Politieke column: Eberhard en Nieuw-West

VanderLaan-Nouri

Amsterdam is verweesd sinds het overlijden van onze zieke burgemeester Eberhard van der Laan. Hij was er voor alle Amsterdammers, dus ook voor de bewoners van Nieuw-West. Toch knetterde het geregeld, want dit stadsdeel kende tijdens zijn burgemeesterschap tal van problemen. Hoe herinnert Nieuw-West zich Van der Laan?

Eberhard van der Laan (1955-2017) wordt postuum alom geprezen vanwege zijn opmerkelijke mix van empathie en stevige dadendrang. Hij kon problemen hard aanpakken, maar hield altijd oog voor de menselijke maat. Een vroeg dossier waarbij hij beide talenten moest aanspreken, was de vluchtelingengroep Wij Zijn Hier. Hun zwerftocht door Amsterdam begon medio 2012 met een provisorisch tentenkamp aan de Notweg in Osdorp. Later kraakten ze onder meer een pand aan het Allebéplein.

Bed, bad en brood

Natuurlijk trad Van der Laan op tegen deze kraakacties, maar hij gedoogde Wij Zijn Hier ook geregeld, want het was lastig om hen ‘bed, bad en brood’ te bieden. Later zei de burgemeester tijdens een demonstratie voor zijn ambtswoning dat hij er was voor de vluchtelingen, maar dat hij de strijd aanging met politieke activisten die de Nederlandse wet niet respecteren.

Als het om veiligheid ging, greep Van der Laan stevig in. Hij timmerde regelmatig een drugspand dicht in Nieuw-West en richtte zich met de Top-600 mede op de beïnvloedbare broertjes en zusjes van (vaak Marokkaans-Nederlandse) veelplegers. Ook radicalisering was een grote kwestie: meerdere jongeren uit Nieuw-West reisden af naar Syrië om te vechten voor Islamitische Staat. Er ging veel mis, waardoor de burgemeester onlangs genoodzaakt was om zijn topambtenaar te ontslaan.

Debat in Argan

Soms zocht Van der Laan echt de grens op: zijn druk op Stichting Argan in Slotervaart om najaar 2014 geen debat te organiseren met de omstreden salafist Okay Pala van Hizb ut Tahrir (uit vrees dat hij daarmee kwetsbare jongeren kon werven voor het jihadisme), kwam de burgemeester op kritiek te staan. Zijn inmenging zou ten koste gaan van de vrijheid van meningsuiting en Argan ook geen kans bieden om jongeren uit te leggen wat er niet deugt aan het salafisme.

Een enkele keer botste Van der Laan frontaal met de lokale politiek van Nieuw-West. Zo reageerde hij in 2015 fel op stadsdeelvoorzitter (en partijgenoot) Achmed Baâdoud, die Nieuw-West in een Parool-interview had vergeleken met de Parijse ‘banlieues’ (getto’s). Volgens Van der Laan deden deze ‘te grote woorden’ geen recht aan de werkelijke situatie in de westelijke tuinsteden.

Tranen om Nouri

Natuurlijk zijn er ook mooie herinneringen aan Van der Laan en Nieuw-West. Zo ging hij ooit op 5 december 2014 in De Honingraat het debat aan met bewoners over de ingekorte buslijn 21, waarbij de wensen van Wijk 10 waren verpakt in een Sinterklaasgedicht.

Met het Calvijn College, waar hij geregeld een gastles gaf, had Van der Laan een speciale band. Het was ook de school van Ajax-voetballer Abdelhak Nouri uit Geuzenveld, wiens hersenletsel de burgemeester deze zomer tot tranen roerde bij Zomergasten.

“Zorg goed voor onze stad en voor elkaar”, schreef Van der Laan in zijn afscheidsbrief aan Amsterdam. Ook in Nieuw-West zullen we deze laatste wens zeker ter harte nemen. Vaarwel, burgervader.

Jeroen Mirck zit in de D66-fractie van Nieuw-West en schrijft columns over de lokale politiek van Amsterdam.

Tags: , , , , , , , , ,

2 Responses to “Politieke column: Eberhard en Nieuw-West”

  1. Theo Haring Says:

    Mooi artikel Jeroen.

    Vr. groet, Theo

  2. Jeroen Mirck Says:

    Dank je wel, Theo!

Leave a Reply