Als politicus lig je onder een vergrootglas. Dat blijkt meer dan ooit nu politieke partijen hun kandidatenlijsten bekendmaken voor de verkiezingen van 22 november. Soms gaat er wat mis. Niet leuk voor de persoon in kwestie, maar het laat ook wel weer zien dat politieke sensitiviteit geen gratuite eigenschap is uit de profielschets voor een Kamerlid. Uit dit interview met Yesim Candan in HP/De Tijd kun je twee dingen leren.
Ik denk, dus ik ben. Die oneliner kennen we, maar kennen we ook de onderbouwing? Want dat is het mooie van oneliners: je zegt er meer mee dan het wellicht lijkt.
Zonder communicatie is er geen maatschappij. Samenleven betekent immers met elkaar communiceren. Toch betekent duidelijke taal van de overheid niet automatisch dat de ander de boodschap direct begrijpt. In vakblad C schetst Bert Pol de recente ontwikkeling van het communicatievak. Hij is niet optimistisch: het effect van overheidscommunicatie lijkt minimaal, dus zijn communicado’s nog wel nodig?
Deze week stond ik twee avonden in het theater. Niet met een onemanshow, maar met een teaminspanning om de inwoners en ondernemers van Gemeente Beverwijk te informeren over de parkeerplannen van het stadsbestuur. Een intensief project dat veel emotie oproept.
Ik werk alweer een maand als communicatieadviseur bij Gemeente Beverwijk. Team Communicatie is uitgebreid met drie nieuwkomers, die zich deze dagen allemaal voorstellen via het intranet. Wat vertel je dan over jezelf? Natuurlijk dat ik sinds vorig jaar ben getrouwd en samenwoon met vrouw Juliette en zoon Zenon in buurgemeente Velserbroek. Maar ook over mijn (nieuwe) werk en mijn drijfveren.