Internet is een eigen realiteit. Je kunt hem manipuleren, maar toch tegelijk een persoonlijk verhaal vertellen. Radiomaker Bert Kommerij deed dat eerder met de foto-documentaire Flick Radio en is nu terug: afgelopen donderdag was in Het Ketelhuis de preview van Media Me, een fictieve documentaire gebaseerd op de duizenden foto’s in de gelijknamige, door Kommerij zelf opgezette Flickr-group.
Deze foto is de vijf miljardste die de afgelopen jaren op fotowebsite Flickr werd geplaatst. Bewijs? Het nummer 5.000.000.000 in de link van de foto. Flickr beleeft de afgelopen drie jaar een gestage groei van één miljard geüploade foto’s per jaar. Maar laten we het wel even in perspectief zetten: Facebook, het grootste social network ter wereld, claimde in februari dat er op haar netwerk 2,5 miljard foto’s per maand (!) worden opgeslagen. Facebook bevat dus een veelvoud van die vijf miljard foto’s op Flickr. Het verschil is de kwaliteit: op Flickr zijn gebruikers selectiever in wat ze uploaden. Bovendien heeft Facebook een onovertroffen aantal van ruim een half miljard gebruikers.
Burgerjournalistiek is de grootste bedreiging van traditionele journalistiek. Tegelijk biedt het enorme kansen voor diezelfde media. In 2007 constateerde ik al dat de meeste journalisten zitten te slapen en deze kans volledig missen. Gelukkig is de nieuwe generatie vakgenoten heel nieuwsgierig: gisteren organiseerden studenten van de Hogeschool van Amsterdam (sectie Media, Creatie en Informatie) het congres Citizen Journalism, What’s Your Opinion?
“Veilig internetten heb je zelf in de hand.” Je kent inmiddels vast het tv-spotje van de vrouw die al haar persoonlijke gegevens op straat gooit. Inmiddels is daar een virale campagne op Hyves aan toegevoegd, die vrienden je kunnen doorsturen. Deze campagne heet Stanislav en suggereert dat een bende Russen al jouw Hyves-gegevens boven water haalt en uitrukt om je op te zoeken – of je huis leeg te roven. Leuke viral, maar toch heb ik bezwaar tegen deze misplaatste bangmakerij.
“Zie mij, hoor mij, lees mij, volg mij.” Die kop staat boven het essay ‘Homo Twitterens’ van mediachef Wilma de Rek in de Volkskrant van afgelopen zaterdag. Ze trekt een dwarsdiagonaal door het tv-programma Pauw & Witteman en de microblog Twitter om te concluderen dat we allemaal ijdel zijn, en dat dat een beetje zielig is. Inderdaad, ijdel zijn we allemaal. Wilma de Rek ook, want waarom was ze anders journalist geworden en had ze dat paginavullende essay geschreven? Maar ook digibeten zijn ijdel, net als mensen die níet komen opdraven in discussieprogramma’s op tv. Die vinden wel weer wat anders: ze hebben het hoogste woord in de kroeg, staan in de spits van hun voetbalteam of zitten in de lokale politiek danwel het bestuur van de zwemclub. Niks nieuws onder de zon. Toch ziet De Rek een verschil: “De moderne mens creëert zijn moderne ik nauwelijks meer thuis, met zijn familie en vrienden, maar bouwt in de publieke ruimte aan een soort schijnversie van zichzelf. Het circus der ijdeltuiten draait op volle toeren – en meedoen is de norm.”
Dit weekend is er een online fotowedstrijd van start gegaan, georganiseerd door een goede kennis van me, Anna-Maria Giannattasio. Thema van de wedstrijd: Verliefd op Amsterdam. Een nogal breed onderwerp, maar altijd leuk om wat foto’s met mensen te delen. Dus heb ik een viertal foto’s opgediept uit mijn Flickr-archief. Vraag aan mijn lezers: welke van mijn foto’s zouden jullie uitkiezen?
Het Westerpark in Amsterdam was deze week een concertterrein. Op woensdag 2 juli 2008 gaf R.E.M. een spetterend optreden. Vooral de snelle nummers van het nieuwe album Accelerate klonken verpletterend. Aangezien de rockband uit Georgia heel erg Web 2.0 is, deed ik er qua foto’s en video enthousiast aan mee. Of toch maar liever niet?