Alles wijst erop dat de politieke beweging DENK naar Amsterdam komt. De PvdA-dissidenten Kuzu en Öztürk openden al afdelingen in Eindhoven, Leiden en Alkmaar, dus dan kan de meest multiculturele stad van Nederland natuurlijk niet achterblijven. Bovendien zingt al enige tijd het gerucht rond dat de Multicultureel Plus Partij (M+), actief in stadsdeel Nieuw-West, zich gaat aansluiten bij DENK. Het is de vraag of Amsterdammers daar blij mee moeten zijn.

(more…)

Het eindrapport van de commissie-Brenninkmeijer is uitermate kritisch over het bestuurlijk stelsel in Amsterdam. De voormalige Ombudsman heeft onder meer kritiek op de bestuurscommissies. Van kritiek kun je leren, maar het is ook goed om te kijken of alle kritiek terecht is. Voor de goede orde: de commissie beveelt aan om de bestuurscommissies in 2018 niet via directe verkiezingen samen te stellen. Waarom vindt de commissie dat? En klopt de argumentatie eigenlijk wel? Ik ben het op meerdere punten oneens met Brenninkmeijer.

Veel harde woorden in het rapport, dat de titel ‘Amsterdam 2020’ draagt. ‘Machtsspelletjes’, ‘eigenbelang’, ‘cynisme’, ‘eilandenrijk’ en ‘bureaucratisch judo’. Zo omschrijft Alex Brenninkmeijer de Amsterdamse politieke cultuur, maar het is toch vooral een gangbaar beeld van de Stopera. Onlangs nog schreef Het Parool over de gemeenteraad waar niemand elkaar iets gunt, waardoor besluitvorming uitermate stroef verloopt. Er valt zeker iets te winnen, maar toch niet zozeer in de bestuurscommissies, waar discussies veel functioneler van aard zijn en waar consensus vaak wordt bereikt.

(more…)

Een homostel uit Nieuw-West wil de stad verlaten na langdurige bedreiging door de buren, zelfs met de dood. Verschrikkelijk nieuws, dat roept om actie. Vooral ook omdat dit soort buurtterreur niet op zichzelf staat. Het gebeurt vaker dan we denken.

Daan en Willem zijn twee homo’s die samenwonen in Slotervaart, enkele straten verderop van waar ik zelf woon. Een leuke wijk, een deel van stadsdeel Nieuw-West waar het eigenlijk best goed gaat, beter dan in bepaalde gebieden van Osdorp en Slotermeer. Hun oproep op Facebook dit weekend deed me dan ook schrikken.

Buren zouden het stel op straat uitschelden en doodwensen omdat ze homo zijn. Er worden stenen tegen de ramen gegooid en scherpe voorwerpen in de tuin, waar de hond rondloopt. Hoewel de politie laat weten dat er een goed gesprek is geweest met de buren, is het bedreigde homostel van mening dat er ‘niets’ aan hun situatie wordt gedaan. In hun noodkreet op Facebook zeggen ze weg te willen uit Amsterdam ‘omdat we hier niet veilig zijn’.

Stadsdeel, politie en woningcorporatie lieten direct weten actie te ondernemen, maar dit is volgens het tweetal te laat: zij willen weg. (Overigens: de instanties, waaronder ook Roze in Blauw, hebben een dag later de kwestie iets afgezwakt.) In het algemeen komen pesterijen aan het adres van homoseksuelen relatief vaak voor in Amsterdam, zo blijkt uit eerdere evaluaties van de stedelijke Treiteraanpak. Alleen daarom al verdient de huidige commotie speciale aandacht.

(more…)

Deze week vieren we onze vrijheid. De sleutel tot die vrijheid is een goed functionerende democratie. In verkapte dictaturen als Rusland en China heb je als burger namelijk weinig te zeggen. Hier in Amsterdam is het goed geregeld, maar het kan altijd beter.

Eens in de vier jaar stemt u, maar wat nou als het lokale bestuur een besluit neemt waar de meeste bewoners het mee oneens zijn? Alle inspraak en participatie ten spijt, hoe kunt u toch nog op de democratische noodrem trappen?

(more…)

Laatst kreeg ik een mailtje van Alex Brenninkmeijer, tot twee jaar terug onze Nationale Ombudsman. Als zo iemand je iets vraagt, zeg je geen nee. De ex-Ombudsman is tegenwoordig voorzitter van de commissie die dit jaar het bestuurlijk stelsel in Amsterdam evalueert. Heb ik suggesties voor hem? Jazeker!

De opdracht van deze evaluatiecommissie is om ‘bouwstenen voor de doorontwikkeling van het bestuurlijk stelsel’ aan te leveren. In mijn ogen vormt decentrale politiek de belangrijkste bouwsteen van het Amsterdamse stelsel. Daarom is het essentieel om de bestuurscommissies in de zeven stadsdelen optimaal te laten functioneren.

(more…)

Op Plein ’40-’45 werd onlangs geflyerd door de salafistische organisatie Hizb ut Tahrir. Nederland is een vrij land, dus mag iedereen folders uitdelen op een plein. Toch zat de boodschap van deze folder me niet lekker: ‘Neem afstand van westers staatsterrorisme!’

Aangezien er de laatste tijd veel politiek debat is over de rol van het salafisme inzake radicalisering, heb ik over deze flyeractie vragen gesteld in de bestuurscommissie van Nieuw-West. In antwoord op mijn vragen kreeg ik de gewraakte flyer in handen, opgespoord door een assertieve ambtenaar.

Ik schrok van de tekst op die flyer. Op de voorkant staat een getekende straaljager die bommen gooit op vermoedelijk Syrië. Op de achterkant staat een lange lap tekst waarin Hizb ut Tahrir stelt dat politici ‘misbruik maken’ van de aanslagen in Parijs. Moslims worden volgens deze organisatie ‘in de val gelokt door met name het debat te voeren over radicalisering binnen de moslimgemeenschap, terwijl de werkelijke oorzaak buiten schot blijft.’

(more…)

Vluchtelingen. Geen onderwerp heeft deze maand zo nadrukkelijk het politieke én publieke debat gedomineerd, en terecht. De oorlog in Syrië, de gammele bootjes op de Middellandse Zee: het laat geen mens onberoerd en schreeuwt om een oplossing. In Europa, in Nederland en ook in Amsterdam.

Nieuw-West was het eerste stadsdeel dat in actie kwam: Sportcentrum Caland in Osdorp huisvestte binnen enkele dagen ruim 300 vluchtelingen. Natuurlijk roept dat ook spanningen op. Zo beklaagde stadsdeelvoorzitter Achmed Baâdoud (PvdA) zich erover dat Nieuw-West en Zuidoost bovengemiddeld veel opvang voor hun kiezen krijgen. Vreemde timing, want een dag later werd bekend dat juist stadsdeel Zuid een grote, langdurige opvanglocatie opende: de oude gevangenis aan de Havenstraat. Later die week draaide Baâdoud bij: ook nu de vluchtelingen alweer weg zijn uit de Calandhal blijft Nieuw-West beschikbaar voor opvang.

(more…)

De politiek is met reces. Terwijl er in Europa nog over Griekenland wordt gesteggeld, zijn de lokale politici even vrij. Een goed moment om de balans op te maken: waar ging het over in dit eerste jaar van de bestuurscommissie Nieuw-West? Eigenlijk heel simpel: over macht en geld.

Als voormalig deelraadslid verlang ik geregeld terug naar de situatie voor de verkiezingen: we stelden onze eigen begroting op en namen onze eigen beslissingen. In het nieuwe bestuurlijk stelsel gaat dat anders: we zijn verlengd bestuur van de stad en verzorgen de uitvoering van het stedelijk beleid. Tegelijk koppelen we terug naar de stad wat we in de wijk horen, met onze ‘ogen en oren’-functie.

Het moge duidelijk zijn: de macht ligt meer dan ooit in de Stopera. Daar komt nog bij dat de stadsdelen moeten wennen aan hun nieuwe rol, waarbij het niet helpt dat de ambtelijke organisatie is gehusseld en bestuurlijke diensten (ze heten tegenwoordig RVE’s) anders functioneren. Of zoals verantwoordelijk D66-wethouder Abdeluheb Choho het onlangs in een brief verwoordde: het bestuurlijk stelsel moet zich ‘verder uitkristalliseren’ en ‘behoeft bijsturing’.

(more…)

Als een doel moeilijk bereikbaar is, wil dat niet zeggen dat je het niet moet nastreven. Deze belangrijke les heb ik dankzij de politiek geleerd. Politiek is namelijk nooit eenvoudig, want er spelen altijd veel tegenstrijdige belangen. Daar moet je een zorgvuldige afweging in maken. Dat is lastig, maar niet onmogelijk.

Hier moet ik aan denken omdat we als bestuurscommissie in deze periode besluiten over het (her)instellen van vier adviescommissies voor stadsdeel Nieuw-West. Drie bestaande adviesorganen hebben we in mei opnieuw ingesteld: adviescommissies voor sport, WMO en ouderen. In juni stellen we een nieuwe vierde in: de jongerenadviescommissie.

(more…)

Een fittie in de raadszaal, dat maken we niet vaak mee in Nieuw-West. Opmerkelijke timing ook: niet middenin campagnetijd, maar een week ná de provinciale statenverkiezingen. Toch richtten vlammende pijlen zich in de eerste commissievergadering na de verkiezingen op de nieuwe en veelal onzichtbare Multicultureel Plus Partij.

Aanleiding was een interview in de Turkstalige krant Platform met Ekrem Karadeniz, provinciaal lijsttrekker van M+ en tevens fractielid in Nieuw-West. Daarin beweert Karadeniz dat traditionele politieke partijen ‘verraderlijke politiek’ bedrijven en kiezers met een Turkse afkomst ‘gebruiken’. In Nieuw-West zou sprake zijn van ‘schijnpolitiek’ waarbij het Dagelijks Bestuur naar ‘fictieve activiteiten’ zou gaan ten behoeve van publiciteitsfoto’s in de media.

(more…)