Als politicus lig je onder een vergrootglas. Dat blijkt meer dan ooit nu politieke partijen hun kandidatenlijsten bekendmaken voor de verkiezingen van 22 november. Soms gaat er wat mis. Niet leuk voor de persoon in kwestie, maar het laat ook wel weer zien dat politieke sensitiviteit geen gratuite eigenschap is uit de profielschets voor een Kamerlid. Uit dit interview met Yesim Candan in HP/De Tijd kun je twee dingen leren.
Zonder communicatie is er geen maatschappij. Samenleven betekent immers met elkaar communiceren. Toch betekent duidelijke taal van de overheid niet automatisch dat de ander de boodschap direct begrijpt. In vakblad C schetst Bert Pol de recente ontwikkeling van het communicatievak. Hij is niet optimistisch: het effect van overheidscommunicatie lijkt minimaal, dus zijn communicado’s nog wel nodig?
Deze week stond ik twee avonden in het theater. Niet met een onemanshow, maar met een teaminspanning om de inwoners en ondernemers van Gemeente Beverwijk te informeren over de parkeerplannen van het stadsbestuur. Een intensief project dat veel emotie oproept.
Ik werk alweer een maand als communicatieadviseur bij Gemeente Beverwijk. Team Communicatie is uitgebreid met drie nieuwkomers, die zich deze dagen allemaal voorstellen via het intranet. Wat vertel je dan over jezelf? Natuurlijk dat ik sinds vorig jaar ben getrouwd en samenwoon met vrouw Juliette en zoon Zenon in buurgemeente Velserbroek. Maar ook over mijn (nieuwe) werk en mijn drijfveren.
Je leeft maar één keer, dus moet je zorgen dat je de dingen doet die je echt wil doen. Daarom ben ik eind december gestopt als hoofdredacteur van Expovisie en Conference Matters, ging ik daarna op huwelijksreis en begin ik op 2 februari aan een compleet andere baan als politiek-bestuurlijk communicatieadviseur.
Jeroen Mirck is een communicator in hart en nieren. Voorheen journalist en hoofdredacteur, blogger sinds 2001 en momenteel communicatie-adviseur bij Gemeente Beverwijk. Hij werkte voor bekende merken als Adformatie, Emerce, Marketingfacts en de Nationale Carrièrebeurs.
Bestuurservaring: Auteursbond, Stichting Online Tuesday, Freelancers Associatie (FLA), Beroepsvereniging Nederlandse Stripmakers (BNS) en als volksvertegenwoordiger in het Amsterdamse stadsdeel Nieuw-West.
De coronacrisis komt soms dichterbij dan je zou willen: ik vertrek als hoofdredacteur bij Marketingfacts. Niet omdat ik dat graag wil, maar omdat uitgever BBP Media last heeft van COVID-19. Vanwege bedrijfseconomische redenen is ons redactieteam ingekrompen en dat gaat ten koste van mijn positie. Per 1 september ben ik uit dienst, maar ik heb mijn eenmanszaak Mirck Media alweer nieuw leven ingeblazen. Kortom: ik ben beschikbaar voor klussen op het gebied van journalistiek, communicatie en contentmarketing!
Lees mijn afscheidsblog op Marketingfacts.nl, met daarin ook een analyse van de impact die het coronavirus heeft op marketing, communicatie en (vak)media.
Ineens stonden er op LinkedIn drie letters achter mijn naam: Jeroen Mirck SCP. “Wat is dat?” vroeg iemand. Precies dezelfde vraag die ik ruim een jaar eerder stelde aan collega Luuk Ros, die vanuit NIMA is gedetacheerd bij Marketingfacts.nl om daar samen met mij hoofdredacteur van te zijn. En aangezien SCP’er een door NIMA verstrekte titel is, wilde Luuk het natuurlijk graag uitleggen.
New business voor Mirck Media: ik ben per 15 februari aan de slag gegaan als freelance communicatie-adviseur voor het platform NEXTpack van de Beroepsorganisatie Nederlandse Ontwerpers (BNO). Voor dit collectief van ontwerpbureaus gespecialiseerd in verpakkingsdesign verzorg ik de PR en communicatie, het social-mediabeleid en de contacten met pers, bedrijfsleven en opleidingen.
Persberichten schrijven, dat kan toch iedereen? Nee, was het maar zo. Als journalist zie ik elke dag weer persberichten langskomen waarvan de tranen me in de ogen schieten. Niet van ontroering, maar als reactie op gruwelijke onkunde. Laatst ontving ik er eentje die zo intens slecht was dat ik het uit ongeloof heb voorgelegd aan een paar collega’s. Waarom verstuurt iemand dit in vredesnaam? Of is dit gewoon een parodie? Nadere bestudering leerde me: in dit persbericht worden simpelweg alle fouten gemaakt die je met een persbericht maar kunt maken. Lees daarom even mee en leer ervan hoe je een persbericht níet moet schrijven.
Vooropgesteld: het gaat hier om een persbericht geschreven door de klant zelf. Er is dus geen PR-bureau aan te pas gekomen. Dat is alvast de eerste les: als je ergens niet goed in bent, huur dan een specialist in. Al valt me de laatste jaren op hoe slecht ook de persberichten van gespecialiseerde bureaus ook zijn. Steeds vaker krijg ik de indruk dat menig bureau het schrijfwerk uitbesteedt aan een goedwillende stagiair. Taalfouten, verkeerd gespelde namen, onbegrijpelijk gebrabbel en het vergeten van basale informatie – het gebeurt in veel meer persberichten dan je zou verwachten.