Mijn Moment 2019: zeg het gewoon!

Jeroen Mirck (2017)

We weten allemaal wat te doen bij slecht nieuws: meteen vertellen, er niet omheen draaien. Maar als het er echt op aan komt, doen we meestal precies het tegenovergestelde. Ik in ieder geval wel. Stom.

Het werkt juist contraproductief om een negatieve boodschap uit te stellen. Je kropt het op en blijft ermee rondlopen. Het blijft aan je knagen. Vertel het gewoon, dan ben je het kwijt. Natuurlijk is dat eng en vrees je de negatieve reacties. Die vrees kende ik meermalen dit jaar, maar op de valreep hakte ik toch een paar knopen door – of ik had eindelijk het lef om ermee naar buiten te komen. Hoog tijd dat ik het hier ook ga doen.

Dit voorjaar zijn Kinga en ik uit elkaar gegaan. Het hing al een tijdje in de lucht, maar zeker vanwege ons jonge zoontje Zenon was het geen gemakkelijke boodschap. Ik vertelde het daarom alleen tegen intimi. Achter de schermen werkten mijn kersverse ex en ik aan goede afspraken over ons co-ouderschap. Die samenwerking loopt goed. Ontzettend verdrietig dat het zo gelopen is, maar erover zwijgen lost niks op.

Mijn terugkeer in de lokale politiek bleek in deze context geen goed besluit. Ik wilde het graag, maar het kon eigenlijk niet. Hoezeer ik er ook een klein jaar lang heus wel energie uit heb kunnen putten, waren de vele politieke vergaderavonden toch vooral energievreters, naast mijn vaderschap en een drukke baan. Ik besloot in oktober te stoppen en was begin december definitief weg. De meermalen uitgestelde bekendmaking, waar ik enorm tegenaan hikte, bleek uiteindelijk een enorme opluchting.

Verder kwam het in mijn werk tot de oplossing van een al twee jaar voortsudderende stress-situatie. Met MarketingTribune en Marketingfacts beheer ik twee vaktitels. Die dubbelrol knelde. Ik miste focus en mijn uitgever ook. Medio december kwamen we eruit: ik stop als redacteur van MarketingTribune en ga al mijn werktijd invullen als hoofdredacteur van Marketingfacts. Om die focus mogelijk te maken, ga ik een dag minder werken. Dat geeft rust en vertrouwen. De resterende tijd ga ik zelf invullen met freelance copywriting en misschien ook wat (betaald) bestuurswerk. Ook deze mededeling luchtte enorm op.

Open durven zijn is dus mijn moment van 2019, vooral omdat ik me er vrijwel het hele jaar tegen heb lopen verzetten. Het ging niet vanzelf. De belangrijkste besluiten zijn ook vaak het moeilijkst. En het is nog niet klaar, want er wacht alweer een ander besluit waar ik enorm tegen heb opgekeken.

Ik ben namelijk weer verliefd. Opnieuw iets dat ik niet direct aan de grote klok wilde hangen, maar het wordt tijd om niet meer geheimzinnig te doen over die nieuwe liefde. Dat vind ik spannend, want ik blijf worstelen met openheid. Ik durf in ieder geval stappen te zetten, ik durf los te laten. Voorzichtig en geleidelijk. Dus pas meer daarover in 2020. Alles op z’n tijd. Bij slecht nieuws, maar zeker ook bij goed nieuws.

Dit is mijn bijdrage aan het jaarlijkse project #MijnMoment, een initiatief van Henk-Jan Winkeldermaat (Punkmedia).

Happy Three

Tags: , , , ,

Leave a Reply