Deze week heb ik een sociaal experiment gedaan: ik ben naar de filmhit Avatar gaan kijken zonder ook maar iets van de film te hebben gezien of gelezen. Geen trailer, geen filmfragmenten op tv of YouTube, geen recensies, geen interviews met regisseur James Cameron. Ik heb me louter gebaseerd op wat mijn kennissen erover zeiden, op Twitter of in het niet-virtuele leven. Gek genoeg leverde me dat bijna alleen maar waardeoordelen op (“Topfilm!”), maar zelfs na actief doorvragen werd me nog altijd niet duidelijk wat ik nu eigenlijk precies van Avatar moest verwachten. Dus ging ik redelijk blanco naar de bioscoop.

Natuurlijk had ik nieuwsberichten gelezen over de film: dat hij alle filmrecords breekt en prijzen wint, dat de Amerikaanse conservatieven er boos over zijn en fans er soms zelfs depressief van worden, dat inheemse volken zich erin herkennen en dat 3D-films dankzij Avatar steeds populairder worden. Toch zei dat alles me nog altijd vrij weinig over de film zelf.

(more…)

Ik krijg er vaak vragen over: waarom noem je jezelf vaak Comicbase op internet? Het antwoord is simpel: internet is een informeel medium, waar je niet altijd je hele naam gebruikt. Aangezien mijn voornaam in de meeste gevallen al vergeven of geclaimd is, heb ik indertijd voor een fantasienaam gekozen. Comicbase is gebaseerd op de stripwebsite die ik ooit bestierde: Comicbase.nl. Het klinkt leuk, en ik gebruik het consequent overal waar ik niet onder mijn eigen naam opereer. Met name op platforms waar je naam er niet echt toe doet, zoals YouTube, Flickr en de meeste social networks. Op het steeds populairdere Twitter gebruikte ik de bijnaam Comicbase ook. Tot vandaag dan, want zojuist heb ik een grote wisseltruc toegepast.

(more…)