Er bestaat geen geluk zonder leed, er bestaat geen winst zonder verlies. Dat geldt onmiskenbaar voor het jaar 2020. Corona drukte een zware stempel, maar zelfs in een rampjaar gloren altijd weer sprankeltjes hoop en gelukzaligheid. Zelf beleefde ik pieken en dalen, wat me alleen maar sterker heeft gemaakt. Al zakte de hoop me soms in de schoenen. Dit is mijn moment van 2020.
Sinds de uitbraak van de coronacrisis hebben ruim 25.000 Amsterdammers hun stad verlaten. Daar staat weinig nieuwe aanwas tegenover, waardoor de bevolking van Mokum voor het eerst sinds lange tijd krimpt. Ook ik ben daar schuldig aan, want ik vertrek per 1 november uit Amsterdam. Na negentien jaar Nieuw-West verhuis ik naar Haarlem. Een vertrek met een lach en een traan.
Als interviewer van een cartoonist loop je het risico ooit op te duiken in een van zijn spotprenten. Gelukkig is de ene Jeroen de andere niet, dus zal het mij vast niet overkomen. Wel zat ik gisteren voor een volle zaal oog in oog met een van Nederlands meest befaamde tekenaars: Peter van Straaten.
Ook de tiende Stripdagen Haarlem waren weer een feest. Mooi werk, mooi weer, mooie mensen. Van jonge talent tot ervaren succesauteurs als Jean-Marc van Tol (Fokke & Sukke, zie foto). Net als twee jaar geleden deed ik podiuminterviews in de kleine zaal van Philharmonie, een programma dat de organisatie ‘Strippraat’ had gedoopt. Ik sprak vier stripmakers, twee maal twee op beide dagen van afgelopen weekend. Zaterdag ging dat in het Nederlands, met Brecht Evens en Martijn van Santen, zondag sprak ik Engels met Dominique Goblet en Charles Burns. Vier zeer uiteenlopende artiesten, maar allen bezig met graphic novels, veelal met een autobiografische insteek. Ik blik terug op deze vier persoonlijke gesprekken.
Komend weekend wordt er weer gestript: dan vindt voor de tiende keer het grootste stripfestival van Nederland plaats, de Stripdagen Haarlem. Geen boekenbeurs, maar een evenement van internationale allure dat de hele binnenstad van Haarlem overwoekert. Wereldberoemde stripmakers als Charles Burns, Hanco Kolk en Chris Ware zijn aanwezig, terwijl schrijver Arnon Grunberg een lezing houdt over de graphic novel. Ook ik sta op het programma vermeld, vanwege een serie podiuminterviews, onder meer met Burns en Brecht Evens, winnaar van de Willy Vandersteenprijs (die de VPRO Grand Prix vervangt). En o nostalgie: op zaterdag staat ook de prijs op het programma die ik vijf jaar geleden bedacht: de Clickies. De wat?
Exit VNU. Vandaag trok ik voor het laatst de deur achter me dicht bij VNU Media. Tot zover mijn korte verblijf in Haarlem. Emerce verhuist naar Hilversum, gaat zelfstandig verder als Emerce BV. Vandaag rondden we Emerce 84 af en pakten we de laatste spullen in. Ook dronken we een borrel met wat goede bekenden. Maandag begint een nieuw avontuur in Hilversum. Nog even een nostalgische terugblik, met enkele foto’s die ik in het Schalkwijkse kantoor maakte. Mijn laatste redactionele commentaar, dat na verschijning van Emerce ook hier zal opduiken, sluit af met een toepasselijk citaat van de door ons veel geciteerde cultschrijver Douglas Adams: “So long, and thanks for all the fish.”