Draait het in cultuur om vorm of vent? Die vraag werd in 1931 opgeworpen door de Nederlandse dichter J.C. Bloem, maar het is een discussie van alle tijden. Kun je een kunstwerk los zien van de maker of niet? Wat mij betreft zou dat zeker moeten kunnen. Een topprestatie is een topprestatie, ongeacht of de persoon die dat presteerde een vreselijke hufter is. Natuurlijk zal dat huftergedrag invloed hebben of iemands legacy, maar het doet in principe niks af aan de prestatie zelf.

(more…)

Over veel zijn mijn vrouw Juliette en ik het direct eens, maar de keuze van de juiste muziek voor onze bruiloft van afgelopen zomer was een uitdaging. Onze muzikale voorkeuren kunnen namelijk flink uiteenlopen.

(more…)

Was 2022 een goed muziekjaar? Ja en nee. Ik heb het hele jaar door muziek geluisterd en veel interessante artiesten gehoord of zelfs ontdekt. Ik genoot ervan om oude onbekende bands op te graven, maar hoorde ook menig muzikant wiens carrière nog moet ontluiken. Toch blijkt de oogst wat schraal nu ik met de jaarwisseling in zicht de balans opmaak met een lijst van beste nieuwe albums.

Heus, er is genoeg om uit te kiezen. Veel werk valt echter af bij de vraag: is dit de absolute top van 2022? Toch is het me gelukt een top-10 samen te stellen van albums die me bovengemiddeld konden boeien. De beste albums van het jaar? Laat ik het zo zeggen: deze tien platen raad ik aan om in de kerstvakantie te luisteren, zeker als je ze nog niet (goed) kent.

1. Afghan Whigs – How Do You Burn?
2. Kae Tempest – The Line is a Curve
3. The Smile – A Light for Attracting Attention
4. Damien Jurado – Reggae Film Star
5. The Delines – The Sea Drift
6. Ghost Woman – Ghost Woman
7. Ethel Cain – Preacher’s Daughter
8. Warhaus – Ha Ha Heartbreak
9. Spoon – Lucifer on the Sofa
10. Bird Streets – Lagoon

Zelf luisteren? Check dan mijn Spotify-lijst (inclusief afvallers).

(more…)

Zo vlak voor kerst heb ik toch weer even twee van mijn passies kunnen combineren: muziek en podcast. Samen met vijf andere bloggers van Ondergewaardeerde Liedjes hebben we in de studio van KINK een podcast opgenomen over een artiest die veel relatief onbekende pareltjes in zijn rijke oeuvre heeft verstopt: Lou Reed. Een waar genoegen om hier bijna twee uur lang prachtige verhalen over te delen. 

(more…)

Vandaag viert mijn zoon Zenon zijn vierde verjaardag. We luisteren vaak samen naar muziek, met name bij het ontbijt en in de auto, onderweg naar de opvang – en vanaf nu naar school.  Niet alle muziek is een gemeenschappelijke favoriet (sorry, Juf Roos), maar voor één liedjes geldt dat zeker wel. 

(more…)

Misschien wel het meest iconische muzikale citaat uit de rockgeschiedenis zit in ‘Sweet Home Alabama’, het loflied van Lynyrd Skynyrd op het zuiden van de Verenigde Staten. Het is eigenlijk niet eens een letterlijk citaat, maar iedereen met historisch muziekbesef weet precies om welk liedje het gaat.

(more…)

De meest psychedelische bewegingssimulatie uit de popmuziek is zonder twijfel het nummer ‘On the Run’ van Pink Floyd, van het baanbrekende conceptalbum ‘The Dark Side of the Moon’, uitgebracht op 1 maart 1973. In een krappe vier minuten horen we op hol geslagen synthesizers, luchthavengeluiden, gehaaste voetstappen, hysterisch gelach en uiteindelijk zelfs een neerstortend vliegtuig.

(more…)

Ook in 2021 ontvielen ons weer meerdere grootheden uit de muziekgeschiedenis, maar ik zou graag even stilstaan bij iemand die een vermakelijke voetnoot bijdroeg aan de muzikale geschiedschrijving. Biz Markie zal op niemands lijst staan van beste zangers. Sterker nog: de New York Times omschreef hem ooit als de Father of Bad Singing.

(more…)

Muziekjaar 2021 was misschien nog wel een gekker jaar dan 2020, toen corona alle popzalen en festivals op slot gooide. Persoonlijk sluit ik dit jaar af zonder ook maar één muzikale act in levenden lijve te hebben zien optreden. Niente, nada, niets. Dan moet je het dus louter doen met studio-opnames. Het afgelopen jaar heb ik veel mooie muziek gehoord, maar weinig sprong er echt uit. Het was een wat onbestemd jaar. Ook voor artiesten, die niet wisten of ze hun geesteskinderen na release konden gaan vertolken op het podium. Eindelijk heb ik de knoop doorgehakt: dit is mijn albumlijst van 2021. Geen top-10, maar een ‘alle dertien goed’. Al klinkt er weinig feestelijkheid in door.

1. Cassandra Jenkins – An Overview on Phenomenal Nature
2. Steve Gunn – Other You
3. Low – Hey What
4. No-No Boy – 1975
5. Dry Cleaning – New Long Leg
6. Strand of Oaks – In Heaven
7. Steven Wilson – The Future Bites
8. Curtis Harding – If Words Were Flowers
9. William Doyle – Great Spans of Muddy Time
10. Lael Neale – Acquainted with Night
11. Mdou Moctar – Afrique Victime
12. Matthew E. White – K Bay
13. Bertolf – Happy in Hindsight

Zelf luisteren? Check dan mijn Spotify-lijst.

(more…)

Minder is meer. Daarom ben ik dol op korte liedjes. In minder dan twee minuten kun je met muziek enorm veel zeggen. Sterker nog: in minder dan een minuut kan dat ook prima.

(more…)