Amsterdam is verweesd sinds het overlijden van onze zieke burgemeester Eberhard van der Laan. Hij was er voor alle Amsterdammers, dus ook voor de bewoners van Nieuw-West. Toch knetterde het geregeld, want dit stadsdeel kende tijdens zijn burgemeesterschap tal van problemen. Hoe herinnert Nieuw-West zich Van der Laan?
Veel felicitaties op LinkedIn deze week voor mijn werkjubileum. Ehm, werkjubileum? Ik moest het even opzoeken… Wat blijkt: deze maand ben ik zeven jaar actief in de lokale politiek.
Actief voor D66 in het Amsterdamse stadsdeel Nieuw-West. Eerst als duo-raadslid (2010-2012), daarna als deelraadslid (2013-2014) en inmiddels als bestuurscommissielid (van 2014 tot uiterlijk maart 2018).
Over ruim een half jaar gaat Amsterdam naar de stembus. Ook voor de stadsdelen, al is nog steeds niet precies duidelijk hoe die straks gaan functioneren. Daar komt nu eindelijk verandering in. Denk jij ook mee hoe het beter kan?
Elke Amsterdammer kan tot 6 september zijn mening geven over het nieuwe bestuurlijke stelsel dat van kracht wordt bij de komende verkiezingen in maart 2018. Nee, de stadsdelen verdwijnen niet. Gelukkig maar, want anders zou je voor elk bezwaar naar de Stopera moeten afreizen. Wel krijgen we na deelraden en bestuurscommissies (het verschil lees je hier) opnieuw iets anders: stadsdeelcommissies.
Ook als bestuurscommissie van Nieuw-West sturen we een brief met ons commentaar naar het college van burgemeester en wethouders. Niet bij iedereen gaat dat van harte (sommige partijen boycotten goeddeels de discussie over het bestuurlijk stelsel), maar zelf vind ik het onze plicht als volksvertegenwoordigend orgaan om alle taken zo goed mogelijk over te dragen aan onze opvolgers.
Ik raakte gisteravond verzeild in een discussie over de Amerikaanse president Donald Trump die het klimaatverdrag van Parijs aan zijn laars lapt. Het verbaasde me dat enkele intelligente mensen dit ontzettend goed nieuws vonden. Hun argumenten waren verbluffend naïef.
Terwijl er in Den Haag nog wordt gebroed op een nieuw kabinet, maakt Amsterdam zich alweer op voor de volgende verkiezingen. We kiezen pas in maart een nieuwe gemeenteraad, maar daar wordt nu al driftig op voorgesorteerd. Bovendien gaan de stadsdelen een ongewisse toekomst tegemoet.
DENK is de grootste partij van Nieuw-West geworden bij de landelijke verkiezingen van 15 maart. Dat was best even schrikken voor de zittende partijen, met name voor de PvdA die hier kelderde van 40 naar 7 procent van de stemmen. De kiezer heeft altijd gelijk, maar toch heb ik een waarschuwing aan het adres van DENK.
De verkiezingen komen er weer aan. Volgens velen een toneelstukje. Dat ben ik niet met die mensen eens, want politiek gaat echt ergens over. De toekomst van onze land bijvoorbeeld. Toch zag ik donderdag een onvervalst toneelstukje op NOS.nl: een live uitgezonden debat-loting. Gaat dat helpen om het vertrouwen van de kiezer terug te winnen? Ik betwijfel het.
Lees mijn opiniestuk voor Reporters Online nu op Blendle.
Amsterdammers kennen hun politici slecht. Dat is niks nieuws, dat is altijd al zo geweest. Volgens de Burgermonitor draagt de devaluatie van deelraden naar bestuurscommissies daar extra aan bij. Toch haalde ik ook iets hoopvols uit de cijfers: in Nieuw-West is de kennis van de lokale politiek aanzienlijk beter én positiever.
Is politiek leuk? Nou, eigenlijk niet: je bent hele avonden aan het vergaderen met mensen die vaak hartgrondig met je van mening verschillen. Daar rolt dan een uitkomst uit die nooit alle burgers allemaal tevreden kan stemmen. Tegelijk is dat ook het mooie van politiek: verschillen overbruggen. Zelfs als dat onmogelijk lijkt. Wanneer dat dan toch lukt, kan politiek heel erg mooi zijn. Het beste voorbeeld dit jaar: Het Landje.
Terugblikkend op mijn politieke jaar 2016 springt Het Landje er echt uit. De bouwspeelplaats in het Rembrandtpark is een unieke plek in Amsterdam, waarvan niemand de waarde betwist. Toch stond ineens de subsidie op de tocht, door een conflict tussen stad en stadsdeel. Als er niks zou gebeuren, kon Het Landje per 1 januari 2017 genoodzaakt zijn om de deuren te sluiten. Hoe kwam het zo ver?
‘Meer democratie en minder politiek.’ Zo omschrijft het Amsterdams college van burgemeester en wethouders het eigen voorstel voor een vernieuwd bestuurlijk stelsel van de stad. Dat klinkt prachtig, maar als dit plan wordt aangenomen, gaat de stadsdeelpolitiek voor de derde keer in acht jaar tijd op de schop. En flink ook, want de bestuurscommissies zullen dan verdwijnen. Wat mij betreft verdient dit plan een serieuze waarschuwing.