Sunday View: Marten Toonder (1912-2005)

Bommel-zomer

Vandaag is het precies negen jaar geleden dat Marten Toonder overleed. Schrijver, tekenaar, studiobaas, heer van stand, taalvernieuwer, maar vooral: de belangrijkste stripmaker die Nederland ooit voortbracht. Ter herinnering aan deze gigant heb ik vandaag twee leestips.

Toonder was in veel wat hij schreef een visionair. Een vaak aangehaald voorbeeld is ‘De bovenbazen’, een van de vele avonturen van Olivier B. Bommel en Tom Poes. Toonder schreef het in 1963, maar dit verhaal over macht en geld laat zich moeiteloos lezen als een aanklacht tegen de hedendaagse economische crisis. Lees achter deze link meer over ‘De bovenbazen’, met ook verwijzingen naar nadere actuele analyses.

Zelf schreef ik na de dood van Toonder in 2005 een column voor stripblad Myx. Aan de hand van twee afscheidsredes, uitgesproken door zijn vrienden Dick Matena en Seth Gaaikema, schets ik dat we de ware Toonder wellicht nooit hebben gekend. Hun lieve woorden geven nader inzicht.

“Ik kon onbedaarlijk met hem lachen en mocht alles tegen hem zeggen. Hij had alleen dat duwtje nodig om uit zijn monopessimisme te komen. De meeste tv-interviewers zagen dat in hun oppervlakkigheid niet en lieten hem de laatste jaren somberen op het scherm.”

Lees mijn column over Marten Toonder hier. Daarmee wens ik u een fijne zondag, jonge vrienden. Zelf schuif ik nu aan voor een eenvoudige doch voedzame maaltijd, als u begrijpt wat ik bedoel.

Tom-Poes-exit

Tags: , , , , , , , , ,

2 Responses to “Sunday View: Marten Toonder (1912-2005)”

  1. Ximaar Says:

    Ik ben een behoorlijke fan van Toonder en vind één van zijn stripboeken die hij voor de Donald Duck maakte over de krakers een absolute topper. Veel van zijn pockets (krantenstrips) kunnen daar niet tegenop. Punt is dat er iets heel leuks in zit over het vereren van Goden en hiërarchie. Had ook gewoon in de krant uitgebracht moeten worden, maar helaas.

    Ook heeft ie een mooi verhaal gemaakt over Bom bom de verschrikkelijke waarin ie de wapenwedloop op een leuke manier behandeld. Het boek over Slagslager laat ragfijn de ellende van managers zien.

    Ik heb ‘m een aantal malen in interviews gezien en/of gehoord. Hij had zeker humor in de vorm van binnenpret. Probleem was dat ie een paar keer geïnterviewd is op een lastig moment. Hij woonde toen al lang en redelijk afgelegen in Ierland en zijn vrouw was daar net overleden. Eerder gaf ie vaak geen interviews omdat ie druk was en later werd het weer wat beter. Ook werd immer zijn rol in de oorlog er bij gehaald, toen hij nota bene werkte voor de Telegraaf, de krant die in en vooral na de oorlog fout was. Het valt niet te bevatten dat de NRC wordt overgenomen door de Telegraaf, maar anders zou dat een aardige aanleiding zijn om eens een documentaire over Toonder in de oorlog te maken. Lijkt me iets voor Ander Tijden.

  2. Jeroen Mirck Says:

    @Ximaar: Een goed idee! Over deze kwestie is zeker al wel eens door biografen geschreven, maar bij het grote publiek heerst nog veel onduidelijkheid. Sowieso is het een interessant dilemma: wat zou je zelf doen? Die vraag is in het echt lastiger dan vanachter onze computers.

Leave a Reply