Het was deze week een tijd van afscheid nemen van het oude en een warm welkom voor het nieuwe. Na acht jaar stopt de spraakmakende talkshow Pauw & Witteman eind volgende maand. Het einde dus van een pronkstuk van de ‘oude media’. Tegelijk staat een nieuw medium te trappelen om heel Nederland en misschien wel de hele wereld te veroveren: Blendle, de digitale kiosk van Alexander Klöpping (doorgebroken dankzij ‘old school’ DWDD), gaat op 28 april live voor iedereen. Al heeft bijna iedereen die ik ken al een ‘exclusieve’ invite, maar toch.

(more…)

Genoeg is genoeg. Gisteren ging Hein van Meeteren in tv-programma Pauw & Witteman het debat aan met de NS over onveiligheid in de trein. Hein werd daags voor kerst in elkaar geslagen door twee dronkaards en moest lijdzaam toezien hoe de daders ontkwamen, de conducteur veel te laat arriveerde en de spoorwegpolitie hem aan zijn lot overliet. Van Meeteren vindt dat omstanders via een codewoord gezamenlijk in actie zouden kunnen komen en startte om die reden de Facebook-groep Basta! Aangezien ik eveneens rond kerst slachtoffer van zinloos geweld was, zocht ik direct contact met hem. Uit steunbetuiging ben ik ook met hem meegegaan naar de uitzending.

(more…)

“Zie mij, hoor mij, lees mij, volg mij.” Die kop staat boven het essay ‘Homo Twitterens’ van mediachef Wilma de Rek in de Volkskrant van afgelopen zaterdag. Ze trekt een dwarsdiagonaal door het tv-programma Pauw & Witteman en de microblog Twitter om te concluderen dat we allemaal ijdel zijn, en dat dat een beetje zielig is. Inderdaad, ijdel zijn we allemaal. Wilma de Rek ook, want waarom was ze anders journalist geworden en had ze dat paginavullende essay geschreven? Maar ook digibeten zijn ijdel, net als mensen die níet komen opdraven in discussieprogramma’s op tv. Die vinden wel weer wat anders: ze hebben het hoogste woord in de kroeg, staan in de spits van hun voetbalteam of zitten in de lokale politiek danwel het bestuur van de zwemclub. Niks nieuws onder de zon. Toch ziet De Rek een verschil: “De moderne mens creëert zijn moderne ik nauwelijks meer thuis, met zijn familie en vrienden, maar bouwt in de publieke ruimte aan een soort schijnversie van zichzelf. Het circus der ijdeltuiten draait op volle toeren – en meedoen is de norm.”

(more…)