Sunday View: Django Unchained
De koningin gaat altijd voor, dus heb ik een extra dagje gewacht met mijn terugblik op de film Django Unchained die ik zondagavond zag. Geen idee of Beatrix zich stiekem bevrijd voelt van haar gouden ketenen, maar de ontketening van de Amerikaanse negerslaaf Django is onmiskenbaar. Met filmische spierballentaal heeft regisseur Quentin Tarantino er een megalomaan spektakel van gemaakt.
Ik ben dol op westerns. Daarom bezocht ik recent de Nieuwe Kerk, waar de indianen-expositie straks moet wijken voor de kroning van koning Willem-Alexander. Lees ook mijn lofzang op de westernstrips Blueberry en Delgadito. Vandaag ga ik het dus over Django hebben. Geen klassieke cowboyfilm, maar overgoten met de eigenzinnige humor van de geestelijk vader van Pulp Fiction. Dus draagt Django een hippe zonnebril en drinkt hij een beugelflesje bier.
Django Unchained gaat ook niet zozeer over cowboys of indianen, maar over de Amerikaanse slavernij. Controverse was er al bij voorbaat over het veelvuldig gebruik van het N-woord (aangewakkerd door het hilarische tv-interview met Samuel L. Jackson), maar als niet-Amerikaan gaat dat taboe half langs je heen als je de film kijkt. Het probleem is eerder dat de film dusdanig grappend en overdreven is dat de kritiek op slavernij niet echt beklijft.
Wat blijft er dan over van deze nieuwe Tarantino? Grotesk vermaak in een visueel imponerend jasje, met glansrollen voor de coole Jamie Foxx en zijn eloquente mecenas Christoph Waltz. Let vooral op het door Waltz/Schultz vertelde sprookje van Siegfried en op de Monty Python-esque déconfiture van de Ku Klux Klan. Beide scènes maken deze pretentieloze rolprent toch memorabel.
Tags: Django Unchained, Quentin Tarantino, slavernij, western
January 29th, 2013 at 15:51
Hey you slaves out there (cause you all are, haha)! Let them SEE? how tough you are!! De realiteit is echter dat de schepen vroeger waren van hout en de mannen van staal, maar tegenwoordig is het omgekeerd. Schepen van staal en boys van papier maché. Wil de ECHTE MAN nu opstaan!
January 29th, 2013 at 19:37
De film ‘gaat ook niet zozeer over cowboys of indianen, maar over de Amerikaanse slavernij’ zoals je duidelijk opmerkt, en over ‘nigger’. Moeilijk in te voelen door ons kaaskoppen, lijkt. Maar door het zo confronterend de hele film lang op dat woordgebruik te hameren komt het toch over, mijns inziens.
De bekende Tarentino elementen, geweldige cinematografie, mooie dialogen, af en toe een geweldadig ketchup-orgie, top muziek en mega titeling. Ik vergeet bijna de acteurs. Samuel Jackson …
January 29th, 2013 at 22:07
@Maurits: Tarantino slaat de boodschap er met mokerslagen in, waardoor hij zich overschreeuwt. Absoluut, de marteling van negerslaven komt hard aan. Toch is het geweld vaak zo karikaturaal in beeld gebracht dat het iedere associatie met de realiteit verliest – en dus met de boosheid van de kijker. Waarmee ik dus stel dat de film niet als aanklacht tegen slavernij voor de volle 100% uit de verf komt. Als visueel spektakel, als typische Tarantino-kraker is het wel weer bull’s eye.
January 29th, 2013 at 22:44
Karikaturaal, over the top, pushing the envelope.