De Stripdagen Haarlem 2014 stonden in het teken van de Eerste Wereldoorlog, die honderd jaar geleden een diepe wond sloeg in Europa. Over de diepste wond maakte de Fransman Jacques Tardi een imposant beeldverhaal, dat nog altijd als stripklassieker geldt: Loopgravenoorlog 1914-1918, uitgegeven door Casterman.

Tijdens het stripfestival bekeek ik de tientallen platen uit dit meesterwerk die onderdeel uitmaken van de expositie ‘Inktzwart’ in de Haarlemse Vishal. Inclusief een bizarre bouwplaat van Tardi’s loopgraven. Opdat wij niet vergeten graaf ik een recensie op die ik vele jaren geleden schreef over ‘Loopgravenoorlog’.

(more…)

Komend weekend vinden weer de Stripdagen Haarlem plaats. Dit tweejaarlijkse festival is uniek in Nederland: geen enkel ander evenement geeft zo’n brede inkijk in de artistieke rijkdom van het beeldverhaal. Met dank aan Joost Pollmann, de festivaldirecteur die er na deze editie mee stopt. Jarenlang bezocht ik het festival als stripjournalist. Ik reikte er zelfs ooit op de Grote Markt een prijs uit: de Clickies, voor de beste webcomics. Ik schrijf al over strips sinds 1992, toen ik nog student was. Voor striptijdschrift MYX schreef ik van begin 2005 tot medio 2006 een maandelijkse column over strips. Die columns publiceerde ik online op Comicbase.nl, mijn stripwebsite die inmiddels niet meer bestaat. Vanwege de Stripdagen Haarlem herpubliceer ik die oude columns deze maand hier.

(more…)

Dit weekend vindt het leukste stripfestival van Nederland plaats: de Stripdagen Haarlem. Uiteraard worden daar ook weer enkele tekenaar gehuldigd. Michiel van de Pol (zie de autobiografische Wordfeud-strip hierboven) won de Willy Vandersteenprijs. De Debuutprijs van Comic House ging naar Tim Enthoven voor zijn fabelachtige boek ’Binnenskamers’, terwijl de Comik Web Award (een soort opvolger van mijn eigen Clickies) vrijdag werd uitgereikt aan Christiaan de Jong voor zijn ’Heerlijke stripjes bij de koffie’. En dan vergeet ik bijna de Benelux Beeldverhalenprijs van NRC, gewonnen door Frederik van den Stock. Zondag om 13:00 uur interview ik Van de Pol in de Kleine Zaal van de Philharmonie. Komt allen!

Update 04-06: Helaas zijn er geen beelden van mijn interview met Michiel van de Pol, maar gelukkig hield ook Michael Minneboo een video-interview met hem over zijn nieuwe boek Scherpschutters. Een prachtige beeldroman over zijn vader.

Droomstrips hebben iets gemakzuchtigs: je kunt als auteur alles laten gebeuren, hoeft geen enkele beperkingen op te leggen aan het eigen scenario. Toch zijn er in de loop der jaren prachtige droomstrips gemaakt, met Little Nemo (1905) van Winsor McCay als onmiskenbaar hoogtepunt. Maar kun je daar als stripmaker anno 2008 nog iets aan toevoegen?

(more…)

Ik was dit jaar twee volle dagen in Haarlem, maar heb geen enkele expositie gezien. Geen Blowjob-selectie voor mij, geen Dolhuys, geen Zweden, Noren, Finnen of Denen, om nog maar te zwijgen over de woordloze stripkeuze van Lewis Trondheim.

Ook heb ik geen enkele lezing bijgewoond. Dus hoorde ik Joost Pollmann niet praten over striplandschappen en stelde ik me niet bloot aan Peter de Wits visie op gekken in de strip. Gek, zult u zeggen, want wat doet een stripjournalist dan op de Stripdagen Haarlem? Het antwoord is simpel: ik had gewoon geen zin. Of geen puf. Of geen lust. Iets daaromtrent.

(more…)

Ik ken best wat mensen die de Haarlemse festivaldirecteur en stripjournalist Joost Pollmann een elitaire snob vinden. Zulke mensen ontploffen bijkans wanneer Pollmann het waagt om essays over strips te schrijven. Ze vinden zijn epistels in de Volkskrant aanmatigend omdat er talloze veellettergrepige woorden in staan, zoals iconografisch, nomenclatuur of abecedarium. Bovenal vinden ze dat hij koketteert met moeilijke beeldromans die niemand leest, zoals het werk van Dominique Goblet, Ben Katchor, Jiro Taniguchi, Dylan Horrocks en het collectief Actus Tragicus.

(more…)