Jeroen Mirck is zelfstandig journalist en tekstschrijver. Van januari 2018 tot augustus 2020 was hij hoofdredacteur van Marketingfacts. Eerder was hij journalist voor media als Adformatie, MarketingTribune, Emerce, Memory Magazine, Quality in Meetings (QM), Joop.nl en Dirty Science.

Bestuurservaring: Auteursbond, Stichting Online Tuesday, Freelancers Associatie (FLA), Beroepsvereniging Nederlandse Stripmakers (BNS) en als volksvertegenwoordiger in het Amsterdamse stadsdeel Nieuw-West.

Bel (of mail) met Jeroen Mirck: (06) 50 469 481

Ook in 2021 ontvielen ons weer meerdere grootheden uit de muziekgeschiedenis, maar ik zou graag even stilstaan bij iemand die een vermakelijke voetnoot bijdroeg aan de muzikale geschiedschrijving. Biz Markie zal op niemands lijst staan van beste zangers. Sterker nog: de New York Times omschreef hem ooit als de Father of Bad Singing.

Read the rest of this entry »

Muziekjaar 2021 was misschien nog wel een gekker jaar dan 2020, toen corona alle popzalen en festivals op slot gooide. Persoonlijk sluit ik dit jaar af zonder ook maar één muzikale act in levenden lijve te hebben zien optreden. Niente, nada, niets. Dan moet je het dus louter doen met studio-opnames. Het afgelopen jaar heb ik veel mooie muziek gehoord, maar weinig sprong er echt uit. Het was een wat onbestemd jaar. Ook voor artiesten, die niet wisten of ze hun geesteskinderen na release konden gaan vertolken op het podium. Eindelijk heb ik de knoop doorgehakt: dit is mijn albumlijst van 2021. Geen top-10, maar een ‘alle dertien goed’. Al klinkt er weinig feestelijkheid in door.

1. Cassandra Jenkins – An Overview on Phenomenal Nature
2. Steve Gunn – Other You
3. Low – Hey What
4. No-No Boy – 1975
5. Dry Cleaning – New Long Leg
6. Strand of Oaks – In Heaven
7. Steven Wilson – The Future Bites
8. Curtis Harding – If Words Were Flowers
9. William Doyle – Great Spans of Muddy Time
10. Lael Neale – Acquainted with Night
11. Mdou Moctar – Afrique Victime
12. Matthew E. White – K Bay
13. Bertolf – Happy in Hindsight

Zelf luisteren? Check dan mijn Spotify-lijst.

Read the rest of this entry »

Misschien raar om te zeggen, maar 2021 was voor mij een goed jaar. Een heel goed jaar zelfs. Geen gemakkelijk jaar, geen jaar vol louter hoogtepunten, maar wel een jaar waarin heel veel puzzelstukjes op hun plek vielen. Met als spetterend sluitstuk: we zijn er dan eindelijk toch in geslaagd om in deze knettergekke tijd een huis te kopen!

Lees hier verder…

Dit is het intro van mijn bijdrage dit jaar aan Mijn Moment, het verhalenplatform van Henk-Jan Winkeldermaat. Al vele jaren lang schrijft een breed scala mensen telkens vlak voor de kerst een persoonlijke anekdote die tekenend is voor het wegtikkende jaar. Dit platform is de ultieme eindejaars-leestip!

De bel ging. Het was half negen ’s morgens op een zaterdag, dus wie zou er nu in vredesnaam voor de deur staan? Het was Erwin, met een groot cadeau. Zoiets had ik totaal niet meer verwacht. Ik was donderdag vijftig geworden en zou eigenlijk vandaag een groot feest geven. Maar ja, toen kwam de zoveelste corona-persconferentie en viel mijn verjaardagsfeest in duigen.

Read the rest of this entry »

Morgen word ik vijftig, op de dag na de 41e sterfdag van een van ‘s werelds meest markante musici. Er gaat geen jaar voorbij dat ik niet stilsta bij de moord op John Lennon (1940-1980). Inmiddels langer dood dan hij leefde. Een unieke componist, artiest en levenskunstenaar. Eigenzinnig en controversieel. Daarom nu een ode aan zijn misschien wel meest indringende compositie, waarin hij kritiek op religie en zijn vertrek uit The Beatles bezingt.

Read the rest of this entry »

Een jaar geleden verliet ik Amsterdam, maar na twintig jaar (en negen jaar als volksvertegenwoordiger in de lokale politiek) gaat mijn liefde voor stadsdeel Nieuw-West natuurlijk niet verloren. Daarom heb ik D66 Amsterdam, de partij die ik al die jaren vertegenwoordigde, deze maand geholpen bij het selectieproces van de kandidaten voor de stadsdeelverkiezingen.

Read the rest of this entry »

Minder is meer. Daarom ben ik dol op korte liedjes. In minder dan twee minuten kun je met muziek enorm veel zeggen. Sterker nog: in minder dan een minuut kan dat ook prima.

Read the rest of this entry »

Hoe schrijf je het perfecte rockliedje? Door er eentje eerst eens helemaal te ontleden. Niet de ultieme rockklassiekers die iedereen al kent, maar een parel die veel te weinig ruimte krijgt om te schitteren. Daarom kies ik voor ‘Girlfriend’, een single uit 1991 van Matthew Sweet. Het prijsnummer van zijn gelijknamige derde album, waarover Guitar.com claimt dat het ‘equal guitar thrills’ bevat als Nevermind, het één maand eerder uitgebrachte grunge-catechismus van Nirvana.

Read the rest of this entry »

Het meest besproken evenement van het jaar is zonder meer de Dutch Grand Prix in Zandvoort van begin september. Voorstanders verlekkeren zich om Max Verstappen ook in eigen land een Formule 1-race te zien winnen, terwijl tegenstanders verbijsterd zijn dat deze drukbezochte autoshow in de duinen kan plaatsvinden in tijden van klimaat- en coronacrisis.

Boegbeeld van dit alles is mede-initiator Bernhard van Oranje, neef van onze koning. Inmiddels uitgegroeid tot een nationale kop-van-jut, terwijl het toch ook gewoon de meest ondernemende telg van de koninklijke familie is, die al decennialang zijn eigen broek ophoudt. Ik sprak Bernhard onlangs voor De Ondernemer.

Read the rest of this entry »

Nu veel sporters (ook veel Nederlanders) furore maken op de Olympische Spelen in Tokio, vind ik het een mooi moment om een recente muziekblog op te graven met de veelzeggende titel: ‘Big in Japan.’ Al gaat-ie niet echt over Japan, maar over de man op de foto hierboven. Zes jaar lang hadden we weinig van hem gehoord. Was hij gestopt? Was hij de muziekbusiness zat? Leefde hij liever in alle rust op zijn boerderij? Lekker bieten verbouwen en whiskey drinken in de schaduw van de veranda. Hij was ook niet de jongste meer. Was het misschien voorbij met de carrière van Tom Waits?

Read the rest of this entry »