Vijf jaar na zijn eclectische meesterwerk Illinois kwam Sufjan Stevens met een officiële opvolger: The Age of Adz. Dat was even slikken voor de fans, want de mysterieuze singer-songwriter uit Michigan bleek zijn kenmerkende altfolk-gitaarwerk te hebben ingeruild voor duistere synthesizers.
Dit dramatische jaar zit er bijna op. Gelukkig maar, zeg ik terwijl ik zelf toch veel mooie momenten meemaakte. Van een huwelijksreis tot mezelf opnieuw uitvinden in een ander beroepsveld. Tegelijk woedt er oorlog in Europa en het Midden-Oosten, wonnen racisten de Nederlandse verkiezingen en was de maatschappelijke onvrede zelden zo groot als nu. In dit klimaat klonk ook veel muziek somber. Toch waren het juist de duistere edelstenen die mijn muziekjaar kleur gaven. Dit zijn mijn favoriete tien albums van 2023.
Fouten maken we allemaal. Groot of klein, incidenteel of levensveranderend. Erop terugkijken leidt doorgaans tot een mengeling van woede, wroeging, berusting en verdriet. Bij zulke momenten bestaat geen betere soundtrack dan het nummer ‘Chicago’ van de geniale Amerikaanse singer-songwriter Sufjan Stevens. Een klassieker uit zijn eclectische oeuvre, maar gek genoeg nooit ontdekt door de massa en dus al sinds jaar en dag ontbrekend in de Top 2000. Een grof schandaal voor een nummer dat tegelijk eigenzinnig maar toch vooral ook extreem toegankelijk is.
Prettige kerstdagen allemaal! Voor de muzikale omlijsting heb ik traditiegetrouw weer mijn persoonlijke lijst met Beste Albums van het Jaar samengesteld. Hieronder eerst de lijst, daarna leg ik uit waarom dit de mooiste muziek van 2015 is.
Het jaar 2015 zit er alweer voor een kwart op en we worden werkelijk overspoeld door fantastische nieuwe muziek. Nu is het zo dat ik me had voorgenomen om daar in de loop van het jaar af en toe een album uit te kiezen voor een blog-review. Maar er is zo ontzettend veel moois! Het lukt me gewoon niet er tegenop te schrijven. Goed, ruim een maand geleden lichtte ik Father John Misty er al uit (cynisme verpakt in een lieflijke muzikale jas), maar daarna stokte het. Daarom doe ik nu een poging om een beetje in te lopen. Lang leve Courtney Barnett, Kendrick Lamar, Panda Bear en de terugkeer van Sufjan Stevens!
“Here I am, not quite dying.” Laten we er niet omheen draaien: 2013 was het jaar van David Bowie. Hij domineert niet alleen de lijstjes van de mondiale muziekpers, maar eindigt ook in mijn muzikale jaaroverzicht glorieus bovenaan. Zijn totaal onverwachte comeback-album The Next Day is geweldig. Uiteraard was er natuurlijk nog veel meer moois. Hier een overzicht van de muziek die mij dit jaar overviel, opzweepte of ontroerde.