Sunday View: James Bond, Skyfall

Op deze druilerige zondag ben ik Skyfall gaan kijken, de nieuwe James Bond-film. Hoewel ik vooraf wisselende geluiden had gehoord over deze kaskraker, viel hij absoluut niet tegen. Na een halve eeuw staat filmheld Bond nog steeds als een huis. Daniel Craig is een robuuste 007, met kwetsbare kanten. Oud en nieuw wisselen elkaar af: van de grande dame Judi Dench als ‘M’ tot een jeugdige nerdy ‘Q’, van cyberterrorisme tot het oude kasteel Skyfall. Toch licht ik er graag iets heel anders uit.

Tegen het einde citeert Dench een gedicht van Lord Alfred Tennyson (1809-1892). Ze doet dat voor een politieke commissie die het functioneren van MI6 bekritiseert. Technologie zou spionnen als 007 overbodig maken, zo luidt de kritiek. Met haar poëtische intermezzo pleit ‘M’ voor het belang van helden als James Bond. Ze citeert deze laatste strofen van het gedicht ‘Ulysses’:

Though much is taken, much abides; and though
We are not now that strength which in old days
Moved earth and heaven; that which we are, we are;
One equal temper of heroic hearts,
Made weak by time and fate, but strong in will
To strive, to seek, to find, and not to yield.

Beter kun je 007 niet omschrijven dan deze poëzie uit de 19e eeuw, dus laat ik het daar even bij. Meer over Skyfall lees je op IMDB.com en op Cinema.nl. Of bij mijn blogvriend Michael Minneboo. Maar ga vooral zélf kijken. James Bond figureert al vijftig jaar op het witte doek, maar is nog lang niet versleten.

UPDATE (05-10): Skyfall brak dit weekend het Nederlands record van het bestbezochte openingsweekend voor een speelfilm ooit: ruim 400.000 mensen bezochten de Bondfilm.

Tags: , , , , , ,

Leave a Reply