Wat moet je zeggen over een groot kunstenaar die is overleden? Een kunstenaar die je meer dan diens meeste andere tijdgenoten heeft geïnspireerd. Naarmate zo iemand beroemder is valt er eigenlijk niks te zeggen dat niet al is gezegd. Daarom kun je maar het beste van zijn of haar werk blijven genieten. Niet praten, maar luisteren. Toch ontkom ik er niet aan om nog even te mijmeren over David Bowie, wiens overlijden vanmorgen bekend werd gemaakt. Al was het maar omdat ik toch al van plan was iets te schrijven over ‘Blackstar’, het afgelopen week verschenen album dat nu ook echt zijn zwanenzang blijkt te zijn.

(more…)

Guus de Jong is dood. De fotograaf, bekend van die beroemde foto van Johan Cruijff met rugnummer 14, overleed vorige week op 80-jarige leeftijd. Guus belde me geregeld. Niet dat we elkaar kenden, maar Guus had ooit een blogpost van mij over auteursrecht op internet gelezen – iets waar hij zich de laatste decennia van zijn leven hard voor heeft gemaakt. Wat heet: volgens een In Memoriam op PhotoQ.nl bestreed hij het digitale misbruik van zijn foto’s ‘als een pitbull’.

(more…)

Still shocked by the news that D66 colleague Pim de Kuijer and 297 others died on Flight ‪‎MH17‬, shot down by Russian separatists in Ukraine. Pim was a dedicated political activist for Stop Aids Now and on his way to the International AIDS Conference, just like 100 others on that specific plane. We campaigned together for the Dutch elections of 2012. I still remember our hilarious trip in an unofficial ‘D66 campaign bus’ to Groningen (picture above, with Pim second left). You were always full of life, Pim. It is sad and unfair that you’re gone.

(more…)

Nog even en dan gaat de stekker definitief uit Hyves. Het Nederlandse social netwerk dat als Gallisch dorpjes bijna een decennium heeft gestreden tegen het grote boze Facebook, is straks louter nog een platform voor gamers. Zelf was ik er ook een paar jaar actief, met name in 2006 en 2007. Daarna namen Twitter en Facebook de rol van Hyves over. Nog altijd bezopen dat Telegraaf Media Groep eind 2010 Hyves kocht voor vele miljoenen, maar goed. Inmiddels heb ik net als menig andere ex-Hyver de download van mijn persoonlijke date opgevraagd. Leuk voor later, maar verder weinig bruikbaar. Leuk is wel om mijn oude blogposts op Hyves even terug te lezen. Daarin zie je afwachtendheid veranderen in enthousiasme, waarna twijfel en scepsis het weer overnemen en ik mijn blogposts al snel verplaats naar elders. Al konden Hyvers wel jarenlang de RSS-feed van mijn blog blijven lezen op Hyves. Die geautomatiseerde berichten hebben de backup echter niet gehaald. Ze stonden ook niet echt op Hyves. En straks staat er helemaal niets meer. Vaarwel, Hyves. Jullie hebben het terrein verkend waar anderen nu op voortbouwen. Dank daarvoor. Ter afscheid hier een selectie van mijn Hyves-blogs: de stukken over Hyves zelf.

(more…)

Het opheffen van Hyves als social network zorgde gisteren voor veel krokodillentranen. Die dag leidde ook een ander afscheid in: Google is vandaag gestopt met iGoogle. Wellicht niet voor iedereen even bekend, maar ik (met miljoenen anderen) was een vaste gebruiker van deze startpagina met zelfgekozen nieuwsfeeds.

(more…)

Deze zondag overleed rocklegende Lou Reed op 71-jarige leeftijd. Daar waar je veel pop, rock en soul kunt consumeren zonder naar teksten te luisteren, is dat bij de oprichter van Velvet Underground onmogelijk. Net als Bob Dylan is hij scherpzinnig en geslepen, altijd op zoek naar die ene perfecte zin. Daarom citeer ik niet zijn overbekende hits ‘Perfect Day’ of ‘Walk On the Wild Side’, maar het prachtige openingsnummer van zijn latere album ‘New York’ uit 1989.

(more…)

En passant herdacht ik gisteren ook Adam Yauch, een van de drie Beastie Boys, die uitgerekend die dag kwam te overlijden aan kanker. Heeft niks met de oorlog te maken, maar ik hoorde het een uur voor de kranslegging. Ik heb altijd een zwak gehad voor de B-Boys (nummer 6 in mijn All Time Last.FM Library), maar dan vooral voor MCA. Waarom? Omdat hij soms een beetje verdwaald leek in de hiphopwereld: een lange slungel die meer punk was dan hiphop. Het is mede aan hem te danken dat de Beasties ook rock maakten, en jazzy instrumentals. Ook zette hij zich in voor Tibet en was hij de regisseur van veel weirde video’s van het raptrio. Al op To The 5 Boroughs (2004) kon je horen dat MCA er misschien wel een beetje klaar mee was. Het plezier was er nog wel, maar de stem haperde. Al was dat ongepolijste geluid juist zijn kracht. The Beasty Boys waren stiekem meer punk dan hiphop.

Gisteren veel Licensed To Ill (hun debuutalbum uit 1986) en Ill Communication (1994) geluisterd, vandaag juist Paul’s Boutique (1989) afgestoft. Hun acommerciële tweede plaat, die uiteindelijk toch een classic werd. Miles Davis was een fan, Chuck D van Public Enemy onthulde dat dit toch echt de vetste beats waren en The Beatles klaagden The Beasties aan vanwege een lange sample uit ‘The End’. Met dat laatste waren de B-Boys dolblij: “What’s cooler than getting sued by The Beatles?”

Mijn hart huilt. Vandaag overleed de meest geniale striptekenaar aller tijden: Jean Giraud, ook bekend onder zijn pseudoniem Moebius. Als Giraud tekende deze Fransman decennia lang de beste stripwestern ter wereld. Als Moebius creëerde hij psychedelische alternatieve werelden waarin alles mogelijk was. Herlees of ontdekt hem! Lees Blueberry. Lees John Difool. Lees Arzach. Lees Majoor Fataal. Jean Giraud was de John Lennon van de stripwereld. Vaarwel, in dat andere universum!

Steve Jobs, de visionair van Apple, is vannacht overleden. Tot augustus was hij nog CEO van het bedrijf dat hij groot maakte, maar vanwege gezondheidsklachten was hij genoodzaakt om te stoppen. Apple eert Jobs (1955-2011) met het volgende statement.

“Apple has lost a visionary and creative genius, and the world has lost an amazing human being. Those of us who have been fortunate enough to know and work with Steve have lost a dear friend and an inspiring mentor. Steve leaves behind a company that only he could have built, and his spirit will forever be the foundation of Apple.”

Voor een uitgebreider stuk over Jobs verwijs ik naar mijn artikel over zijn vertrek als topman, met de omineuze titel: Wat is Apple zonder Steve Jobs? En er is natuurlijk die inspirerende Stanford-speech.

“As R.E.M., and as lifelong friends and co-conspirators, we have decided to call it a day as a band. We walk away with a great sense of gratitude, of finality, and of astonishment at all we have accomplished. To anyone who ever felt touched by our music, our deepest thanks for listening.”

De alternatieve rockband R.E.M. maakte vandaag bekend dat ze ermee stopt, na 31 jaar. Dat doet pijn. Er zijn veel bands en artiesten die me raken, maar er is slechts een select gezelschap musici dat qua zeggenschap huizenhoog boven het koren uitsteekt. R.E.M. behoort zonder discussie tot dat gezelschap. Dat tijdperk is nu ineens voorbij.

(more…)