Mijn Top 2013
“Here I am, not quite dying.” Laten we er niet omheen draaien: 2013 was het jaar van David Bowie. Hij domineert niet alleen de lijstjes van de mondiale muziekpers, maar eindigt ook in mijn muzikale jaaroverzicht glorieus bovenaan. Zijn totaal onverwachte comeback-album The Next Day is geweldig. Uiteraard was er natuurlijk nog veel meer moois. Hier een overzicht van de muziek die mij dit jaar overviel, opzweepte of ontroerde.
Net als in 2010, 2011 en 2012 maak ik ook dit jaar de balans op naar aanleiding van de statistieken die Last.FM zo mooi voor me bijhoudt, net zoals ook muziekblogger Marco Kalnenek dat elk jaar braaf doet. Deze muziek domineerde mijn Spotify, iTunes en iPod:
Meest gedraaide artiest in 2013
- David Bowie (480 tracks)
- The Rolling Stones (473)
- Nick Cave & The Bad Seeds (220)
- Nirvana (178)
- Daft Punk (149)
Meest gedraaide album in 2013
- David Bowie: The Next Day (2013)
- Daft Punk: Random Access Memories (2013)
- Nick Cave: Push The Sky Away (2013)
- Nirvana: Nevermind (1991)
- The Rolling Stones: Rewind (1971-1984)
Meest gedraaide nummer in 2013
- Daft Punk & Pharrell Williams: Get Lucky
- Sufjan Stevens: Casimir Pulaski Day
- Nick Cave & The Bad Steeds: Jubilee Street
- David Bowie: Where Are We Now?
- The Rolling Stones: Dead Flowers
Behalve ‘The Next Day’ zijn er nog twee bands met een nieuw album die mijn jaaroverzicht domineren: Daft Punk en Nick Cave’s The Bad Seeds. De Franse elektronica-pioniers tekenden dit jaar samen met de herrezen funk-pionier Nile Rodgers voor de meest aanstekelijke hit: het door Pharrell Williams gezongen ‘Get Lucky’. Williams had dit jaar sowieso goud in handen, want hij scoorde ook monsterhits met ‘Happy’ (voor de animatiefilm Despicable Me 2) en het nogal seksistische ‘Blurred Lines’ van Robin Thicke. Aanstekelijke dansmuziek, maar het haalde mijn eindlijst niet.
Nick Cave & The Bad Seeds brachten begin dit jaar niet alleen het loodzware album ‘Push The Sky Away’ uit, maar zegevierden deze zomer tijdens het festivalseizoen. Iedereen die de beelden van Glastonbury kent, weet hoe geweldig die show was, maar misschien was het optreden tijdens Lowlands nog wel mooier qua intensiteit. Met name bij het nummer ‘Stagger Lee’ leek zanger Nick Cave op te gaan in de mensenmassa, die hem wankelend op een beveiligingshek in evenwicht hield. Die interactie is wat livemuziek zo onvergetelijk maakt. Nick Cave op Lowlands was voor mij het beste concert van 2013.
Verder was er natuurlijk nog veel meer magnifieke muziek. Ik diepte dit jaar het oeuvre van The Rolling Stones uit en ontdekte dat ik die band jarenlang niet de waardering heb gegeven die ze zonder meer verdient. Ik leerde de indringende liedjes van Sufjan Stevens beter kennen, net als het hartverscheurende werk van Conor Oberst. Verder stofte ik Nirvana en Fleetwood Mac weer eens af, en stond ik uitgebreid stil bij het overlijden van Lou Reed.
2013 was een intens muzikaal jaar. Hopelijk wordt ook 2014 weer zo’n prachtige ontdekkingsreis. Om met Daft Punk af te sluiten: “Like the legend of the Phoenix, all ends with beginnings.”
Tags: Daft Punk, David Bowie, iTunes, Last.fm, muzieklijstjes, Nick Cave, Nirvana, Pharrell Williams, Spotify, Sufjan Stevens, The Next Day, Top 2000