DENK is de grootste partij van Nieuw-West geworden bij de landelijke verkiezingen van 15 maart. Dat was best even schrikken voor de zittende partijen, met name voor de PvdA die hier kelderde van 40 naar 7 procent van de stemmen. De kiezer heeft altijd gelijk, maar toch heb ik een waarschuwing aan het adres van DENK.
Vanavond heeft de gemeenteraad van Amsterdam besloten: in maart 2018 houden de bestuurscommissies in de zeven stadsdelen op te bestaan. Een dieptepunt in mijn zeven jaar lokale politiek. Natuurlijk, we krijgen er een ander model voor terug (met benoemde bestuurders en lokaal gekozen adviescommissies), maar daarover heb ik van begin af aan gezegd dat ik het een mager alternatief vind. Binnen mijn partij D66 heb ik hierover actief de discussie aangezwengeld, maar dat heeft helaas niet mogen baten.
Na vier jaar deelraad en vier jaar bestuurscommissie komt er volgend jaar dus in principe een einde aan mijn tijd als politicus in stadsdeel Nieuw-West. Dat betreur ik, want het is prachtig om volksvertegenwoordiger te kunnen zijn van je eigen buurt. En die adviescommissie dan? Ik weet het niet, want ik heb mijn twijfels over wat je daar kunt bereiken. Al zal dat moeten blijken in de praktijk. Voor nu overheerst bij mij teleurstelling.
Jeroen Mirck, sinds 2010 lid van D66-fractie in Nieuw-West.
Amsterdammers kennen hun politici slecht. Dat is niks nieuws, dat is altijd al zo geweest. Volgens de Burgermonitor draagt de devaluatie van deelraden naar bestuurscommissies daar extra aan bij. Toch haalde ik ook iets hoopvols uit de cijfers: in Nieuw-West is de kennis van de lokale politiek aanzienlijk beter én positiever.
Is politiek leuk? Nou, eigenlijk niet: je bent hele avonden aan het vergaderen met mensen die vaak hartgrondig met je van mening verschillen. Daar rolt dan een uitkomst uit die nooit alle burgers allemaal tevreden kan stemmen. Tegelijk is dat ook het mooie van politiek: verschillen overbruggen. Zelfs als dat onmogelijk lijkt. Wanneer dat dan toch lukt, kan politiek heel erg mooi zijn. Het beste voorbeeld dit jaar: Het Landje.
Terugblikkend op mijn politieke jaar 2016 springt Het Landje er echt uit. De bouwspeelplaats in het Rembrandtpark is een unieke plek in Amsterdam, waarvan niemand de waarde betwist. Toch stond ineens de subsidie op de tocht, door een conflict tussen stad en stadsdeel. Als er niks zou gebeuren, kon Het Landje per 1 januari 2017 genoodzaakt zijn om de deuren te sluiten. Hoe kwam het zo ver?
De bestuurscommissie Nieuw-West heeft op initiatief van D66 besloten om in januari 2017 een proef te starten waarbij alle stadsdeelpolitici een gebied ‘adopteren’. Het doel van dit plan is om de politiek dichter bij de burger te brengen, maar vooral om bewoners een laagdrempelig politiek aanspreekpunt te bieden. Inmiddels is het persbericht verstuurd en heb ik als initiatiefnemer het plan al live op de radio mogen toelichten bij Amsterdam FM.
Vandaag is een bijzondere dag. Niet in de laatste plaats omdat ik vandaag mijn verjaardag vier, bij één van de pareltjes van Nieuw-West: de Geluksdisco. Des te bijzonderder is het om deze middag van mijn verjaardag pal naast diezelfde Geluksdisco de opening te mogen verrichten van Nieuw Nest, in Broedplaats De Vlugt. Er gebeurt veel in Slotermeer, zeker vandaag.
‘Meer democratie en minder politiek.’ Zo omschrijft het Amsterdams college van burgemeester en wethouders het eigen voorstel voor een vernieuwd bestuurlijk stelsel van de stad. Dat klinkt prachtig, maar als dit plan wordt aangenomen, gaat de stadsdeelpolitiek voor de derde keer in acht jaar tijd op de schop. En flink ook, want de bestuurscommissies zullen dan verdwijnen. Wat mij betreft verdient dit plan een serieuze waarschuwing.
Alles wijst erop dat de politieke beweging DENK naar Amsterdam komt. De PvdA-dissidenten Kuzu en Öztürk openden al afdelingen in Eindhoven, Leiden en Alkmaar, dus dan kan de meest multiculturele stad van Nederland natuurlijk niet achterblijven. Bovendien zingt al enige tijd het gerucht rond dat de Multicultureel Plus Partij (M+), actief in stadsdeel Nieuw-West, zich gaat aansluiten bij DENK. Het is de vraag of Amsterdammers daar blij mee moeten zijn.
“Zag ik jou nou vanavond op televisie?”
Dat zou zomaar kunnen.
“Achter Lodewijk Asscher?”
Yep, goed gezien!
“Maar ben jij dan nu lid van de Partij van de Arbeid?”
Nee, nooit geweest ook. Ik was en ben D66’er.
“Maar wat deed je daar dan?”
Gewoon, even kijken hoe de concurrentie zijn campagne aanzwengelt.
De Sloterplasloop is leukste hardloopwedstrijd van Amsterdam. Niet omdat het de grootste race is van de stad, want dat is de Dam Tot Damloop). Ook niet omdat het de meest prestigieuze race is van de stad, want dat is de Amsterdam Marathon. Nee, ik vind de Sloterplasloop de leukste wedstrijd omdat hij plaatsvindt in mijn achtertuin: het trimparcours rond de Sloterplas. Ik liep hem vandaag alweer voor het zesde jaar op rij. Heerlijk nazomers zonnetje en een record aantal deelnemers: 1.300 hardlopers, jong en oud.