Ik heb zojuist gestemd. Lekker makkelijk, zult u denken, want mijn partijvoorkeur is bekend: ik steun D66. Het tegendeel is waar: tot aan de deur van het stemlokaal was ook ik een zwevende kiezer. Net als naar het schijnt 40 procent van het electoraat wist ik niet precies op wie ik mijn stem zou gaan uitbrengen. Uiteraard vielen twintig van de 21 partijen af, dat scheelde enorm. Maar wie van die vijftig sociaal-liberalen verdiende in vredesnaam mijn voorkeurstem? Aangezien ik zelf heb meegedaan aan de kandidatenstrijd (en helaas strandde op plek 51) ken ik nagenoeg alle D66-kandidaten. Wie van hen wilde ik extra steunen?

Lijsttrekker Alexander Pechtold heeft natuurlijk al ruim voldoende voorkeurstemmen, evenals Wouter Koolmees (het financiële brein van D66) en de bevlogen campagneleider Kees Verhoeven, tevens woordvoerder op de voor mij belangrijke terreinen economie en internet. Op Boris van der Ham heb ik ook wel eens gestemd, maar die is na tien jaar afgezwaaid. Wie me in 2010 al opvielen (maar het toen net niet haalden) zijn Steven van Weyenberg (8, veilig) en Michiel Verkoulen (17, net te laag). Ook Gökhan Coban en expatkoning Eelco Keij (de nummers 24 en 25) spreken me aan.

(more…)