Er bestaat geen geluk zonder leed, er bestaat geen winst zonder verlies. Dat geldt onmiskenbaar voor het jaar 2020. Corona drukte een zware stempel, maar zelfs in een rampjaar gloren altijd weer sprankeltjes hoop en gelukzaligheid. Zelf beleefde ik pieken en dalen, wat me alleen maar sterker heeft gemaakt. Al zakte de hoop me soms in de schoenen. Dit is mijn moment van 2020.
We weten allemaal wat te doen bij slecht nieuws: meteen vertellen, er niet omheen draaien. Maar als het er echt op aan komt, doen we meestal precies het tegenovergestelde. Ik in ieder geval wel. Stom.
Cijfers liegen niet. Toch vertellen ze nooit het hele verhaal. Louter cijfermatig was mijn persoonlijke blogjaar bepaald geen piekjaar. Ik schreef voor mijn eigen website minder blogs dan ooit tevoren, mede door mijn fulltime baan waarin ik de hele dag door blogs en artikelen schrijf (en redigeer) voor andere online platforms. Toch was de impact groot van de blogs die ik wél schreef.
Het is veelzeggend dat ik dit jaar meer blogposts produceerde voor Marketingfacts dan voor mijn eigen blog: 37 om 35 stuks. Is dat erg? Welnee. Wie de hele dag schrijft, moet in zijn vrije tijd lekker andere dingen gaan doen. Daar was ik nooit zo goed in (noem het beroepsdeformatie), maar mijn veranderende leven dwong me er gelukkig toe.
Ik ben vandaag 47 jaar oud geworden. Zevenenveertig. Nu til ik niet zo zwaar aan leeftijd, maar dit getal fascineert me gewoon. Het lijkt zomaar een getal, maar is dat toch ook weer niet.
Release & Reload, maar dan anders. Mijn twee weken vaderschapsverlof waren magisch, maar zijn razendsnel voorbij gevlogen. Zenon is nu vijftien dagen oud. Ik herinner me nog goed hoe ik hem voor het eerst in mijn armen nam, vlak na de geboorte. Huid op huid. Vader en zoon. Zo mooi, zo lief. Verfrist en verrijkt ga ik nu weer aan het werk. Nog voor ik van huis ga, verlang ik alweer terug naar mijn kind. Een gevoel dat ik zo sterk nog niet kende. Liefde. Onvoorwaardelijke liefde.
Het is inmiddels ruim een week geleden dat ik vader werd. Zeven dagen waarin ik heel veel nieuwe dingen heb geleerd, ook over mezelf. Zeven mooie dagen, maar ook zeven dagen vol hectiek, spanning en twijfel. De volgende zeven zinnen schoten de afgelopen zeven dagen door mijn hoofd. Herkenbare oneliners voor andere nieuwe vaders?
Daar ben je eindelijk! Zenon Mirck is geboren op zaterdag 18-08-18, om vier over twaalf ’s nachts, als zoon van Kinga Visser en Jeroen Mirck. Moeder en zoon maken het goed. We zijn zielsgelukkig met onze kleine prins.
Ruim een maand geleden startte ik mijn papablog. Ik wilde schrijven over alles wat je als aanstaande vader (en moeder) overkomt. Nou, dat heb ik geweten. Er overkomt je zo ontzettend veel (van praktische zaken tot talloze emoties en twijfels) dat ik simpelweg niet wist waar te beginnen. Het gevolg: een writer’s block voor mijn papablog. Vandaag ga ik in de herkansing, met een blog over blokkades voor aanstaande ouders.
Gisteren brachten we Klaas naar zijn laatste rustplaats. Klaas de Bruijn (1936-2018) was de man van mijn moeder. Socialist en Republikein, vriend en opa. Opa van mijn vier neefjes, net te vroeg heengegaan om mijn eerste zoon in zijn armen te sluiten.
Op deze mooie, zonnige dag begeleidden we zijn kist over dit serene bospad in Arnhem. Rust zacht, Klaas. We missen je nu al enorm.
Naschrift: Een jaar later publiceerde mijn moeder de volgende In Memoriam in de Volkskrant, het dagblad dat Klaas altijd las. Mét dat stoere statement: “Socialist en Republikein.”
Deze zomer wordt een bijzondere zomer. Kinga en ik verwachten namelijk in augustus een kind. Dat vooruitzicht stemt enorm gelukkig, zeker gezien alle hobbels die we hebben moeten nemen om op dit punt te komen. Tegelijk is het ook enorm eng, want je eerste kind is een sprong in een grote, diepe en totaal onbekende oceaan.
Kan ik dat wel, een kind opvoeden? Ik ben vast niet de enige aanstaande vader (of moeder) die dat dacht of nog steeds denkt. Om mijn ervaringen vast te leggen, heb ik besloten over mijn vaderschap te gaan bloggen. Geen idee nog in welke vorm precies, want ik begin aan een ongewis avontuur. Ongewis maar vooral ook een prachtig avontuur, dat ik graag met jullie deel.