Als politicus lig je onder een vergrootglas. Dat blijkt meer dan ooit nu politieke partijen hun kandidatenlijsten bekendmaken voor de verkiezingen van 22 november. Soms gaat er wat mis. Niet leuk voor de persoon in kwestie, maar het laat ook wel weer zien dat politieke sensitiviteit geen gratuite eigenschap is uit de profielschets voor een Kamerlid. Uit dit interview met Yesim Candan in HP/De Tijd kun je twee dingen leren.
Wat voor werk doe je precies? Dit soort vragen krijg ik niet alleen van mijn driejarige zoontje, maar de laatste tijd ook steeds vaker van vrienden en vakgenoten. Dat heeft alles te maken met mijn start bij Zynchrone Media. Deze week gaven mijn collega Marcel den Hoed en ik een interview dat veel helderheid schept.
Na zes jaar stop ik als mediaredacteur van MarketingTribune. In die zes jaar heb ik het vak ingrijpend zien vernieuwen onder druk van een digitale revolutie. Veel is verbeterd, maar de sector blijft ook hardnekkig zijn hoofd stoten tegen dezelfde stenen. Wat ik niet ga missen zijn de volgende acht missers.
Een groeiend aantal Nederlanders keert zich af van het nieuws. Ze hebben genoeg van de drama’s, conflicten en ellende die daarin de boventoon voeren. Het maakt hen somber en moedeloos. Wanneer wij, journalisten en mediaprofessionals, deze Nederlanders terug willen winnen, zullen wij de manier waarop wij nieuws brengen ter discussie moeten stellen. Dit zijn de eerste zinnen van het journalistieke manifest ‘Naar een verantwoordelijke journalistiek’, dat afgelopen week is gepresenteerd in de Week van de Vooruitgang. Ook ik heb dit manifest ondertekend. Hieronder de integrale oproep.
Het lijkt economisch gezien iets beter te gaan met freelance journalisten, schrijvers, fotografen en ontwerpers. Meer freelancers kiezen uit overtuiging voor het ondernemerschap en het gemiddeld belastbaar inkomen van freelancers is in 2016 iets toegenomen. Toch is er ook een keerzijde: de groep jonge freelancers leverde vorig jaar juist fors in. Ook de uurtarieven in de schrijvende journalistiek en vooral van fotojournalistiek daalden. Dit blijkt uit het onderzoek ‘Monitor Freelancers en Media 2016’, in opdracht van de NVJ, BNO, Dupho, Auteursbond-sectie Freelance Journalisten (voorheen FLA), NVF, Lira en Pictoright uitgevoerd en vandaag gepresenteerd aan Kamerleden in Nieuwspoort.
Schrijven is mijn vak, dus heb ik ook afgelopen jaar weer veel geschreven. Op mijn eigen website serveer ik daarvan een dwarsdoorsnede. Een kleine selectie van mijn werk verschijnt bovendien sinds 2016 via Reporters Online in media-kiosk Blendle, waar ik een vergoeding ontvang per gelezen artikel. Niet onbelangrijk voor wie moet leven van zijn pen. Welk van al die schrijfsels trok het meeste publiek? Ter afsluiting van blogjaar 2016 is hier een overzicht van mijn artikelen die het best in de smaak vielen. Een lijst vol leestips dus. Veel plezier ermee.
Is de journalistiek dood? Welnee, het vak is springlevend! Natuurlijk, mediabedrijven waren wel eens winstgevender, om nog maar te zwijgen over de vele ontslagen en scharrelende freelancers. Maar er wordt wél nog steeds prachtig werk gemaakt! Bovendien wordt er volop geïnnoveerd. Dat verdient waardering en die is er, in de vorm van de VOJN Awards, voor innovatieve producties op het web. Vandaag zijn ze weer uitgereikt. De Volkskrant was dit jaar hofleverancier met vijf nominaties, gevolgd door Vrij Nederland, de NOS maar ook de nodige relatief onbekende makers. Ik heb alle nominaties én winnaars op een rij gezet, met linkjes naar alle producties in kwestie. Want da’s het mooie van internetjournalistiek: je kunt er (bijna) altijd in één klik bij. Geniet van al dit journalistieke vakwerk!
Vandaag ben ik precies zeven jaar zelfstandig journalist. Freelancer volgens de een, zzp’er volgens de ander. Niet alleen de tijd vliegt, maar ook de steeds sterkere meningen over zelfstandigen zonder personeel. Daar werd zeven jaar geleden niet moeilijk over gedaan. In tijden van crisis was het een prima alternatief, zeker voor degenen met een gouden pennetje.
Het mediajaar 2015 zit erop. Het was een rumoerig jaar, met een sombere boventoon. Op zich logisch, want veel traditionele mediabedrijven worstelen meer dan tevoren met de disruptie van de markt. Tegelijk staan er innovatieve startups op die wel eenvoudig hun weg vinden. Waar leidt dat de mediawereld naartoe?
Voorspellen is lastig, vooral waar het de toekomst betreft. Of valt dat wel mee? Als ik mijn terugblik op het vorige mediajaar teruglees, stuit ik op ontwikkelingen die toen al in gang waren gezet, maar pas in 2015 tot effect hebben geleid. Dit bewijst ook dat de reactie van bedrijven op nieuwe trends uiterst stroperig is. Je hebt immers een bedrijf niet zomaar even gekocht en gereorganiseerd. Toch gaat er veel veranderen.
Nieuwssite ThePostOnline moet fors bezuinigen. De tweekoppige hoofdredactie, bestaande uit het recalcitrante duo Bert Brussen en Bas Paternotte, kan per 1 juli alle andere (freelance) columnisten en redacteuren niet meer betalen. Door een wrange samenloop van omstandigheden viel deze onheilstijding afgelopen vrijdag samen met een eigen medewerkersborrel in De Balie, waar de hoofdredactie en geldschieter Vereniging Veronica het glas hieven met diezelfde freelancers. MarketingTribune was aanwezig bij deze bizarre borrel.
‘En dan te bedenken dat al deze mensen net te horen hebben gekregen dat TPO ze niet meer gaat betalen.’ Mediawetenschapper Pieter Bakker nipt enigszins verbaasd van zijn biertje, want de sfeer op het terras van debatcentrum De Balie is allerminst bedrukt. Het lijkt wel alsof deze lang geleden aangekondigde borrel uiteindelijk fungeert als uitlaatklep. Drinken om te vergeten?