Het is inmiddels ruim een week geleden dat ik vader werd. Zeven dagen waarin ik heel veel nieuwe dingen heb geleerd, ook over mezelf. Zeven mooie dagen, maar ook zeven dagen vol hectiek, spanning en twijfel. De volgende zeven zinnen schoten de afgelopen zeven dagen door mijn hoofd. Herkenbare oneliners voor andere nieuwe vaders?
Ruim een maand geleden startte ik mijn papablog. Ik wilde schrijven over alles wat je als aanstaande vader (en moeder) overkomt. Nou, dat heb ik geweten. Er overkomt je zo ontzettend veel (van praktische zaken tot talloze emoties en twijfels) dat ik simpelweg niet wist waar te beginnen. Het gevolg: een writer’s block voor mijn papablog. Vandaag ga ik in de herkansing, met een blog over blokkades voor aanstaande ouders.
Deze zomer wordt een bijzondere zomer. Kinga en ik verwachten namelijk in augustus een kind. Dat vooruitzicht stemt enorm gelukkig, zeker gezien alle hobbels die we hebben moeten nemen om op dit punt te komen. Tegelijk is het ook enorm eng, want je eerste kind is een sprong in een grote, diepe en totaal onbekende oceaan.
Kan ik dat wel, een kind opvoeden? Ik ben vast niet de enige aanstaande vader (of moeder) die dat dacht of nog steeds denkt. Om mijn ervaringen vast te leggen, heb ik besloten over mijn vaderschap te gaan bloggen. Geen idee nog in welke vorm precies, want ik begin aan een ongewis avontuur. Ongewis maar vooral ook een prachtig avontuur, dat ik graag met jullie deel.