Het beste liedje kiezen, dat is eigenlijk onmogelijk. En waarom van een decennium? Wat ís een decennium eigenlijk, afgezien van een paar jaar op een rijtje? Wie daar een selectie uit wil maken, is niet zozeer op zoek naar de beste song, maar naar de beste verbeelding van de tijdsgeest.
Het jaar 2018 was voor mij een turbulent jaar, dus daar hoort ook een stevige soundtrack bij. Een overvolle soundtrack vooral, want ik luisterde dit jaar volgens mijn muzikale graadmeter Last.fm ruim 34.000 liedjes. Aanzienlijk meer dan de 23.000 tracks van vorig jaar, indertijd toch ook al meer dan ooit tevoren. Muziek-streaming wordt steeds vanzelfsprekender in onze levens. Tot zo ver de kale cijfers. Hoe vertaalt al die muziek zich in een jaarlijst? Na lang puzzelen en strepen kwam ik niet tot een top-10 maar tot een top-12, want het voelde oneerlijk om in de laatste fase nog twee albums te schrappen.
Prettige kerstdagen allemaal! Voor de muzikale omlijsting heb ik traditiegetrouw weer mijn persoonlijke lijst met Beste Albums van het Jaar samengesteld. Hieronder eerst de lijst, daarna leg ik uit waarom dit de mooiste muziek van 2015 is.
Het jaar 2015 zit er alweer voor een kwart op en we worden werkelijk overspoeld door fantastische nieuwe muziek. Nu is het zo dat ik me had voorgenomen om daar in de loop van het jaar af en toe een album uit te kiezen voor een blog-review. Maar er is zo ontzettend veel moois! Het lukt me gewoon niet er tegenop te schrijven. Goed, ruim een maand geleden lichtte ik Father John Misty er al uit (cynisme verpakt in een lieflijke muzikale jas), maar daarna stokte het. Daarom doe ik nu een poging om een beetje in te lopen. Lang leve Courtney Barnett, Kendrick Lamar, Panda Bear en de terugkeer van Sufjan Stevens!