Papablog (4): eerste week vaderschap in 7 zinnen

Pampers Blues

Het is inmiddels ruim een week geleden dat ik vader werd. Zeven dagen waarin ik heel veel nieuwe dingen heb geleerd, ook over mezelf. Zeven mooie dagen, maar ook zeven dagen vol hectiek, spanning en twijfel. De volgende zeven zinnen schoten de afgelopen zeven dagen door mijn hoofd. Herkenbare oneliners voor andere nieuwe vaders?

1. “Fijn dat je er eindelijk bent, lieverd!”

Hoewel er elke dag wereldwijd vele kinderen worden geboren, is een geboorte nooit iets vanzelfsprekends. De bevalling zelf is spannend, maar dat geldt ook voor het voortraject. Zeker als een kind zich niet direct aandient – om welke reden ook. Dan is het extra mooi (en emotioneel) als het dan toch eindelijk gebeurt met goede afloop. Daarom schrijven we op ons geboortekaartje: “We hebben zo lang op je gewacht. En nu ben je er eindelijk, lieverd!”

2. “Papa is hartstikke trots”

Direct nadat we de geboorte van Zenon wereldkundig hadden gemaakt (via WhatsApp, mail en social media), stroomden de felicitaties binnen. Ook wordt vaak gevraagd hoe het gaat met moeder en kind. Dus antwoordde ik veelvuldig met dezelfde oneliner: “Moeder en zoon maken het goed, papa is hartstikke trots.”

Daarop vroeg een vriendin, antropoloog van beroep: “Waar zijn vaders precies trots op na een bevalling?” Interessante vraag, want veel mensen zeggen dit. Trots ben je niet op jezelf, lijkt me. Trots zijn op je kind is ook gek, want die heeft nog niks gedaan, behalve komen opdagen. We zijn dus vermoedelijk trots op onze vrouw. Waarom zeggen we dat dan niet expliciet? En waarom schrijven we nooit dat moeders trots zijn na een bevalling? Blijkbaar is dit een vorm van gender-routine. Wat zijn jullie gedachten hierover?

3. “Ik wil aangifte doen van de geboorte van mijn zoon”

Binnen drie werkdagen na de geboorte moet je aangifte doen van je geboren kind. Meestal doet de vader dat, want de moeder ligt doorgaans nog in de kreukels. Onze zoon is door alle volle Amsterdamse ziekenhuizen noodgedwongen geboren in Zaandam, dus moest ik daar naartoe voor de aangifte. Inclusief treinreis (zes minuten) was dat in een vloek en een zucht gebeurd. Toch greep het me aan. Een simpele pennestreek die bepalend is voor de rest van drie levens. Ja, dat ontroert me.

4. “Waar is de kat?”

De eerste kennismaking tussen Zenon en onze kat Django was spannend maar verliep heel sereen. Daarna merkte we aan Django dat de komst van deze concurrent hem toch zwaar viel. Hij zonderde zich een paar dagen af. Gelukkig trok dit snel bij. Toch konden we het niet laten om er een visueel grapje over te maken: “Even de laptop van het baasje ingepikt. Ze zijn alléén maar met dat kind bezig! Ik ben het zat. Wie wil die koter afhalen? Anders ga ik zelf wel mee. Ik ben lief en aanhankelijk, maar wel écht jouw allereerste prioriteit. Kattige groet, Django.”

5. “M’n eerste pak luiers gekocht”

Daar stond ik dan, in m’n vale rock-shirt. Met een pak Pampers onder mijn arm. Ik had zojuist mijn eerste pak luiers gekocht. Bij Kruidvat of Albert Heijn, dat ben ik even vergeten. Retailers gaan me voortaan anders targeten. Ik ben voor adverteerders geen losgeslagen veertiger meer, maar een vader. The Blues Explosion zou zingen: “Poo, yeah!”

6. “Kraamhulp uitgezwaaid. Nu staan we er alléén voor!”

Een week lang zijn we geweldig ondersteund door kraamzorg. Op het aantal uren wordt in Amsterdam gekort vanwege schaarste van personeel, maar dat deed niets af aan de betrokken inzet van onze kraamhulp. Ze was zorgzaam, doortastend maar vooral ook oprecht persoonlijk betrokken. Aandacht voor twijfel, met altijd nuttig advies paraat. Totdat de dag aanbreekt dat ze er voor het laatst is. “Nu moeten we het ALLEEN doen!” giert er door je hoofd. Heel spannend voor kersverse ouders, maar blijf in jezelf geloven. We flikken dit kunstje al sinds het ontstaan van de aarde. Jij kunt het dus ook!

7. “Netflix & Chill? Nee, bijslapen!”

Voor het eerst sinds de geboorte van Zenon hadden we na een week zowaar tijd voor een uurtje Netflix. Dat was meteen ook het eerste uur televisie in een week tijd. Heerlijk, met z’n tweeën samen languit op de bank. En daarna snel bijslapen, want binnen een paar uur brult het kind alweer. Ja, bijslapen. Veel bijslapen!

Jeroen Mirck houdt als kersverse vader een #papablog bij.

Tags: , , , , , , , , , , , , ,

One Response to “Papablog (4): eerste week vaderschap in 7 zinnen”

  1. William Says:

    Van Harte!!

Leave a Reply