Daan Roosegaarde: ‘Fuck you, College Tour!’
Kunstenaar Daan Roosegaarde liep afgelopen vrijdag boos weg bij College Tour, waarna Twitter ontplofte. Iedereen had er een mening over, vooral over interviewer Twan Huys. Die zou Roosegaarde ‘erin hebben geluisd’ met een kritisch filmpje, dus werd hij publiekelijk gelyncht. Was dat terecht? Ik had geen idee, want ik had College Tour niet gezien. Nu ik de uitzending heb teruggekeken, vermoed ik dat veel critici hun mening al klaar hadden voordat ze het programma überhaupt hadden gezien.
Na het zoveelste afzeikstuk over Huys (ditmaal was het ThePostOnline dat zijn kindertijd had geanalyseerd en daaruit de conclusie trok dat de man niet deugde) ben ik vanmiddag toch maar eens gaan kijken. Werd Roosegaarde er inderdaad ingeluisd? Welnee, natuurlijk niet. Huys en zijn redactie hadden gewoon hun werk gedaan en dus ook een paar kritische vragen voorbereid.
Vakkundig interview
Laten we even terugkijken. Het interview verloopt vakkundig: Roosegaarde krijgt de ruimte om zijn verhaal te doen, Huys interrumpeert hem soms voor een toegespitste opmerking. De vragen uit de zaal zijn redactioneel goed voorbereid en voegen iets toe aan de uitzending. Roosegaarde heeft zichtbaar plezier in het gesprek. En zo gaat het 33 van de 43 minuten goed.
Mind you: driekwart van het programma zit er al op als het gewraakte vijfde filmpje wordt vertoond van een reeks video’s waarin kennissen van Roosegaarde hun mening geven over diens werk en persoon. Voor de eerdere vier filmpjes geldt dat ze goeddeels positief zijn. Prinses Laurentien en minister Schultz prijzen Roosegaarde de hemel in, journaliste Tracy Metz plaatst hooguit kanttekeningen bij de zware focus op marketing en de society-kringen waarin Roosegaarde verkeert. Studiegenoot Filemon Wesselink roemt de bezetenheid waarmee zijn vriend werkt, maar noemt hem ook monomaan en zelfs narcistisch. Die laatste kritiek pareert Roosegaarde met het grapje ‘dat Filemon niet weet wat dat woord betekent’.
Het vijfde en laatste filmpje heeft een andere impact. Bob Ursem, wetenschapper van de TU Delft, verwijt Roosegaarde dat hij goede sier maakt met innovaties die anderen hebben bedacht en ontwikkeld. “Jezus, wat zijn we aan het zeiken?” is de reactie van de hoofdgast. Hij stoort zich aan de negatieve teneur, die hij ook al in de reacties van Metz en Wesselink bespeurde, en verlaat de zaal. Na achttien minuten maakt hij toch het programma af, maar niet na een boze sneer: “Je zit hier om kijkcijfers te scoren. Dan denk ik ‘Fuck You’. Daar laat ik me niet voor lenen.”
Kritische vragen horen bij journalistiek
Terug naar de veelgehoorde kritiek: is Roosegaarde erin geluisd? Die vraag deugt niet. Hij impliceert namelijk dat een journalistiek interview geen kritische vragen zou mogen bevatten. Dat de redactie van College Tour ook kanttekeningen plaatst bij de wijze waarin Roosegaarde altijd alle aandacht naar zich toetrekt, is niet meer dan logisch als je weet hoeveel meer mensen er bij dit soort innovaties zijn betrokken. Wanneer Huys de vraag na de noodgedwongen pauze opnieuw en concreter formuleert, vindt Roosegaarde dat ook een prima vraag.
Wat bij de publieke opinie over College Tour een rol speelt is dat men partij kiest voor de creatieve geest. Roosegaarde heeft een hoge gunfactor. Huys (of beter gezegd: de journalistiek in het algemeen) heeft die gunfactor een stuk minder. Het is vreemd dat Huys ijdelheid en scoringsdrift wordt verweten, terwijl dat juist eigenschappen zijn die ook naadloos bij Roosegaarde passen.
Kortom: wat mij betreft was deze uitzending van College Tour een prima journalistieke productie. Het programma geeft een goed beeld van Roosegaarde, van zijn werk en inspiratie. Natuurlijk had Huys er ook een hagiografie van kunnen maken, maar dat was juist de kritiek op eerdere edities van dit programma, zoals de uitzending met crimineel Willem Holleeder. Toen werden veel kritische vragen niet gesteld. Wie Huys dat verwijt, moet vervolgens niet gaan klagen als hij zich nu wel gewoon gezond kritisch opstelt.
Ik krijg soms het idee dat veel mensen journalistiek niet meer op waarde kunnen schatten. Programma’s lijken vooral te moeten entertainenen en voldoen aan de vooraf bepaalde verwachtingen, anders deugen ze niet. Het medialandschap anno 2016 mist een vrije kritische geest als Ischa Meijer die schijt had aan verwachtingen en gewoon met de botte bijl aan het interviewen sloeg. Vergeleken met hem was de laatste uitzending van College Tour eerder poeslief dan zeikerig.
Jeroen Mirck is mediajournalist voor o.a. MarketingTribune.
Tags: College Tour, Daan Roosegaarde, interview, ntr, Twan Huys
February 23rd, 2016 at 22:23
Ook ik had tot vanavond deze uitzending nog niet gezien. Ik had er wel twee artikelen over gelezen. Artikelen die ik weliswaar wat overdreven vond overkomen, maar waardoor ik toch de indruk kreeg dat Huys wellicht te kritisch was geweest en dat alle filmpjes uitsluitend negatief waren.
Vanavond bekeek ik de uitzending. Alle filmpjes waren positief. Zelfs Filemon gaf Daan niet de schuld van het ‘jatten van ideeën’, omdat hij zegt dat Daan dat zelf niet eens door heeft. En de opmerking over society was slechts een zorg, maar geen kritiek. De antwoorden op de open(!) vragen stelden me juist teleur. Alsof hij wat wilde ontwijken. Zonde! Had mooi kunnen worden. Na het laatste filmpje had hij ook gewoon uitleg kunnen geven in plaats van weg kunnen lopen. Ik ben compleet van mening gedraaid.
February 23rd, 2016 at 23:06
Grappig. Ik had CT wèl gezien en dacht in eerste instantie: Wat een blaaskaak die Roosegaarde. Ik vond ‘t filmpje van de klagende wetenschapper wel erg cru en dacht: ‘Moet dit kunnen tegenwoordig ??” Daarna las ik de kritieken en heb ik de uitzending nògmaals bekeken. Ook ìk ben 180 graden gedraaid. Maar dan precies tegenovergesteld aan wat Charlotte schrijft; Het filmpje van de wetenschapper kan ècht niet. Dit is nooit een super-kritisch programma geweest,het is een amusements- programma waar je ‘de geportretteerde mens’ beter door leert kennen. waarom nu dan ineens wèl scherpe en kritische invalshoek?
February 23rd, 2016 at 23:16
Prima journalistieke productie? Dat vind ik niet, zoals (ook) ik in een blog heb verwoord (https://dorienl.wordpress.com/2016/02/22/college-tour-de-force/). De filmpjes beginnen – m.u.v. Filemon – positief, maar eindigen bijna allemaal keurig met een ‘zorg’ of sneer. Dat is een redactionele keuze, net als de keuze om bij deze gast kritische vragen te hebben (prima, maar er waren ook andere vragen en aanhaakmomenten mogelijk geweest), en niet bij gasten die een kritische ondervraging verdienden. Ophemelen hoeft echt niet, maar er was meer dan voldoende aanleiding om het aanwezige publiek en de kijkers te laten inspireren door Roosegaarde. Dat is normaal gesproken ook de formule van College Tour, geen respectloze of botte bijl journalistiek. Het had inderdaad mooi kunnen worden.
February 23rd, 2016 at 23:37
@Charlotte: Leuk om te lezen dat wij eenzelfde ervaring hadden.
@Ron, Dorien: Dat College Tour eerder een te weinig kritische houding werd verweten, is ongetwijfeld de reden dat men nu kritischer is. Dat zou ik voortschrijdend inzicht willen noemen. De Delftse wetenschapper was inderdaad overdreven hard. Ik deel de mening echter totaal niet dat de andere video’s allemaal negatief zouden eindigen. Laurentien en Schultz waren lyrisch over Roosegaarde, terwijl ook Tracy Metz in hoofdzaak zeer positief over hem is. Daarom blijf ik bij mijn punt dat veel mensen blijkbaar moeite hebben met journalistiek zodra het niet precies in hun straatje past.
February 24th, 2016 at 01:29
Maar, vraag ik me dan af: die kop boven dit artikel, heeft die iets met de inhoud te maken of is het een schreeuw om aandacht, een schreeuw om clicks, en heeft de kop eigenlijk niks te maken met juist de nuance die het gesprek verdient?
February 24th, 2016 at 10:19
@Erwin: Klopt, die titel mist nuance. Enerzijds omdat ik het lastig vond om een goede kop voor dit artikel te bedenken, anderzijds omdat ik soms ook een beetje worstel met de layout van mijn blog, waarbij een kop al gauw te lang wordt en niet meer op één regel past. Wat dat betreft past de kop nu wel en bevat hij toch wel degelijk het conflict tussen Huys en Roosegaarde, waar deze hele discussie om draait. Maar die kop had inderdaad genuanceerder gekund.
February 24th, 2016 at 10:41
In mijn ‘journalistieke straatje’ past erg veel, en bij voorkeur stevige ondervraging. Wel moet de manier waarop dat gebeurt nog steeds met respect zijn (dus geen Geenstijl met ‘for the sake of’ botte bijl aanpak) en bij de programmaformule passen, en vraag ik me af waarom dit ‘voortschrijdend inzicht’ zich nu, bij deze gast en op deze manier vorm moest krijgen. Waar je de knip legt in een overwegend positief filmpje, en waar je vervolgens op doorvraagt is een subtiele maar effectieve keuze, en welke andere mogelijkheden en signalen je laat liggen – dat is waar ik me aan stoor.
February 24th, 2016 at 11:00
Wat mij opvalt is dat in deze discussie hier en op social media, iedereen de kritische vragen, voor zover die er waren, al vervelend vinden en al als ‘overmatig kritisch’ of als ‘aanvallend’ worden betitelt. Maar horen kritische vragen niet gewoon bij een goed interview?
Ja, de wetenschapper vond ik ook nogal ongenuanceerd en bot, maar daar had Roosegaarde ook gewoon op kunnen reageren en uitleg kunnen geven en zijn kant van het verhaal kunnen vertellen. In plaats daarvan liep hij weg. Als je het gesprek al niet eens aan kunt of mag gaan.
En de zorg van Metz ging niet eens over de inhoud van zijn ideeën of zijn samenwerkingen. Het is meer haar visie op kunstenaars en of je nog wel een kunstenaar kunt zijn als je een, in haar ogen, society figuur wordt. Dat is niet eens iets nieuws. Voor de meeste kunstenaars en creatieven wordt geld vaak als ‘vies’ of in elk geval zeer ondergeschikt gezien. Volgens mij heeft Roosegaarde daar prima uitgelegd hoe hij daar in staat, waarmee hij juist deze discussie weer mooi openbreekt. Wat was daarvan dan het probleem?
Verder ging, naar mijn mening, het interview vooral over ideeën, Hoe krijg je een goed idee, wanneer is iets nieuw. Waarop Roosegaarde terecht aan de student vroeg wat volgens haar dan nieuw was. Die gesprekken liepen prima. Al weet ik nu nog steeds niet waar hij zijn ideeën vandaan haalt, omdat hij daar niet echt antwoord op gaf. Het kwam steeds neer op doen en proberen, maar dat komt pas na het idee
Overigens is ook het ‘van wie is een idee’ altijd een grote discussie. Ideeën kun je niet beschermen. Volgens Roosegaarde zijn ideeën van iedereen. Maar veel andere mensen kijken daar heel anders tegenaan. Als het klopt dat Roosegaarde er soms, waarschijnlijk door de creativiteit, niet van doordrongen is dat hij wel eens ideeën van anderen gebruikt, zonder hen in de samenwerking te betrekken of hen op een andere manier credits te geven, kan dat tot scheve ogen leiden. Ik denk dat dit inhoudelijk dus juist een heel mooie discussie had kunnen worden. De vraag waarom hij wel veel octrooieert als hij zo voor het ‘een idee is van niemand’ is, begreep ik ook wel. Had hij ook op kunnen antwoorden dat het op dat moment gewoon geen idee meer is, maar een concreet product en dat hij veel tijd en geld stopt in die uitwerking en hij die wel moet kunnen terugverdienen en dat dat soms helaas alleen maar kan door die uitwerkingen te beschermen.
February 24th, 2016 at 11:19
Je bracht me even aan het twijfelen Jeroen. Klinkt heel logisch en redelijk wat je aandraagt. Toch blijven na het lezen van je blogpost ook de woorden van Rob Wijnberg over de schijnkritische scorebordjournalistiek (https://decorrespondent.nl/4050/Waarom-politici-de-pers-soms-gewoon-een-middelvinger-moeten-geven/695906016300-bd364fc2) in mijn hoofd nazoemen.
In die context was de kritische vraagstelling die jij verdedigt uiteindelijk niet veel meer dan het tegen elkaar afzetten van mensen met conflicterende meningen. Een trucje waarmee de journalistiek zelf de bijl slaat aan de wortel van het journalistieke métier slaat.
Nee, wat dat betreft ben ik het eens met de onderzoeksjournalist die ik als student journalistiek ooit interviewde. Volgens hem was hét interview hooguit een gereedschap om journalistiek mee te bedrijven. Om vragen beantwoord te krijgen. Om het beeld – aangevuld met andere bronnen – te completeren. En niet zoals de hedendaagse soundbites verslaafde radio- en televisiejournalistiek interviews tegenwoordig gebruikt, als doel op zich.
De televisiejournalistiek van nu lijkt er meer en meer op uit te zijn mensen te reduceren tot stereotype karikaturen die tegen elkaar afgezet moeten worden. In de hoop zo heftige discussies op social media te kunnen genereren.
Want in de heftig concurrerende markt van de televisiejournalistiek zijn niet alleen kijkcijfers voldoende, maar moet er ook met een zeker shock and awe effect rumoer in de social media worden veroorzaakt. Waarmee het televisieinterview van vandaag de dag meer lijkt op steentjes gooien in de vijver om voldoende rimpelingen te veroorzaken, dan op integere journalistiek.
In dat opzicht is het te hopen dat interviewees zich steeds vaker tegen hun ondervrager zullen keren. Wie kritiek heeft moet immers ook kritiek kunnen verdragen. Iets waar journalisten over het algemeen erg slecht in zijn. Misschien dat opstandige interviewees die niet alles wat hen voorgeschoteld wordt als zoete koek slikken tot een zelfkritischere houding van journalisten kan leiden. Dat zou mooi zijn.
February 24th, 2016 at 12:15
@Michel, mooi verwoord.
Weglopen was misschien niet de beste keuze, maar ik denk dat hij, net als veel kijkers, (onaangenaam) verrast was door de aanpak van CT. Overigens wordt de professor die, zoals Roosegaarde ook na het kritische filmpje aangaf, een waardevolle bijdrage leverde aan de smog tower, keurig vermeld op de website van studio R.
Hij wilde volgens mij best de discussie aan over hoe innovaties ontstaan, wanneer iets ‘echt’ innovatief is en wanneer je voor bescherming kiest. Op de vraag van een studente waarom hij zijn ideeën beschermt met intellectueel eigendom, antwoordt hij: Omdat bv in China het copyright wordt ingevuld als ‘right to copy’; als mensen het slecht kopiëren beschermen we ons, als ze het goed kopiëren nodigen we ze uit om samen te werken. Twan wist hier bijna op het eind een open en prikkelende vraag over te stellen, wat Roosegaarde liet doorschemeren in zijn antwoord ‘goede vraag, zullen we beginnen?’
February 24th, 2016 at 15:44
@Michel: Dank voor je uitgebreide reactie, maar toch even een paar kanttekeningen. Wijnberg roept op om je te verzetten tegen stupide vragen, niet tegen kritische vragen. En dat verhaal van die onderzoeksjournalist klopt ook maar half: en zijn namelijk verschillende soorten interviews.
Grofweg zijn er twee soorten. Het ene interview is inderdaad bedoeld als bouwsteen voor een groter artikel. Dat is de oervorm. Hoe die interviews tot stand komen weet de kijker/lezer vaak niet, want dat is totaal niet relevant. Er wordt gewoon informatie opgehaald.
De tweede soort interviews (en die bestaan ook al sinds mensenheugenis) zijn de portretinterviews. Daarvan is College Tour een voorbeeld, maar ook dat grote interview in de zaterdagkrant. Het gaat bij dit soort interviews absoluut ook om de vorm, want die laat je zien wie de geïnterviewde precies is. Niks mis mee. Sterker nog: het boos weglopen van Roosegaarde zegt in feite óók iets over hem.
Kortom: die onderzoeksjournalist heeft je inderdaad slechts het halve verhaal verteld over wat een interview nu eigenlijk is. ;-)
February 24th, 2016 at 16:58
Roosengaarde zelf stelt dat in deze tijd de grote eenzame artiest niet meer bestaat en in die zin het eigenaarschap of auteurschap van kunstwerken niet zo relevant is. Dat is vooral een comfortabele positie als je zelf altijd de ‘front man van de band’ [sic] bent. Het is dan ook logisch dat dit aspect aan de orde kwam in het interview. Hij was daar overduidelijk niet op voorbereid en (over)gevoelig voor. Sterker nog zelf de onschuldige opmerking van Huys of de leugendetector-jas bij Daan wel eens zou oplichten werd als bedreigend opgevat. Als hij zichzelf of de kritiek niet zo ontzettend serieus had genomen, was er niks gebeurd en had ook niemand College Tour verwijten gemaakt. Zijn reacties pasten wat dat betreft prima in het portret.
February 24th, 2016 at 21:40
Ik vond de uitzending vanaf het begin een totale afgang voor het programma College Tour.
Vanaf het begin had ik het gevoel dat Twan Huijs geen eerlijke vragen stelde , en bezig was met de opbouw naar een bepaald moment.
En dat merk ik vaker van Twan Huijs , dat hij graag wilt scoren door een ander van zijn voetstuk te laten vallen.
Dit was een ingestudeerde zet van Twan Huijs en geen spontane actie , en met name hierom vind ik het erg laag bij de grond , vanwege de aard van het programma, dat in de eerste instantie bedoeld is voor college studenten en de gast die ze kunnen profileren/modelleren.
Twan Huijs zat daar puur voor zijn eigen ego , en voor niemand anders.
Zou Twan Huijs dit grapje ook hebben uitgehaald met bijv. Willem Holleeder ?
Natuurlijk niet , want daar is hij te glad , te glibberig en te wezelig voor.
Wat had Holleeder uberhaubt te doen in College Tour ?
Juist … de ego van Twan Huijs , die er nog trots op was ook.
College Tour is een leuk en informatief programma , maar het wordt nu wel tijd voor een andere presentator , die zich weer gaat bezig houden met het concept , het publiek en de gast , i.p.v zichzelf.
Ga dan maar weer naar Amerika voor Nieuwsuur, om te laten zien waar we de beste koffie kunnen scoren in je teflon pak.
February 26th, 2016 at 11:29
Mijn reactie tijdens de uitzending was “wat een rare wending?? huh?Wordt hij nu aangevallen op eigen terrein? Filemon? Vergelijk die muts m nou met Icarus?”
Ik vind het geheel terecht dat Daan zo reageerde. Dat TUDelftmannetje was de druppel absoluut.
De kritiek die hij kreeg had terecht kunnen zijn en hij had er ook rustig op kunnen reageren. MAAR daan had dit niet verwacht net als de rest van Nederland. ALLE voorgaande gasten hebben nauwelijks kritiek gehad. De toon van CT is altijd positief geweest naar zijn gast, zelfs naar Holleeder was het uiterst voorzichtig.
Daan was hier niet op voorbereid en was dus duidelijk van de kaart.
Actie–>reactie
Kritiek is voor iedereen moeilijk. Helemaal als je er niet op voorbereid bent.
Je werkt jarenlang kei en keihard aan een product en dan krijg je kritiek van een hoek waar je het niet van verwacht. Ik zou ook schuimbekken.
February 26th, 2016 at 11:53
@René: Flauwe ad hominem richting Twan Huys. Ook Daan Roosegaarde gaat ‘voor zijn eigen ego’ in programma’s als Zomergasten en College Tour zitten.
@Linda: Dat het interview plaatsvond in de studio van Roosegaarde vind ik geen reden om kritische vragen in te slikken. Iedereen verwijst naar het verleden van College Tour (met name een uitzending uit 2012 met Holleeder), maar het staat de makers vrij om het concept per seizoen iets aan te passen. Een interview is een interview. Roosegaarde geeft er vele, dus mag je van hem de professionaliteit verwachten om antwoord te geven op kritische vragen. Weglopen is echt een zwaktebod. Hoe dat door velen goedgepraat wordt, verbaast me. Los daarvan vond ik de fimpjes van Wesseling en Ursem niet sterk, omdat de ene warrig was en de andere zuur. Maar daar moet Roosegaarde boven kunnen staan.
February 26th, 2016 at 12:10
@jeroen Dat iedereen naar Holleeder verwijst en vergelijkt is logisch, dat is het eerste wat in je hoofd schiet. Holleeder werd zo voorzichtig benaderd, dat het genant werd.
Journalistiek gezien waren de vragen terecht, maar als je de uitzendingen daarvoor hebt bekeken (Met Jane Goodall en Herman van Veen) dan was de toon en de benadering in zijn geheel anders.
(ik vind het programma uberhaupt niks van een college hebben trouwens)
Dat hij wegliep is misschien niet sjiek, maar ik vind dat iemand bedenktijd mag hebben wanneer hij (duidelijk onverwacht) kritiek krijgt. Twan wist al de zetting van de vragen, Daan niet.
Dat hij na 20 minuten terugkomt en roept “fuck you”…tja….
Hij had zichzelf anders kunnen verweren, haha.
February 26th, 2016 at 12:22
@Linda: Die uitzending met Holleeder was inderdaad een schande, daar zijn we het 100% over eens. Wat mij betreft zou de toon altijd (positief-)kritisch moeten zijn, om niet te verwachten in hagiografieën. Daar hebben we die vreselijke Ivo Niehe met z’n TV Show al voor… ;-)
Uiteindelijk was het goed dat Roosegaarde het programma wel heeft afgemaakt, maar zijn ‘fuck you’-sneer over de kijkcijfers vond ik goedkoop. Ook hij kiest er vanwege die kijkcijfers bewust voor om veelvuldig op televisie te verschijnen. Dan geldt altijd: you win some, you lose some.
Maar goed: ik ben me er terdege van bewust dat de meningen over deze uitzending extreem verschillen. Als journalist stoorde het me vooral dat de laatste tijd zo vaak De Journalistiek als vakgebied wordt aangevallen, terwijl wij juist de functie hebben om kritische vragen te stellen en mensen aan het denken te zetten. Daar is College Tour deels in geslaagd, al begrijp ik de kritiek dat sommige filmpjes nogal zuur waren.
February 26th, 2016 at 12:29
Dat er een week na de uitzending nog over gediscussieerd wordt vind ik heel interessant.
Ze zouden bij elke gast kritischer moeten zijn, volgens mij krijg je dan interessante gesprekken, zoals ook deze aflevering.
Wie weet vanavond bij Floortje Dessing :D
De vragen van de studenten zijn ook vaak slap, verlegen en oninteressant, dat zouden ze moeten weglaten.
February 26th, 2016 at 12:35
Bij Floortje verwacht ik een heel ander soort gesprek, veel meer emotioneel, bijvoorbeeld over de ziekte waardoor ze haar werk abrupt moest onderbreken. Al komt er misschien een sneer naar duurzaamheid versus vaak in het vliegtuig zitten. ;-)
Wat die vragen van studenten betreft: daar zitten soms zeker scherpe punten tussen, maar ik krijg altijd plaatsvervangende schaamte als mensen samen een liedje willen zingen of bedelen voor een stageplek.
February 26th, 2016 at 12:41
Ik hoop dus eigenlijk dat Floortje kritisch is naar Nederland vanavond.
Nederland versus de rest van de wereld.
February 26th, 2016 at 12:42
Ongeacht de details van het interview en het moment raakt de ‘ophef’ aan een andere vraag. Mag je in Nederland je kop boven het maaiveld steken? Mag je opvallen? Mag je uitblinken? Of slaat Calvijn dan toe?
Neutraal bekeken stelt de redactie het imago en de realiteit van een opvallend persoon aan de orde. Kritische vragen mogen daarbij niet ontbreken. Maar daar gaat het in dit geval niet over.
De toon en de sfeer van het interview is een typisch Nederlands verschijnsel.
Mensen die uitblinken moeten worden ontmaskerd.
Dit zit ingebakken in de volksaard.
Was Daan ‘zo lekker zichzelf gebleven’, dan was er niets aan de hand. Maar hij heeft iets te zeggen en gebruikt daar zijn platformen voor. Dat mag niet in Nederland. Dan ben je arrogant. En heb je een te groot ego.
Hoeveel mensen ook voor verandering, nieuwe ideeën en innovatie zijn, je moet dat in stilte en nederig doen. Die twee werelden botsen. Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg = Nederlands. Ik ben iemand en ik heb iets te vertellen = Amerikaans wellicht?
Wederom: is dit een land waar je mag uitblinken? En wat zegt dat over onze toekomst? Zolang uitblinkers kunnen rekenen op de hoon van de Calvinisten zie ik het somber in.
February 26th, 2016 at 12:51
@Dimitri: Dat calvinisme bestaat en is hardnekkig, maar tegelijk zie ik wel degelijk een verandering in denken, waarbij er juist veel enthousiasme is voor startups en creatieve broedplaatsen. Niet overal, want de Belastingdienst maakt zzp’ers nog altijd het werken onmogelijk. Maar toch: ook Nederland wordt steeds meer een egocultuur, met dank aan talentenjachten als Idols en X-Factor. Daar mag af en toe best een kritische vraag over worden gesteld. Ik deel je mening niet dat College Tour als enige doel had om het hoofd van Roosegaarde boven het maaiveld af te hakken. Dat is te cynisch gedacht.
February 26th, 2016 at 13:03
Ik heb alleen het korte fragmentje gezien en niet de uitzending. De meneer die wegloopt komt op mij helemaal niet echt boos over. Hij overweegt weg te lopen, vraagt het nog aan een medewerker en ja, weet je wat, hij gaat even een plaspauze nemen. Alsof je aan een plaspauze denkt als je echt boos bent. Maar eh, waarom hebben we het hier eigenlijk allemaal over?
February 26th, 2016 at 13:04
Wat is mis met een beetje ego in de tijd van personal branding? Meer ego. Meer zelfverzekerdheid! Schud je los van je kruideniersmentaliteit en verover de wereld.
Maar dat terzijde.
Overigens “mening niet dat College Tour als enige doel had om het hoofd van Roosegaarde boven het maaiveld af te hakken.” Zeg ik nergens. Ik probeer het juist buiten College Tour te trekken en naar een ander niveau. “Ongeacht de details van het interview…”
February 26th, 2016 at 13:11
@Dimitri: Klopt: jij zegt dat niet, maar veel anderen doen dat wel. Daarmee trek ik de discussie breder dan een individuele reactie. En wat ik al zei: dat calvinisme kalft enorm af in Nederland. We denken al lang veel ruimer. Alleen daarom al zit een man als Roosegaarde bij College Tour.
February 26th, 2016 at 13:13
Dat is zeker zo. Kwestie van tijd.
February 26th, 2016 at 13:21
@Gea: Juist de reacties op dit programma kenmerken het hardnekkige calvinisme van Nederland. College Tour moet volgens sommigen binnen de lijntjes kleuren van wat de meerderheid vindt. Mijn verlate reactie daarop, waarin ik de journalistiek verdedig, heeft toch nog verrassend veel losgemaakt. Ik vind dat we in een tijd leven waarin wij als hedonistische samenleving onvoldoende met kritiek kunnen omgaan. Alleen het eigen gelijk telt en andere meningen worden niet geaccepteerd. Dat vind ik een kwalijke ontwikkeling. De discussie over College Tour is in dat licht slechts een futiel voorbeeld.
February 27th, 2016 at 14:23
Leuk Jeroen, dat College Tour een keer kritisch is. Maar zoals altijd speelt dan de machtsvraag. En ja, Holleeder durfde men niet aan te pakken. Te bang voor represailles… beetje laf.
June 16th, 2017 at 14:44
Nope.