Jantje lacht, Jantje huilt. Geen sector is zo weerbarstig als de mediabranche. Successen worden afgewisseld met grandioze mislukkingen. Kijk- en oplagecijfers zijn genadeloos. De een z’n dood is de ander z’n brood. Kortom: je verveelt je nooit als mediajournalist. Ook deze week was het weer raak. De zomer staat op aanbreken, maar van een media-reces is allerminst sprake. De mediatrein dendert door.
Deze mediaweek stond voor mij in het teken van het Crossmedia Congres. Daar was ik afgelopen woensdag namelijk ingehuurd als liveblogger. Dat leverde een zestal blogposts op met de verhalen van crossmediale professionals van bedrijven als Google, Twitter en McDonald’s.
De crisis is voorbij! Minister Dijsselbloem van Financiën zegt het, Brussel zegt het, dus is het zo. Toch? Niet helemaal natuurlijk, maar het optimisme wordt deze mediaweek ondersteund door veel positief nieuws. Om te beginnen blijkt het uit de jaarlijkse analyse die ABN Amro maakte van de TMT-sector. In technologie, media en telecom gaat het zeker niet crescendo met alle bedrijfstakken (uitgevers, drukkers en communicatiebureaus blijven krimpen), maar de ‘traditionele’ mediakanalen radio en televisie doen het weer beter.
Net als vorige week presenteerden ook deze week meerdere mediabedrijven kwartaalcijfers waaruit blijkt dat de weg omhoog inderdaad is ingezet. Zo maakte RTL Group donderdag bekend dat meerdere lokale afdelingen, waaronder RTL Nederland, het afgelopen kwartaal meer reclame-inkomsten binnenharkten. Dat is een trendbreuk met de afgelopen crisisjaren.
Is de crisis al bijna voorbij? Absoluut niet. Ook de mediawereld worstelt daar nog altijd mee. De oplossing is simpel: grijp de kansen die er zijn. Sommige ondernemers durven daadwerkelijk hun nek uit te steken, zo merk ik wekelijks weer als webredacteur van MarketingTribune. Ook in week 5 zijn er weer treffende voorbeelden hoe mediabedrijven zichzelf versterken, vernieuwen of heruitvinden. Leer van deze goede voorbeelden!
Iedereen een verdienmodel, zo had de tweede aflevering van Iedereen Journalist eigenlijk moeten heten. Er werd immers vooral gepraat over geld, of beter gezegd: het ontbreken, mislopen en hardnekkig zoeken van geld. Schreef ik over de eerste aflevering nog dat er vooral vragen werden gesteld over het beoogde doemscenario voor de dagbladjournalistiek, ditmaal was het hopen op de antwoorden. Kwamen die ook? Dat lees je na de doorlees. Gratis, want ook dit weblog heeft geen betaalmuur als verdienmodel.
Vandaag heeft de NOS haar nieuwe decor gepresenteerd. Net als een huizenbezitter moet ook een omroep soms even groot onderhoud plegen, logisch dus. Toch hoorde ik gisteren op een feestje alweer iemand klagen dat dit ‘van zijn belastingcenten’ werd betaald. Wat een gelul. Ik denk dan: emigreer lekker naar de VS en word lid van de Tea Party, stomme bokkelul. Maar dat zeg je niet op een feestje.
Hetzelfde argument (over dat belastinggeld) werd eerder deze week ook al van stal gehaald door de zware jongens van Telegraaf, Volkskrant en NU.nl. Tijdens een hoorzitting over persbeleid in de Tweede Kamer beklaagden Frank Volmer (directeur Telegraaf Media Nederland), Philippe Remarque (hoofdredacteur Volkskrant) en Sander Stallinga (uitgever NU.nl) zich over oneerlijke, want gesubsidieerde concurrentie door de Publieke Omroepen op internet. De meeste pijlen richtten zich op NOS.nl, maar Remarque pleit bovendien voor een verbod op mijn ex-werkgever Joop.nl (van de VARA) die veel succesvoller is dan zijn eigen falende opiniepagina op internet.