Avatar, een experiment
Saturday, January 30th, 2010
Deze week heb ik een sociaal experiment gedaan: ik ben naar de filmhit Avatar gaan kijken zonder ook maar iets van de film te hebben gezien of gelezen. Geen trailer, geen filmfragmenten op tv of YouTube, geen recensies, geen interviews met regisseur James Cameron. Ik heb me louter gebaseerd op wat mijn kennissen erover zeiden, op Twitter of in het niet-virtuele leven. Gek genoeg leverde me dat bijna alleen maar waardeoordelen op (“Topfilm!”), maar zelfs na actief doorvragen werd me nog altijd niet duidelijk wat ik nu eigenlijk precies van Avatar moest verwachten. Dus ging ik redelijk blanco naar de bioscoop.
Natuurlijk had ik nieuwsberichten gelezen over de film: dat hij alle filmrecords breekt en prijzen wint, dat de Amerikaanse conservatieven er boos over zijn en fans er soms zelfs depressief van worden, dat inheemse volken zich erin herkennen en dat 3D-films dankzij Avatar steeds populairder worden. Toch zei dat alles me nog altijd vrij weinig over de film zelf.