There a lies, damn lies and statistics. Toch is het echt waar: ik liep dit jaar mijn op één na snelste Dam Tot Damloop ooit. Dat lag niet aan mijn voorbereiding, die door een lichte enkelblessure toch echt iets te beperkt was geweest. Toch nam ik voor en tijdens de wedstrijd een paar slimme beslissingen die me tijdwinst opleverden. Ik zal ze hier met je delen.

Eerst even terug naar die leugens en statistieken: lijstjes zeggen niet hetzelfde als kale cijfers. Mijn snelste Damloop was bijna twee minuten sneller dan dit jaar, dus kon ik daar ditmaal absoluut niet aan tippen. Bovendien liep ik in 2011 en 2014 nagenoeg even hard als dit jaar, dus waren die races vergelijkbaar met nu. Alleen in 2013 bakte ik er veel minder van, maar daar had ik verschillende goede (of slechte) excuses voor.

(more…)

Daags voor de Dam Tot Damloop leek het de duivel verzoeken: zowel vrijdag als zaterdag borrelen met vrienden. Maar ja: als ze gaan worstelen wil je dat natuurlijk niet missen. Toch liep ik een heel aardige tijd op de tien mijl tussen Amsterdam en Zaanstad: 1:13:12 uur. Langzamer dan vorig jaar, maar sneller dan in 2011. 

(more…)

Ik liep vandaag geen onaardige Dam Tot Damloop, maar wel een paar minuten langzamer dan in 2011 en 2012. Hieronder zes dingen die je vooral NIET moet doen in de voorbereiding van deze wedstrijd. Ook ik viel in een paar van deze valkuilen.

(more…)

Toch nog even terugkomen op mijn tweede Dam Tot Damloop: beter weer, nog betere sfeer en zelfs een betere eindtijd. Ik had even in mijn hoofd zitten dat de 1 uur 13 van vorig jaar mijn bruto tijd was (zelfgeklokt, dus niet de wedstrijdtijd), maar dat was wishful thinking. Oftewel: mijn 1:11:22 uur van dit jaar overtreft mijn oude toptijd van 1:13:38 uur uit 2011. En dan te bedenken dat er (ondanks mijn 9 looptips) ditmaal toch een paar dingen niet optimaal waren:

1. Ik was relatief laat bij de start, waardoor ik achterin het startvak van de sponsorlopers stond en dus na het startschot iedereen moest inhalen. Al dat zigzaggen langs de langzame lopers kost tijd.
2. De laatste weken voor de wedstrijd heb ik iets te fanatiek doorgetraind, tot aan de dag voor de race aan toe. Ik had de laatste dagen meer rust mogen nemen.
3. Met de stortregens van 2011 in gedachten had ik me iets te warm aangekleed. Een loopshirt met lange mouwen is echt niet nodig.
4. Gedurende de race kreeg ik last van een bloedblaar. Die voelde ik met name tijdens het laatste stuk in Zaandam. Het was een flinke zwelling die ik vandaag door de huisarts heb laten doorprikken.

Genoeg verbeterpunten dus voor een nog snellere tijd. Dat is een goede ambitie voor volgend jaar. Want reken maar dat ik dan opnieuw meedoe aan de Dam Tot Damloop. Al was het maar om na afloop gezellig te gaan borrelen met D66 Zaandam. Ilse, Sanne, Edde, Michel en alle anderen, tot volgend jaar! En voor de thuisblijvers: zoek Jeroen op de wedstrijdbeelden!

Dit weekend doe ik weer mee aan het grootste loopevenement van Nederland: de Dam Tot Damloop. Het kan verkeren: in 2011 moesten de lopers een langdurige hoosbui trotseren, dit jaar zijn de weersvoorspellingen gunstiger. Al weet je dat in Nederland nooit zeker. Dit soort tegenslagen horen bij een hardloopwedstrijd, maar je kunt je er tegen wapenen. Als redelijk ervaren hardloper (drie marathons en talloze kortere wegraces) heb ik een paar looptips op een rij gezet.

(more…)

Deze zondag liep ik mijn eerste Dam Tot Damloop. Dit grootste loopevenement van Nederland, met 40.000 deelnemers, was een geweldige ervaring. In deze Sunday View een fotoverslag.

(more…)