Bevrijdingsdag 2014

4-5meiBevrijdingsdag. Dodenherdenking. 4 en 5 mei. Yin en Yang. Een lach en een traan. Twee dagen, twee gezichten. Twee minuten stilte. Ik herdacht. En rende. In Nieuw-West. De Herdenkingsloop. Langs Sierplein, Plein ’40-’45 en de Sloterplas. Witte rozen bij de drie monumenten. Peter Faber die een warrig maar bezield betoog hield. Over vechten voor vrede. Over liefde. Maar bovenal was daar dat ene gedicht van Leo Vroman.  Over een duif van honderd pond. Over stervende kinderen. Over vrede. “Kom vanavond met verhalen hoe de oorlog is verdwenen en herhaal ze honderd malen: alle malen zal ik wenen.”

Liefde is een stinkend wonder
van onthoofde wulpsigheden
als ik voort moet leven zonder
vrede, godverdomme, vrede;
want het scheurende geluid
waar ik van mijn lief mee scheidde
schrikt mij nu het bed nog uit
waar wij soms in dromen beiden
dat de oorlog van weleer
wederkeert op vilten voeten,
dat we eigenlijk al niet meer
kunnend alles, toch weer moeten
liggen rennen en daarnaast
gillend in elkanders oren,
zo wanhopig dat wij haast
dromen ons te kunnen horen.

Lees hier de integrale versie van ‘Vrede’ (Leo Vroman, 1915-2014).

Tags: , , ,

Leave a Reply