Daar zit hij dan
In z’n eentje
Met z’n tweetjes

Het gedicht ‘Twitteraar’ is geschreven door Vincent Mirck, zanger van muziekduo Goed Volk, dat eerder het asociale van social media bekritiseerde in het lied ‘1 op 1’. Mee eens? Geef je mening in een comment. Of een tweet.

Oooooooo!
Hoe vergeefs
des doelmans hand

zich strekte
naar de bal
die één minuut

voor tijd
de Duitse doel-
lijn kruiste

Zij die vielen
rezen juichend
uit hun graf

Jules Deelder, ‘Nationaal gedicht’ (1988)

Vanavond is het alles of niets: Nederland-Duitsland. Verliest Oranje, dan zit Euro 2012 er na twee potjes voetbal alweer op. Of maakt deze wedstrijd wederom bijzondere krachten los?

De stad is stil.
De straten
hebben zich verbreed.
Kangoeroes kijken door de venstergaten.
Een vrouw passeert.
De echo raapt gehaast
haar stappen op.

De stad is stil.
een kat rolt stijf van het kozijn.
Het licht is als een blok verplaatst.
Geruisloos vallen drie, vier bommen op het plein
en drie, vier huizen hijsen traag
hun rode vlag.

Paul Rodenko, ‘Bommen’ (1945)

Net als vorig jaar bij Dodenherdenking leg ik vanavond namens D66 een krans bij het monument Bevrijde Vogel op het Sierplein in Amsterdam Nieuw-West. Goed moment voor een zelf gekozen gedicht.

Liever dan ooit zou ik de wereld willen zeggen
Wat mijn visie is op alles wat gebeurt
Nee, ik wacht nu niet meer netjes op mijn beurt
Ik zal iedereen mijn mening voor gaan leggen

De relevantie van mijn intellect zal blijken
Of ik ga hard op mijn bek, maar wat dan nog?
Toevallig heb ik momenteel een blog
Ik zal het wereldwijde web wel eens verrijken

Geniet van mijn gedachten en hoe ik ze omschrijf
Mijn slapeloze nachten zorgen dat ik bezig blijf
Maar omdat ik dag en nacht schrijf, is er iets dat mij bevreest.
Zou er echt een mafkees zijn die al die rommel leest?

(more…)

Het heerlijk avondje is bijna gekomen: heel Nederland viert op 5 december weer Sinterklaas. De goedheiligman koopt zijn cadeautjes steeds vaker online, maar ook andere zaken voor het Sinterklaasfeest kun je op internet regelen, zoals lootjes trekken en gedichten schrijven. Voor De Ochtend op Radio Noord-Holland zet ik een paar handige Sint-sites op een rij.

(more…)

Het gedicht schrijft zichzelf: het wiekt zich een recordvlucht door de tijd het baant zich wrikkend een weg door tegemoetkomend verkeer het zucht hardop, het gilt, huilt en fluistert. Het spreekt hardop het luistert en het doet soms alsof alles kapot is alles stuk slaat alles verkeerd is alles mis… Het gedicht herneemt de ademhaling stuwt de bloedsomloop doet het hart slaan – brengt geest en lichaam in beweging leeft mee en leeft voort slaat gaten in de herinnering wiekt op herstelt slaat in stemt toe en in: het gedicht. Het gedicht is een wasdag, een afscheid, een overstroming, een oponthoud, een deur dicht die open waait, een zuiver weten dat zonder het gedicht het leven niet is. Zonder klanken op maat gerangschikt in ritme of rijm geen reden voor de pijn geen echo aan het woord geen zegen op het leven geen ingang tot werkelijkheid. Geen schilderkunst, geen voor- of nadenken, geen verwondering, humor, gulle lach, geboorteslag, stervensdag – zonder het gedicht. Het broze, onaantastbare beeldhouwwoordbericht, bizonder gemengd nieuws, supervoorpaginaverhaal – gekruid de dag, gepeperd de lessen, ontroerend de stem: het gedicht – jij bent het.

Simon Vinkenoog is vannacht overleden aan een hersenbloeding. Dit gedicht over dichten publiceerde hij op 26 januari 2001 in NRC Handelsblad. Have a good trip, beat poet! Ting, ting, ting.