Veel scholen en ouders worstelen met sociale media. Het internet is immers een plaats waar door sommige kinderen keihard gepest wordt. “Ruzies kunnen als een veenbrand woeden”, aldus diverse regionale kranten afgelopen week, waaronder BN/De Stem en De Gelderlander. Het artikel viel me op omdat naast enkele ervaringsdeskundigen ook ikzelf word opgevoerd als expert.

Een kwart van de Nederlandse jongeren tussen de 10 en 14 jaar zit op Twitter en Facebook, zo meldt het artikel. Nog altijd onderhoudt zo’n driekwart van de jeugd een Hyves-pagina. Naast de gebruikelijke gezelligheid bieden social media soms ook een platform voor scheldpartijen, bedreigingen of ander wangedrag. Vier ervaringsdeskundigen buigen zich over enkele evidenten vragen: “Moeten scholen en ouders in de gaten houden waar jongeren online mee bezig zijn? En zo ja: kúnnen ze dat?”

(more…)

We worden steeds actiever op internet. Door het toenemende aantal apparaten, functies en applicaties kunnen we steeds vaker en steeds meer dingen doen online. Dat leidt tot een overdaad aan berichten, zo bleek afgelopen week toen ik de Twitter Top-40 van meest actieve twitteraars bekendmaakte. Deze vijfde editie leidde tot de vraag: waarom hebben zo veel mensen last van twitterdiarree? De lijst werd namelijk gedomineerd door jongeren die dagelijks honderden nietszeggende berichtjes naar hun vrienden sturen. Winnaar @CliffBundy stuurt omgerekend zo’n 340 berichten per dag. Het lijkt erop dat Twitter door de nieuwe generatie wordt gezien als een publiek kanaal voor sms, ping en chat. Voor de buitenstaander leest het inderdaad als twitterdiarree. Maar er zijn meer cijfers over ons razendsnel toenemende internetgebruik.

(more…)

Afgelopen jaar was het een populaire discussie: moet je als een bedrijf een Social Media Code of een Twitterbeleid hebben? De crux van dit debat was: zorg dat je medewerkers niet alleen maar dingen verbiedt, zorg dat je ze enthousiast maakt. Bij Adidas hebben ze dat goed begrepen. De sportfabrikant heeft zijn internationale Social Media Guidelines vertaald in… stripvorm.

(more…)

Sociale media spelen een steeds grotere rol in het onderwijs. Mobieltjes in de klas, docenten op Hyves, scholen die zichzelf via sociale netwerken profileren. Met dit toenemende gebruik neemt ook de roep om gedragcodes toe. Zijn Social Media Codes nodig in het onderwijs, en zo ja: hoe streng moeten zulke richtlijnen zijn?

Deze presentatie gaf ik vrijdag voor een groep docenten en managers van Amarantis Groep, op een onderwijsmiddag georganiseerd door Van Mechelen Communicatie. De andere workshops waren van Mischa Coster, Willem Karssenberg (beter bekend als Trendmatcher), Kees Romkes en Corné van Mechelen. Het middagprogramma hebben we samen ontwikkeld.

Handig: een uitgebreid overzicht van video’s, artikelen en presentaties over social media in het onderwijs.

Organisaties durven steeds ‘socialer’ te worden in hun interne communicatie. Nederland loopt na de VS wereldwijd voorop in het gebruik van Yammer, de zakelijke besloten variant van Twitter. Toch blijft het lastig om hele organisaties aan het ‘yammeren’ te krijgen. Ik schreef er een artikel over voor het vakblad Interne Communicatie.

Sociale media zijn hot, ook op de werkvloer. En zoals dat gaat is iedereen op zoek naar ‘the next big thing’. Twitteren mag dan inmiddels een officieel Nederlands werkwoord zijn geworden, de concurrentiestrijd is nog lang niet beslist. Het afgelopen jaar is mondiaal marktleider Facebook ook de Nederlandse ‘local hero’ Hyves aan het voorbijstreven qua actieve gebruikers. Het speelveld werd bovendien verbreed door de lancering van Google+, dat prompt de ‘Facebook-killer’ werd genoemd. Ondertussen ging het zakelijke netwerk LinkedIn naar de beurs. Je moet maar durven, deze dagen.

In de schaduw van al deze krachtpatsers groeit ook het Yammer, het ‘zakelijke Twitter’, als kool. ‘Twitteren? Nee, Yammer is de trend’, kopte de Volkskrant enkele maanden geleden op de vijfde verjaardag van Twitter. Dat was misschien wat overdreven, maar feit is wel dat Nederland vooroploopt in het gebruik van deze microblogdienst voor bedrijven.

(more…)

In Therapie, de zomerhit van de Publieke Omroep, is terug. Op maandag 25 juli start een tweede serie dagelijkse uitzendingen, ditmaal met Peter Blok als psychotherapeut Jonathan Franke. De hoofdpersoon van vorig jaar, Paul Westervoort, schuift aan als een van Jonathans patiënten: hij wil met een vakgenoot zijn schorsing door het tuchtcollege bespreken. Een ander bekend gezicht op de sofa is Jeroen Krabbé. Vorig jaar schreef ik al over de creatieve inzet van social media door het productieteam van In Therapie, die soms wat over het randje ging. Ook dit jaar gaat In Therapie ‘sociaal’, met een eigen iPhone-app.

(more…)

Hoe  schrijf je slim voor sociale media? Over die vraag hield ik op 23 juni een presentatie op het Tell-a-Friend Event ‘Conversiegericht en sociaal schrijven’, dat LECTRIC exclusief voor oud-deelnemers en hun collega’s organiseerde. Sinds kort werk ik als freelance docent voor dit opleidingsinstituut.

(more…)

Na mijn eerdere column over twitteren onder werktijd verscheen dit weekend mijn tweede column op NUzakelijk:

“Soms kan het verfrissend zijn om terug te grijpen op een alweer wat oudere trend, die door de trendwatchers alweer ten grave is gedragen. Zo startte social network Hyves afgelopen week zowaar een corporate weblog. Bloggen, was dat niet dood? Onzin, een weblog bijhouden blijft een geijkt middel om relaties of klanten op een persoonlijke manier bij te praten over wat je doet. Toch hoor je vaak dat veel bloggers hun terrein hebben verlegd naar al die hippe social media. Zelfs Forbes.com beweerde dat op basis van Technorati-cijfers, maar van die analyse blijkt volgens het weblog Social Media Today helemaal niets te kloppen. Zo zegt 49 procent van de parttime bloggers en zelfs 62 procent van de bloggende zzp’ers dat ze juist meer zijn gaan bloggen omdat ze het via sociale media zo lekker kunnen verspreiden en promoten. Geloof dus niet het fabeltje dat bloggen geen zin meer heeft.”

Lees de hele column op NUzakelijk.

Nederland is weer in de ban van Koninginnedag. Terwijl vrijdag onze Britse buren een koninklijke bruiloft beleefden, is het zaterdag bij ons weer overal vrijmarkt. Vooral Amsterdam raakt weer helemaal bezet. Dankzij de sociale media kun je van minuut tot minuut volgen wat overal gebeurt: volg de hashtag #Koninginnedag op Twitter, verstuur je foto’s naar het MobyNow-platform van Radio 538 (dat gebeurt via Mobypicture met de tag ‘Koninginnedag’), hou Hyves en Facebook in de gaten en/of download één van de twee Koninginnedag-apps (waarvan de makers trouwens ruzie met elkaar hebben) op je smartphone. Ook zonder al die fratsen wordt het vast een leuk feest. Veel plezier!

Vandaag zit ik precies vier jaar op Twitter. Twitter zelf bestaat inmiddels alweer iets langer dan vijf jaar, maar pas vanaf begin 2007 (dus ruim vier jaar geleden) begon Twitter echt publiek te trekken. De mensen die zichzelf nu Social Media Goeroe noemen, maakten pas in 2008 of zelfs later een account aan. Ik heb altijd geleerd om goeroes niet te vertrouwen: zo stond de dit weekend overleden Sai Baba bekend om zijn leugens en verderfelijke invloed. Wat social media betreft kun je het ook zo spannend maken als je maar wilt. Uiteindelijk blijft het oorverdovend simpel: het is een kwestie van meedoen. Dus zit ik alweer vijf jaar op LinkedIn. Drie jaar op Facebook. Vijf jaar op YouTube. Vier jaar op Last.FM. Drie jaar op SlideShare. Vijf jaar op Hyves. Niet meer op Netlog, MySpace, Orkut en Friendster (want die zijn passé). Leuk allemaal, maar wat moet je met dit soort jubileumweetjes? Er zijn belangrijker zaken in het leven. Zo werd ik een half jaar geleden voor de vierde keer oom. Zo woon ik deze maand precies tien jaar in Amsterdam. Zo hoop ik dit jaar de gezegende leeftijd van veertig te bereiken. En zo ontmoette ik begin dit jaar de vrouw van mijn dromen. Vergeleken met die fysieke gebeurtenissen zijn de sociale media slechts een digitale schil. Met nog altijd groeiende invloed, dat wel.