Ik heb niks met Coldplay. Nooit gehad. Te braaf, te oppervlakkig, te commercieel. Debuutalbum Parachutes had ik ooit – geen idee hoe dat in mijn platenkast is beland. Daarvan draai ik soms nog het titelnummer. Het duurt 45 seconden. Dat vind ik wel weer genoeg Coldplay.

Eerder dit jaar leverde ik deze bijdrage aan de Coldplay-battle van muziekblog Ondergewaardeerde Liedjes. Coldplay staat in de toptien van de Top 2000, die vanaf vandaag te horen is op NPO Radio 2. 

Draait het in cultuur om vorm of vent? Die vraag werd in 1931 opgeworpen door de Nederlandse dichter J.C. Bloem, maar het is een discussie van alle tijden. Kun je een kunstwerk los zien van de maker of niet? Wat mij betreft zou dat zeker moeten kunnen. Een topprestatie is een topprestatie, ongeacht of de persoon die dat presteerde een vreselijke hufter is. Natuurlijk zal dat huftergedrag invloed hebben of iemands legacy, maar het doet in principe niks af aan de prestatie zelf.

(more…)

Het jaar 2018 was voor mij een turbulent jaar, dus daar hoort ook een stevige soundtrack bij. Een overvolle soundtrack vooral, want ik luisterde dit jaar volgens mijn muzikale graadmeter Last.fm ruim 34.000 liedjes. Aanzienlijk meer dan de 23.000 tracks van vorig jaar, indertijd toch ook al meer dan ooit tevoren. Muziek-streaming wordt steeds vanzelfsprekender in onze levens. Tot zo ver de kale cijfers. Hoe vertaalt al die muziek zich in een jaarlijst? Na lang puzzelen en strepen kwam ik niet tot een top-10 maar tot een top-12, want het voelde oneerlijk om in de laatste fase nog twee albums te schrappen.

(more…)

“Here I am, not quite dying.” Laten we er niet omheen draaien: 2013 was het jaar van David Bowie. Hij domineert niet alleen de lijstjes van de mondiale muziekpers, maar eindigt ook in mijn muzikale jaaroverzicht glorieus bovenaan. Zijn totaal onverwachte comeback-album The Next Day is geweldig. Uiteraard was er natuurlijk nog veel meer moois. Hier een overzicht van de muziek die mij dit jaar overviel, opzweepte of ontroerde.

(more…)

De wereld telt af tot middernacht, Nederland telt af tot de nummer één van de Top 2000: Queen met ‘Bohemian Rhapsody’. Zoals ik vorig jaar al zei: mijn lijst is het niet. Klassiekers van The Beatles en Prince worden afgewisseld met rotzooi van Jantje Smit en Guus Meeuwis. Daarom zet ik vandaag liever even de muziek op een rij die ik in 2011 het meest heb geluisterd. Thuis via iTunes of Spotify, onderweg via autoradio of iPod. Veel ervan is opgeslagen op Last.FM. De band die er het meeste uitspringt? Dat zijn The Black Keys. 

(more…)

“Please don’t stop the music.” De wereld telt af tot middernacht, Nederland telt af om tegen die tijd de nummer één van de Top 2000 te horen: The Eagles met ‘Hotel California’. Tja, mijn lijst is het niet: klassiekers van Radiohead, The Doors en Prince worden afgewisseld met rotzooi van André Hazes en Guus Meeuwis. Daarom zet ik vandaag liever even de muziek op een rij die ik in 2010 het meest heb geluisterd. Thuis via iTunes, Grooveshark of Spotify, onderweg via autoradio of iPod. Veel ervan is opgeslagen op Last.FM. En het meest gedraaide liedje? Dat is ‘Don’t stop the music’ van Jamie Cullum. Toch zijn er meerdere artiesten die zich de beste kunnen noemen.

(more…)