Een jaar geleden verliet ik Amsterdam, maar na twintig jaar (en negen jaar als volksvertegenwoordiger in de lokale politiek) gaat mijn liefde voor stadsdeel Nieuw-West natuurlijk niet verloren. Daarom heb ik D66 Amsterdam, de partij die ik al die jaren vertegenwoordigde, deze maand geholpen bij het selectieproces van de kandidaten voor de stadsdeelverkiezingen.
Het is nu echt klaar: op 3 december 2019 ben ik officieel gestopt als volksvertegenwoordiger in het Amsterdamse stadsdeel Nieuw-West. Na mijn aangekondigde afscheid duurde het even, want ik wilde mijn werk netjes afronden. Hierbij mijn slotwoord in de stadsdeelcommissie, over een voetballer in blessuretijd.
Kies jij voor doeners, verandering, zekerheid of de toekomst? Nederland gaat dit voorjaar twee keer naar de stembus: op 20 maart voor de Provinciale Staten (plus indirect ook de Eerste Kamer) en op 23 mei voor Europa. Wat opvalt in de verkiezingscampagnes is dat ze vooral gaan over personen en sfeer, niet of nauwelijks over inhoud. Voor Marketingfacts heb ik de video-strategie van de belangrijkste partijen ontleed: hoe onderscheidend zijn partijen in hun contentmarketing?
Na een klein jaar ben ik terug in de lokale politiek van Amsterdam Nieuw-West. Onverwacht, maar inmiddels voelt het alweer vertrouwd. Tegelijk bespeur ik een worsteling over wat precies onze rol is. Gaan we nog wel ergens over? Natuurlijk!
“Daar gaan we niet over”, stond er laatst in Het Parool boven een opiniestuk van Mohamed Alkaduhimi, die namens Denk in de stadsdeelcommissie van Nieuw-West zit. Ik vond het een artikel met een hoog Calimero-gehalte, want we gaan over veel meer dan Denk suggereert. Ga liever uit van wat je wél kunt, in plaats van klagen over wat je niet kunt.
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan: ik keer terug in de lokale politiek van Nieuw-West. Vanaf januari 2019 vervang ik D66’er Hilde van Stelten, die het werk in de stadsdeelcommissie niet langer kan combineren met haar nieuwe baan. Daarmee komt er een (ook voor mij) onverwacht vervolg op acht eerdere jaren stadsdeelpolitiek. Al was dat voor mij zeker geen eenvoudig besluit.
Jullie waren van me af, maar hier ben ik toch weer even. Ruim anderhalve maand geleden ging Amsterdam naar de stembus en maakte ik na acht jaar als volksvertegenwoordiger plaats voor jong talent. Een nieuw systeem met veel nieuwe mensen, dus deel ik graag mijn eerste indruk: wat is er veranderd?
Voor mij persoonlijk is de grootste verandering dat ik niet meer wekelijks in het Tuinstadhuis zit te vergaderen. Ik heb ineens tijd voor andere dingen. Dat komt goed uit, want er verschijnen nieuwe prioriteiten op mijn pad, zowel zakelijk als privé. Toch is het nog steeds wennen: geregeld vraag ik me af of ik geen politieke vergadering vergeet.
De uitslagen van de verkiezingen in de Amsterdamse stadsdelen zijn bekend. Goed nieuws uit mijn eigen gebied: D66 heeft een van de vier zetels gewonnen in Slotervaart. Als lijstduwer feliciteer ik Hilde Soldaat-van Stelten met haar uitverkiezing!
In de andere drie gebieden heeft D66 helaas net niet genoeg stemmen gehaald voor een van de vier zetels. Dat is natuurlijk een teleurstellend resultaat, niet los te zien van het nieuwe bestuurlijk stelsel – waarvan jullie weten dat ik er altijd kritisch over ben geweest. Ook kleinere en lokale partijen hebben dankzij het nieuwe ‘districtenstelsel’ geen zetels behaald.
Op de valreep heb ik namens de D66-fractie in stadsdeel Nieuw-West twee dagen voor de verkiezingen nog schriftelijke vragen ingediend over festivals in Tuinen van West. Ons werk is eigenlijk nooit klaar. Zolang we er over gaan, gaan we er nog over.
D66 is de grootste partij van Amsterdam, ook in de peilingen voor de komende gemeenteraadsverkiezing in maart. Dat vraagt om verantwoordelijkheid nemen, ook door mij als zittende volksvertegenwoordiger. Na acht jaar actieve politiek vind ik deze verkiezingen een goed moment om het stokje over te dragen aan een nieuwe generatie. Tegelijk blijf ik als back-up beschikbaar en dus verkiesbaar, zowel op de D66-lijst voor de gemeenteraad als op de lokale lijst voor stadsdeel Nieuw-West. Dit is en blijft namelijk mijn favoriete stukje Amsterdam.
Ik zet me al bijna acht jaar in als volksvertegenwoordiger van D66 in stadsdeel Nieuw-West. Namens deze partij heb ik me in al die jaren sterk gemaakt voor meer veiligheid, ruimte voor studenten, betere burgerparticipatie, meer creatieve broedplaatsen en een uitgebalanceerd evenementenbeleid. We hebben de subsidie van Het Landje gered en festivals geweerd uit natuurgebied De Oeverlanden. Ik heb gestreden voor behoud van een zo goed mogelijk bestuurlijk stelsel. Maatwerk voor burgers wordt in de stadsdelen geregeld, dus moet D66 hier goed zijn vertegenwoordigd.
Het zijn spannende tijden voor de politiek, zeker in een invloedrijke stad als Amsterdam. Bestuurders en raadsleden worden kritischer dan ooit gevolgd en beoordeeld. Dit vraagt om politieke kandidaten met ervaring, lef en kennis van wat er speelt in de stad. Daarom stel ik me net als in 2014 kandidaat namens D66 voor de gemeenteraad van Amsterdam.