Zeven jaar op Twitter
Het is eind april, dus ben ik weer jarig. Niet echt jarig, maar Twitterjarig. Op 27 april was ik namelijk exact zeven jaar actief op Twitter. Ik vergat die datum altijd, 27 april. Een beetje een onbestemde datum, samengeperst tussen Pasen en Koninginnedag. Tot vorig jaar dan, toen 27 april ineens werd gebombardeerd tot Koningsdag. Niet dat me dat was bijgebleven, want dit jaar werd de allereerste Koningsdag op 26 april gevierd. Om het makkelijk te maken. De koning is conservatief-christelijk, dus dan mag je blijkbaar niks vieren op zondag. Dat het merendeel van Nederland ongelovig is, speelt dan even geen rol. Afijn: voortaan is Koningsdag dus ook mijn Twitterdag. Driewerf hoera!
De afgelopen jaren heb ik op mijn Twitterdag teruggeblikt op de ervaringen die Twitter mij bracht. Een soort Troonrede dus, maar dan zonder troon, zonder koning en zonder statige taal. Dit jaar doe ik het een beetje anders dan de afgelopen zes jaar: ik blik voor de afwisseling terug op al die terugblikken van de afgelopen jaren.
2008
Hij ging geruisloos aan me voorbij, de dag dat ik precies een jaar op Twitter zat. Twee weken later schreef ik wel een uitgebreide blogpost over de sociale netwerken die de boot hadden gemist. Twitter schaarde ik daar niet onder: “Numpa, Jaiku, Kwid: Sorry jongens, maar Twitter heeft de strijd der microblogs al bij aanvang gewonnen. Mijn accounts bij de drie concurrenten zijn dus louter voor de sier.” Dat gold indertijd trouwens ook voor Facebook. “Wat mij betreft is de lol er wel een beetje vanaf met al die lollige quizjes, hugjes en zoentjes.”
2009
Dit jaar (re)citeerde ik een jaaroverzicht dat ik schreef voor Adformatie: “Twitter is voor mensen die geen leven hebben, schreef Adfo-columnist Ruud de Langen medio november. Hij en veel andere commentatoren waren er als de kippen bij om hun gal te spuien over deze vorm van microblogging, waarbij je in tekstjes van sms-lengte met een groep vrienden online deelt wat je doet. De teneur: hebben die mensen niks beters te doen?” Dat hoor je nu nog steeds, alleen is Twitter groter, rijker en relevanter dan ooit.
2010
Dit jaar begon de commercie toe te treden tot Twitter. Ik schreef: “Commerciëler wordt Twitter zeker. Steeds meer bedrijven profileren zich op dit laagdrempelige social network. Irritant? Welnee. Jij bepaalt wie je volgt. En wie zich aan je opdringt, is een spammer. Als maar genoeg mensen daarover klagen, tikt Twitter zo’n bedrijf vanzelf op de vingers. Zelfreinigend vermogen dus. Al is het wel even afwachten wat Twitter zelf met commercie gaat doen. Wat dat betreft hebben ze kunnen leren van Facebook, dat veel kritiek kreeg na een paar miskleunen waarbij commercie het leek te winnen van privacy. Veelzeggend is trouwens wel dat Facebook er bepaald niet kleiner van is geworden.”
2011
Rond deze tijd was iedere consultant ineens ‘social media expert’. Daarover schreef ik: “De mensen die zichzelf nu Social Media Goeroe noemen, maakten pas in 2008 of zelfs later een account aan. Ik heb altijd geleerd om goeroes niet te vertrouwen: zo stond de dit weekend overleden Sai Baba bekend om zijn leugens en verderfelijke invloed.”
2012
Na vijf jaar van exponentiële groei leek de opmars van Twitter in 2012 ineens te stagneren. Toch is stagnerende groei nog altijd groei, betoogde ik. “Vorig jaar maakte een kwart miljoen Nederlanders een Twitter-account aan. Beduidend minder dan in 2010 (toen waren het er 430.000), maar ik ken online diensten die voor een fractie van deze groei zouden tekenen. Wel gaat Twitter op deze manier natuurlijk nooit Facebook inhalen. De verklaring daarvoor is wellicht dat menselijke interactie meer is dan alleen met elkaar praten. Dit maakt dat Facebook een rijkere en dus populairdere omgeving is dan Twitter.”
2013
Na al het optimistische Twitternieuws wordt steeds vaker de keerzijde belicht. Zelf verwoordde ik dat als volgt: “Ik heb nieuwe vrienden gemaakt via Twitter, maar ook nieuwe vijanden. Of beter gezegd, het zijn vaak eenzijdige vijanden: mensen die je niet kent gaan zich ongevraagd met je bemoeien, hebben een mening over je tweets en daardoor over jou.” Bij sommigen mondt dat uit ik schelden of zelfs stalken. Negeer het, het is je energie niet waard. Daarom luidde mijn advies vorig jaar: “Laat je niet afschrikken door eenzijdige vijanden. Geniet van het positieve van Twitter.”
En nu is het 2014. Waar staan we nu?
Alles is in feite al langsgekomen: de scepsis, de groei, de commercie, de onderbuik. In feite heb ik in deze opsomming de politieke functie van Twitter nog niet genoemd. Twitter is de afgelopen jaren een macht van betekenis geworden in de hele wereld. De mondiale ophef was dan ook groot toen na dictaturen als China en Iran ineens ook het democratische Turkije een blokkade opwierp voor Twitter en enkele andere sociale media. Twitter is de ongefilterde stem van het volk, een macht die niet te breken is. Daar zal ook de Turkse premier Erdogan uiteindelijk achterkomen.
Tot zo ver de zeven vette eerste jaren van Twitter. De vraag is natuurlijk of nu de zeven magere jaren aanbreken. Wordt Twitter te commercieel, wordt de sfeer te grimmig? Of staat er de komende jaren een digitale speler op die de machtsverhoudingen op internet verlegt? Wellicht wordt Twitter gekocht door Google of Facebook en schuift alles in elkaar. De toekomst zal het leren. Wellicht lachen we dan hard om al deze speculaties. Tot volgend jaar!
Jeroen Mirck (@JeroenMirck) is internetjournalist.
P.S.: Dankzij Joris Leermakers heb ik nu ook mijn Twitter-archief van de afgelopen zeven jaar uitgedrukt in statistieken. Klik hier voor het complete overzicht. Ik zet even het aantal tweets per jaar op een rij:
Tags: 7 jaar, Social Media, terugblik, Twitter