Blogjaar 2018: minder is meer
Cijfers liegen niet. Toch vertellen ze nooit het hele verhaal. Louter cijfermatig was mijn persoonlijke blogjaar bepaald geen piekjaar. Ik schreef voor mijn eigen website minder blogs dan ooit tevoren, mede door mijn fulltime baan waarin ik de hele dag door blogs en artikelen schrijf (en redigeer) voor andere online platforms. Toch was de impact groot van de blogs die ik wél schreef.
Het is veelzeggend dat ik dit jaar meer blogposts produceerde voor Marketingfacts dan voor mijn eigen blog: 37 om 35 stuks. Is dat erg? Welnee. Wie de hele dag schrijft, moet in zijn vrije tijd lekker andere dingen gaan doen. Daar was ik nooit zo goed in (noem het beroepsdeformatie), maar mijn veranderende leven dwong me er gelukkig toe.
Jazeker, er veranderde veel in 2018. Afgelopen voorjaar stopte ik na acht jaar met lokale politiek – en dus ook met mijn maandelijkse politieke blogs. Toen moest de grootste verandering nog komen: de geboorte van mijn zoon, halverwege augustus. Een ‘life-changing event’, zeggen ze. Dat was het zeker.
Stoppen met papablogs
In de aanloop naar mijn vaderschap startte ik een reeks ‘papablogs’. Die werden goed gelezen, want ze beslaan zeven van de tien posities in mijn jaarlijst van best gelezen blogs uit 2018. Veruit het meest gelezen zijn de blogs waarin ik mijn twijfels benoem en de reactie die dit losmaakte bij mijn broer. Beide blogs waren ook de reden dat ik met die ‘papablog’ ben gestopt. Het echte leven had me namelijk veel harder nodig dan de digitale wereld.
Misschien schrijf ik nog wel eens een update over het vaderschap, maar verwacht voorlopig even geen babyblog meer van mij.
Betekent dit een stille dood voor mijn blog in het algemeen? Dat niet. Ik deel hier ontwikkelingen over het werk dat ik doe en (verwijzingen naar) stukken die ik voor mijn werk schrijf en waar ik trots op ben. Als leestip of als portfolio.
Ook de politiek keert terug, maar op een lager pitje dan voorheen. Datzelfde geldt voor de aandacht die ik aan politiek ga geven op mijn blog: ik zal er niet zo actief over bloggen als vroeger. Alleen als iets mij, Amsterdam of mijn wijk Nieuw-West écht hoog zit.
Confronterend jaar
Dit is in het kort mijn blogjaar 2018. Het was een confronterend jaar, waarin mijn blog soms een uitlaatklep was, maar veel vaker slechts bijzaak. En zo zal het ook zijn in 2019. Minder is meer.
Dat geldt ook voor de papablogs en de discussie daarover: ik heb de raad van mijn broer (en vele anderen) ter harte genomen. De blogpost die me wakker schudde was echter dermate persoonlijk (ook over anderen), dat ik hem weer heb verwijderd, op een korte samenvatting na. Wie vooruit wil, moet niet de hele tijd terugkijken.
Daarom ook dit beknopte overzicht van mijn blogjaar. Geen lijstje, geen statistieken. Ik kijk liever vooruit dan terug. Ik wil verder met mijn leven, met de juist prioriteiten. Bloggen zal daar altijd een onderdeel van zijn, maar op een andere manier dan het afgelopen jaar.
Ik wens jullie allemaal een mooi en gelukkig 2019 toe!
Jeroen Mirck, father and blogger for life.
Tags: 2018, Bloggen, blogjaar, papablog, persoonlijk, Politiek, weblog, werk