Het eindrapport van de commissie-Brenninkmeijer is uitermate kritisch over het bestuurlijk stelsel in Amsterdam. De voormalige Ombudsman heeft onder meer kritiek op de bestuurscommissies. Van kritiek kun je leren, maar het is ook goed om te kijken of alle kritiek terecht is. Voor de goede orde: de commissie beveelt aan om de bestuurscommissies in 2018 niet via directe verkiezingen samen te stellen. Waarom vindt de commissie dat? En klopt de argumentatie eigenlijk wel? Ik ben het op meerdere punten oneens met Brenninkmeijer.
Veel harde woorden in het rapport, dat de titel ‘Amsterdam 2020’ draagt. ‘Machtsspelletjes’, ‘eigenbelang’, ‘cynisme’, ‘eilandenrijk’ en ‘bureaucratisch judo’. Zo omschrijft Alex Brenninkmeijer de Amsterdamse politieke cultuur, maar het is toch vooral een gangbaar beeld van de Stopera. Onlangs nog schreef Het Parool over de gemeenteraad waar niemand elkaar iets gunt, waardoor besluitvorming uitermate stroef verloopt. Er valt zeker iets te winnen, maar toch niet zozeer in de bestuurscommissies, waar discussies veel functioneler van aard zijn en waar consensus vaak wordt bereikt.
(more…)