Vandaag herdenken we het einde van de oorlog en morgen vieren we het. Omdat vrede onlosmakelijk verbonden is met oorlog. Omdat er geen vrijheid bestaat zonder strijd. Vandaag dus het verdriet, morgen de vreugde. Opdat we niet vergeten. Opdat de geschiedenis zich niet herhaalt. Helaas herhaalt de historie zich voortdurend, in telkens net even andere vorm. Nog altijd is er strijd, tussen staten en terroristen. Of tussen dictators en vrijheidsstrijders, dat hangt af van het perspectief dat je kiest.

(more…)

Bevrijdingsdag. Dodenherdenking. 4 en 5 mei. Yin en Yang. Een lach en een traan. Twee dagen, twee gezichten. Twee minuten stilte. Ik herdacht. En rende. In Nieuw-West. De Herdenkingsloop. Langs Sierplein, Plein ’40-’45 en de Sloterplas. Witte rozen bij de drie monumenten. Peter Faber die een warrig maar bezield betoog hield. Over vechten voor vrede. Over liefde. Maar bovenal was daar dat ene gedicht van Leo Vroman.  Over een duif van honderd pond. Over stervende kinderen. Over vrede. “Kom vanavond met verhalen hoe de oorlog is verdwenen en herhaal ze honderd malen: alle malen zal ik wenen.”

(more…)