Homo-emancipatie houdt de gemoederen flink bezig. De bestuurscommissie Nieuw-West heeft woensdag unaniem een motie aangenomen om een regenboog-zebrapad in het stadsdeel aan te leggen ten behoeve van homo-acceptatie. In Het Parool plaatst D66-raadslid Jan-Bert Vroege kanttekeningen bij dit initiatief. Prima. De D66-fractie in Nieuw-West maakte een andere afweging. Voor alle duidelijkheid: wij steunen de motie met als voorwaarde dat er goed wordt gekeken naar de verkeersveiligheid betreffende zo’n speciaal zebrapad. Het stadsdeelbestuur gaat die voorwaarde inwilligen. Op social media roepen velen dat onze bestuurscommissie ‘alleen maar aan symboolpolitiek’ doet. Dat bestrijd ik: in dezelfde commissievergadering is woensdag ook een besluit genomen over de besteding van 4 miljoen euro aan maatregelen voor kwetsbare wijken in Nieuw-West. Dan mag de bestuurscommissie ook best een kwartier praten over een sympathiek likje verf.

Als D66-bestuurscommissielid publiceerde ik vrijdag deze brief in Het Parool. Hij werd ook onderdeel van de berichtgeving over dit LHBT-initiatief: ‘Symboolpolitiek of sympathiek likje verf?’

Dit weekend vond ik een Vrouw in de trein. Een Vrouw met een hoofdletter: het magazine van De Telegraaf. Daarin werd afgelopen vrijdag de loftrompet afgestoken over werkelijk álle stereotypen van het huisvrouw- en moederschap. Over ‘lekker’ thuis blijven en je carrière opgeven. Over schuldgevoel bij het inhuren van een werkster. Over allerhande huishoudtips.  Over onderzoek waaruit blijkt dat vrouwen strijken het vervelendste klusje in huis vinden. En dat alles gelardeerd met fotografie die al die clichés bevestigt. Alsof de tijd vijftig jaar heeft stilgestaan. Brrr.