Morgen word ik vijftig, op de dag na de 41e sterfdag van een van ‘s werelds meest markante musici. Er gaat geen jaar voorbij dat ik niet stilsta bij de moord op John Lennon (1940-1980). Inmiddels langer dood dan hij leefde. Een unieke componist, artiest en levenskunstenaar. Eigenzinnig en controversieel. Daarom nu een ode aan zijn misschien wel meest indringende compositie, waarin hij kritiek op religie en zijn vertrek uit The Beatles bezingt.
Kill them with kindness. Nee, dat is geen citaat uit de Bijbel, maar een wijze raad voor wie effectief een harde noot wil kraken. Een advies dat past bij Chuck Prophet, de Amerikaanse singer-songwriter die liever relativeert dan zichzelf overschreeuwt.
Is Twitter stom? Zolang er mensen zijn (zoals ik) met een heilig geloof in dit medium, zullen er ook altijd ongelovigen blijven. Ook hun tegengeluid kan interessant zijn, dus liet ik een jaar geleden ‘technocynicus’ René van Densen aan het woord. Ook dit weekend hoorde ik weer enkele sceptici aan het woord, tijdens de alumnidag ‘Ik twitter dus ik besta’ aan de Universiteit van Tilburg. PvdA-Kamerlid Jan Boelhouwer noemde Twitter een soort Botox of ADHD, terwijl filosoof Herman de Regt waarschuwde voor het overwaarderen van het fenomeen online vriendschap. Baas boven baas was echter theoloog en ‘Twitter-agnost’ Erik Borgman, die zozeer ageerde tegen de digitale cultuur dat hij zijn gesproken column maar gewoon aan alle aanwezigen uitdeelde als dubbelzijdig gestencild stuk papier. Borgman heeft namelijk ook geen weblog.
Op Tweede Kerstdag gaf ik een boek weg. Indachtig de titel van dat boek (Ik ben God) vroeg ik aan de lezers van mijn weblog om een eigen interpretatie te geven van dat thema. De mooiste interpretatie zou worden beloond met een exemplaar van het boek. Hoewel mijn weblog het afgelopen jaar ruim 100.000 unieke bezoekers mocht verwelkomen, liep de weggeefactie alles behalve storm. Dat is geen ramp, maar toch ga je jezelf op zo’n moment een aantal existentiële vragen stellen, met als uitgangspunt: waar lag het aan?
Ligt het aan mij? Natuurlijk, alles in het leven ligt altijd primair aan jezelf. Maar dat vind ik te makkelijk. Al was het maar omdat er zelfs tijdens mijn vakantie in Marrakesh driftig over me werd geschreven op Dat Ene Bekende Weblog. Er zijn blijkbaar mensen die niet over me uitgepraat raken. Ik voel me vereerd.
Ligt het aan kerstmis? Best mogelijk, want met kerst en de dagen erna was half internet op vakantie of anderszins offline. Slechte timing? Welnee, een kerstactie doe je tijdens kerst. Punt.
Ligt het aan God? Akkoord, het opperwezen mag zich de laatste jaren verheugen in een sterk afnemende populariteit, maar dat is slechts de helft van de waarheid. God is ook nog altijd goed voor sappige relletjes en discussies. Een prima thema dus voor een prijsvraag.
Ligt het aan gratis? Gratis mag dan onlosmakelijk verbonden zijn aan (content op) internet, dat wil blijkbaar nog niet zeggen dat mensen blindelings achter iedere actie aan rennen. Gratis is aan inflatie onderhevig, dus boet het aan effect in. Schrijft Chris Anderson daar eigenlijk iets over in zijn bestseller ‘Free’, die zelf trouwens alles behalve gratis is?
Afijn, vult u zelf maar in. Drie mensen beschreven in de comments onder mijn oproep hun eigen interpretatie van het thema ‘Ik ben God’. Zelf heb ik daar een winnaar uit gekozen.
De aarde is door God gefabriceerd in zes dagen. Daarna dronk hij op zondag een pilsje. God is daarmee de beste freelancer die ik ken. Wat zou Zijn uurtarief zijn? Veel christenen geloven nog steeds in deze onzin, ook ene Kees van Helden uit Urk. Die stuurt vandaag in een oplage van zes miljoen stuks een folder rond vol propaganda over dit zogenaamde creationisme. In het jaar dat we Darwin herdenken, de man die wetenschappelijk vaststelde hoe de Mens in werkelijkheid is ontstaan, namelijk door evolutie. Bloggers in Nederland zijn de actie Terug Naar Je Maker begonnen om Van Heldens verspreiding van leugens tegen te gaan. Daar schaar ik me achter. Jij ook?
Even though blogging has been around for quite some time, it was the first time that Amsterdam played host to a conference dedicated to blogging, Blog08. An initiative of two enthusiastic Dutch youngsters, it was mainly an inspirational event, disguised as a kind of rock show. Although there was a live band, the ultimate rock star was “bad mother vlogger” GabeMac who closed the conference with a rocking vlog performance. The audience joined him in singing “we will, we will vlog you!” But the major theme of this conference was being passionate about blogging, which also applies to people who are in it for the money.
