Afgelopen maand vond in de Maastoren het Deloitte Blog Event plaats, met de kersverse internetchef van NRC, Ernst-Jan Pfauth, als key-note. Ik blogde er uiteraard al over, maar bewegende beelden waren er nog niet. Bij deze dan. De ideale gelegenheid om de winnaar van de Deloitte Blog Award 2010 te feliciteren: Judith Groen. Haar winnende blogpost gaat over academici met een ‘hbo-baan’.
Vandaag sprak Ernst-Jan Pfauth, de nieuwe chef internet van NRC Handelsblad, over ‘de kunst van het bloggen’ op het evenement DeloitteBlogt. Laat je niet misleiden door bijgaande foto: Pfauth betoogde juist dat bloggen niet louter over jezelf moet gaan. Wie namens een bedrijf blogt, mag best iets over zichzelf vertellen maar moet zich tegelijk afvragen in hoeverre lezers dat echt willen weten.
“Het kan nog goed komen met je, als Adformatie-journalist”, schrijft Adformatie vandaag. “Dat bewijst Jeroen Mirck, tot 1 april 2008 redacteur bij Adformatie, later bij Emerce en Joop.nl en sinds 1 augustus community manager bij Deloitte Innovation. Mirck nam vorige week namelijk een Effie in ontvangst.” Ik ben dus nu officieel een paarse broek, haha. Weten jullie meteen wat Deloitte Innovation zoal doet. Voor alle duidelijkheid: de Effie-case is van voor mijn tijd, ik verving de initiatiefnemer bij de uitreiking. Een bijzondere ervaring.
Bij de jaarlijkse uitreiking van de Effies, de Nederlandse prijs voor effectieve reclame, is Deloitte Innovation in de prijzen gevallen. De innovatietak won een Bronzen Effie voor de interne campagne die heel Deloitte oproept om te gaan innoveren. Dit leverde een stroom aan ideeën op, waarvan inmiddels zestien innovaties succesvol naar de markt zijn gebracht en al enkele miljoenen euro’s hebben omgezet.
“Three minutes to the biggest battle of our professional lives. All comes down to today, and either, we heal as a team, or we’re gonna crumble. Inch by inch, play by play. Until we’re finished. We’re in hell right now, gentlemen. Believe me. And, we can stay here, get the shit kicked out of us, or we can fight our way back into the light. We can climb outta hell… one inch at a time.”
Van Al Pacino kun je talloze monologen eindeloos terugkijken. Godfather, Donnie Brasco, Scarface, Town Hall, Glengarry Glen Ross… maar toch zeker ook zijn rol als footballcoach Tony d’Amato in Any Given Sunday (1999). Hockeycoach Marc Lammers haalde gisteren die befaamde motivatiespeech terug op het Deloitte Innovation Community Event. Lammers had zelf een gedreven verhaal gehouden over hoe hij de Nederlandse hockeydames klaarstoomde tot het team dat twee jaar geleden Olympisch goud won. Zijn peptalk duurde een uur, maar verveelde nergens. Lammers sloot af met Pacino, die het concept peptalk nog even in de overdrive gooide.
“The inches we need are everywhere around us. They’re in every break of the game, every minute, every second. On this team we fight for that inch. On this team we tear ourselves and everyone else around us to pieces for that inch. We claw with our fingernails for that inch. Because we know when add up all those inches, that’s gonna make the fucking difference between winning and losing. Between living and dying! I’ll tell you this: in any fight it’s the guy whose willing to die who’s gonna win that inch.”
Mijn auto draait de Maastoren in Rotterdam binnen. Dit is een zin die onwennig voelt. Tot voor kort had ik geen auto, kwam ik voor werk zelden in Rotterdam, en dan al helemaal niet in de Maastoren. Het hoogste gebouw op Zuid, gloednieuw. Hoe anders dan het betonblok van VNU in Schalkwijk of het Mediapark in Hilversum. Nieuwe baan, nieuwe omgeving. Onwennig, natuurlijk!
Grapje op Joop.nl: van informateur Ivo Opstelten werd deze week bijgaande foto geplaatst. Een coalitie smeden van VVD en CDA met gedoogsteun van de PVV is immers roeien met de riemen die je hebt, of zoiets. Maar de foto is ook een inside joke: mijn oud-collega’s vonden het heel vermakelijk dat de boot van de VVD’er werd gesponsord door mijn nieuwe werkgever, Deloitte. Ik ook trouwens. Voer voor een klassieke links/rechts-discussie?
Foto: Tjeerd Huisman (Flickr/CC)
Het meisje achter de balie van de Chinees is zenuwachtig. Maar vooral: ze is alles behalve Chinees. Een jaar of zestien is ze, dit is haar zomerbaantje. Het is de eerste zondag van augustus, morgen is de eerste werkdag van mijn nieuwe baan en ik heb besloten Chinees te halen. Geen gedoe. Maar voor het nieuwe meisje van de Chinees is het wel gedoe. Het is ook haar Eerste Werkdag.
Het zit erop. Vandaag was mijn laatste dag bij de VARA. Ik verlaat de redactie van Joop.nl om community officer te worden bij Deloitte Innovation. Iets heel anders, een spannende sprong in het diepe. Daar hou ik van. Net zoals ik vorig jaar vol enthousiasme in het Joop-avontuur ben gesprongen.
Joop.nl staat als een huis, daar ben ik best trots op. Iedereen bij de VARA bedankt voor de leuke samenwerking. Mijn speciale dank gaat natuurlijk uit naar mijn Joop-collega’s Samira Ahli, Maarten van den Heuvel en Francisco van Jole. Samen lekker die rechtse kleautzakjes een hak gezet, haha.
Het ga jullie goed. Met Paars Plus nu serieus op komst moet dat zeker gaan lukken. En ik blijf natuurlijk opiniemaker op Joop.nl. Nu uitloggen uit het VARA-netwerk en op naar nieuwe avonturen.
Het staat in de Volkskrant, dus is het waar: ik vertrek bij Joop.nl. Na bijna een jaar met veel plezier te hebben meegebouwd aan de progressieve opiniesite van de VARA vind ik het tijd voor iets nieuws, iets anders. Per 1 augustus 2010 heb ik een nieuwe baan: community officer bij Deloitte Innovation. Vanmorgen meldde de Volkskrant, in een kader bij een artikel over Joop.nl:
Mijn nieuwe baan past naadloos in de nieuwe initiatieven waar ik de afgelopen jaren aan heb meegewerkt: Adfoblog (Adformatie), Mindz.com en het laatste jaar dus Joop.nl. Deloitte biedt me de mogelijkheid om me met social media te blijven bezighouden, maar ook mezelf te verbreden door te gaan werken in een zakelijke omgeving. Iets heel anders dan Joop.nl, maar tegelijk sluit het goed aan op wat ik kan. Binnenkort meer over die nieuwe baan, als ik er eenmaal ben gestart.
UPDATE (april 2011): Uiteindelijk ben ik voor mezelf gaan werken, als zelfstandig journalist en tekstschrijver. Nog altijd schrijf ik voor Joop.nl.