“Four more years.” Dat twitterde Barack Obama vannacht nadat hij was herkozen als Amerikaanse president. Een dag eerder was er die traan. Toen vroeg ik me af: staat hier een moegestreden winnaar of een president die vreest voor naderend verlies? Een winnaar dus, al waren de verkiezingen vele malen zwaarder dan vier jaar geleden.
Wat kan er misgaan bij het ophangen van een verkiezingsposter? Meer dan je denkt. Dat was vorig weekend te merken in Mechelen, waar ik de expositie Newtopia bezocht. De Belgische verkiezingen waren toen net een week voorbij, dus posters hingen er nog volop.
Ik heb zojuist gestemd. Lekker makkelijk, zult u denken, want mijn partijvoorkeur is bekend: ik steun D66. Het tegendeel is waar: tot aan de deur van het stemlokaal was ook ik een zwevende kiezer. Net als naar het schijnt 40 procent van het electoraat wist ik niet precies op wie ik mijn stem zou gaan uitbrengen. Uiteraard vielen twintig van de 21 partijen af, dat scheelde enorm. Maar wie van die vijftig sociaal-liberalen verdiende in vredesnaam mijn voorkeurstem? Aangezien ik zelf heb meegedaan aan de kandidatenstrijd (en helaas strandde op plek 51) ken ik nagenoeg alle D66-kandidaten. Wie van hen wilde ik extra steunen?
Lijsttrekker Alexander Pechtold heeft natuurlijk al ruim voldoende voorkeurstemmen, evenals Wouter Koolmees (het financiële brein van D66) en de bevlogen campagneleider Kees Verhoeven, tevens woordvoerder op de voor mij belangrijke terreinen economie en internet. Op Boris van der Ham heb ik ook wel eens gestemd, maar die is na tien jaar afgezwaaid. Wie me in 2010 al opvielen (maar het toen net niet haalden) zijn Steven van Weyenberg (8, veilig) en Michiel Verkoulen (17, net te laag). Ook Gökhan Coban en expatkoning Eelco Keij (de nummers 24 en 25) spreken me aan.
Wordt het Rutte of Samsom? VVD of PvdA? We denken allemaal dat de uitslag van de verkiezingen straks ‘too close to call’ zal zijn. Dat is het verhaal dat opiniepeilers als Maurice de Hond en Ipsos Synovate ons vertellen. Maar bedenk: peilingen zijn geen exitpolls. Die vertellen straks het echte verhaal.
Zelf vertel ik in het bijgaande filmpje een ander verhaal, een fantasieverhaal. Ik was afgelopen weekend op de open dag van de Amsterdamse creatieve broedplaats De Vlugt in stadsdeel Nieuw-West. Daar ontmoette ik Thijs Kasbergen en Ruben Köster van videobedrijf Public Cinema. Aangezien ik net terugkwam van een flyeractie voor D66 en gekleed was in een poloshirt met partijlogo, stelden ze me voor een fictief Journaal-item te maken over de verkiezingsuitslag. In één take namen we het filmpje op. Drie keer raden wie de fictieve winnaar is.
Vrijdag en zaterdag houdt D66 haar verkiezingscongres in Den Haag. Daar stemmen de leden over ruim 400 amendementen op het programma waarmee hun partij de verkiezingsstrijd is ingegaan. Zelf verdedig ik er ook twee aanpassingen, namens de thema-afdeling D66 Media. Onze werkgroep diende nog drie andere amendementen in, die worden verdedigd door Gerrit Jan Wolffensperger (over de publieke omroepen) en Pablo Meegdes, over een fusie van toezichthouders.
Beide voorstellen van Wolffensperger kregen een positief pre-advies van de partijtop. Datzelfde geldt voor mijn amendement over het Stimuleringsfonds voor de Pers. Hier de tekst van dit voorstel:
Over het Stimuleringsfonds voor de Pers wordt nu slechts één zin vermeld: “Dit fonds moet voor alle soorten media worden opengesteld.” Hieraan dient te worden toegevoegd: “Ook vindt D66 dat er zo min mogelijk drempels mogen zijn voor samenwerking tussen verschillen typen media, waarbij printmedia dus eenvoudiger allianties kunnen sluiten met omroepen of internetmedia.”
Mijn toelichting luidt als volgt: “Media zijn geen geïsoleerde eilanden meer. Print, omroep en internet zijn in de praktijk vaak nauw met elkaar verweven en kunnen elkaar versterken. D66 is tegen regels die dit belemmeren. Verruiming van het Stimuleringsfonds is slechts één maatregel. Het aanmoedigen van samenwerking tussen verschillende soorten media gaat heel sterk uit van de eigen kracht van die media. Dat is waarlijk liberalisme. D66 stimuleert hiermee de crossmediale ontwikkeling van de journalistiek, schept kansen voor media-innovatie en biedt printmedia ruimte voor nieuwe businessmodellen.”
De D66-leden hebben gestemd, de definitieve kandidatenlijst is bekend. Als kandidaat van buiten de advieslijst heb ik de afgelopen weken fanatiek campagne gevoerd, maar het was helaas nét niet genoeg voor een plek op de lijst: ik ben nummer 51 geworden. Eén plek te laag, daar baal ik natuurlijk van. Toch is het ook iets om trots op te zijn, want van de 77 kandidaten die niet op de advieslijst stonden, heb ik de meeste punten gehaald: 4.222. Direct achter mij eindigde Jeroen Slobbe (Digitaal66) met 3.627 punten, gevolgd door Reinder Rustema (Petities.nl) en Roy Ristie van D66 Zuidoost. The best of the rest.
Wat de uitslag vooral leert is dat dusdanig veel D66-leden de advieslijst volgen, dat de overige kandidaten nagenoeg geen kans maken om de eindlijst te halen. Het verschil tussen Rineke Gieske (nummer 50) en mij is bijna 6.000 punten. Een onoverbrugbare kloof. Dat roept natuurlijk de vraag op of een bindende advieslijst wel écht het democratische principe ‘one man, one vote’ ondersteunt. Hoe dan ook: het reglement heeft altijd gelijk. Ik feliciteer de kandidaten op de definitieve D66-lijst en wens iedereen een positieve campagne toe richting de verkiezingen op 12 september 2012. En nu… vooruit!
Hier de uitslag van plek 50 tot 70 (voor de hele lijst, zie pdf):
De leden van D66 hebben tot 5 juli de tijd om invloed uit te oefenen op de advies-kandidatenlijst voor de Kamerverkiezingen van 12 september. Vandaag stuurde het partijbureau er een laatste herinneringsmail uit, met een pdf vol korte motivaties van kandidaat-Kamerleden. Dit is mijn laatste oproep annex stemadvies:
Stem Jeroen Mirck! Waarom? Omdat er te veel ambtenaren op de D66-kandidatenlijst staan en te weinig ondernemers. Jeroen Mirck is zelfstandig ondernemer (zzp’er) in media en ICT. Deze creatieve industrieën lenen zich bij uitstek voor innovatie en helpen zo de economie weer op gang. Tegelijk speelt hier consumentenbescherming, online privacy en digitale burgerrechten. Jeroen Mirck kan hier het verschil maken. Ook zet hij zich in voor de sterk groeiende groep zzp’ers, die zich vaak niet in het Haagse beleid herkennen. Scheer niet alle zelfstandigen over één kam! Als lokaal politicus in Amsterdam pleit hij voor investeringen in (taal)onderwijs, zodat ook outsiders extra carrièrekansen krijgen. Steunt u deze ambities, stem dan Jeroen Mirck!
Wilt u mijn ideeën en speerpunten nog wat uitgebreider teruglezen, kijk dan hier wat ik als Kamerlid zou willen bereiken.
Zaterdag 30 juni ging D66 landelijk de straat op voor een grootschalige flyeractie. De Amsterdamse afdeling ging alle stadsdelen door en eindigde op het terras van café Hanneke’s Boom, voor de jaarlijkse zomerborrel. Een foto-impressie.
Dinsdag was mijn derde presentatie als kandidaat-Kamerlid in vier dagen tijd. Mooi om in gesprek te gaan met D66-leden. Helaas waren er in Muziekgebouw aan ‘t IJ zo veel kandidaat-Kamerleden dat er maar weinig tijd overbleef om mijn missie toe te lichten. Daarom geef ik hem hier in steekwoorden: Media, ICT, innovatie, ondernemerschap en zzp’ers, maar ook consumentenbescherming, online privacy en digitale burgerrechten. Maar ook een economisch beleid zoals we dat in stadsdeel Nieuw-West voorstaan: investeren in (taal)onderwijs, kansen creëren voor iedereen op de arbeidsmarkt, ook voor outsiders.
Mijn kandidatuur houdt de gemoederen bezig, getuige een blogpost van GeenStijl over een Q&A op Dichtbij.nl. Zelf heb ik vragen van geïnteresseerden beantwoord op Facebook, Twitter en Plein66.nl. Speciaal voor D66-leden, die mij tot 5 juli omhoog kunnen stemmen op de definitieve kandidatenlijst, zet ik hieronder thematisch op een rij wat ik als Kamerlid zou willen bereiken.
Vrijdag presenteerde D66 de concept-kandidatenlijst voor de verkiezingen van 12 september. Zelf ben ik net buiten de advieslijst van vijftig namen gevallen die door de partijtop is opgesteld, maar het woord is nu aan de D66-leden. Zij kiezen uit alle kandidaten (pdf) de definitieve lijst van vijftig namen waar heel Nederland straks op kan stemmen. Met een goede eigen campagne denk ik alsnog op die lijst terecht te kunnen komen.
Waarom wil ik dat? Omdat ik vind dat D66 behoefte heeft aan een creatieve buitenspeler die het debat niet schuwt, maar wel altijd in dienst van het team speelt. Die rol past mij. Als mediaman weet ik hoe je onderwerpen lanceert en agendeert. D66 moet een mix zijn van soliditeit en een uitgesproken mening. D66 moet spraakmakend en toonaangevend zijn op het Binnenhof.
Een eigen campagne voeren geeft enorm veel energie, zo heb ik de afgelopen dagen gemerkt. Vrijdag, op de dag dat de concept-lijst werd gelanceerd, begon de interne verkiezingsstrijd op de sociale media. Al direct ontving ik veel reacties van D66-leden die me hoog op hun voorkeurslijst hebben gezet. Sommigen zelfs op drie of twee in hun Top-50, wat een eer! Al die reacties hebben me gesterkt om er écht voor te gaan.