Strips zijn een leuke, zwaar onderschatte cultuurvorm. Ik schrijf er al over sinds 1993 (voor Stripschrift) en beheer vanaf 2001 de website Comicbase.nl. Nog steeds schrijf ik soms striprecensies. Waar ik echter altijd een haat/liefdeverhouding mee heb gehad, zijn stripbeurzen. Overal staan exact dezelfde standhouders met dezelfde muffe kistjes tweedehands strips. Bovendien zie je er altijd dezelfde tekenaars en hetzelfde publiek, jagend op handtekeningen. Verder winnen bij de uitgereikte stripprijzen altijd dezelfde feestvarkens. Dus ben ik in 2006 resoluut gestopt met het bezoeken van stripbeurzen. Een uitzondering maak ik voor de Stripdagen Haarlem, want dat is een veel breder opgezet cultureel festival. Daarentegen laat ik de beurzen in Arnhem, Rijswijk, Groningen, Dordrecht en Houten met graagte aan mij voorbij gaan. Collega-journalist Michael Minneboo bezoekt ze nog wel en maakte een veelzeggend videoverslag van de Stripdagen Houten, afgelopen maand. Cartoonist Bandirah concludeert “dat de stripbeurs, in de vorm waarin hij nu bestaat (eigenlijk als een veredelde markt) zijn langste tijd al heel lang gehad heeft.”