Open einde

Niets is zo onbevredigend als een open einde. Vrijdag was het raak, twee keer zelfs. Het meest klassieke geval zat aan het einde van zomerserie In Therapie: psycholoog Paul Westervoort krijgt in de allerlaatste scene een telefoontje en luistert verschrikt. Einde seizoen, wellicht zelfs einde serie. Wie bedenkt zoiets onzaligs? Het meest wezenlijke open einde is echter de eindeloze kabinetsformatie: de besprekingen over een rechts minderheidskabinet van VVD en CDA liepen deze week spaak omdat gedoogpartij PVV zijn vertrouwen had verloren in het intern (over Wilders) ruziënde CDA. Na drie maanden onderhandelen zijn we dus weer terug bij af: geen Paars Plus, geen rechts kabinet… wat dan wel? Inderdaad, een open einde.

Een rasoptimist zal stellen dat het nu tijd is om over een middenkabinet te gaan praten, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Die optie ging eerder deze zomer resoluut van tafel omdat de PvdA pertinent tegen was en ook VVD en CDA er eigenlijk niets van moeten hebben. Het zou ‘geen recht doen aan de verkiezingsuitslag’, vooral omdat het natuurlijk prijsschieten is voor de oppositie aan rechter- én linkerzijde. Daar komt nog bij dat het CDA de afgelopen week zwaar beschadigd is door de interne confrontatie tussen de linkse Ab Klink (die uit protest tegen de opstelling van de PVV opstapte als onderhandelaar) en de rechtse fractieleider Maxime Verhagen. Is zo’n partij wel klaar voor regeringsdeelname? NRC Handelsblad constateert vandaag enigszins cynisch dat er ‘weinig coalities denkbaar zijn zonder het CDA’, ondanks dat de partij ‘zwakker dan ooit’ is.

De huidige impasse is natuurlijk nog niet definitief een open einde. Komende week gaat de formatie een volgende fase in, waarbij VVD-leider Mark Rutte van de koningin te horen krijgt of hij inderdaad zelfstandig aan een regeringsakkoord mag gaan schrijven, zoals Wim Kok dat in 1994 deed – met Paars-I als gevolg. Mochten alle opties (inclusief het zeer onwaarschijnlijke zakenkabinet) falen, dan is de kiezer weer aan het woord. Tot er een nieuw kabinet is gevormd, bevinden we ons in een breed uitgesmeerd open einde.

Enkele uren na de blokkade van een rechtse regering ervoer ik dat tweede open einde: na dertig afleveringen eindigde In Therapie met een cliffhanger. En dat terwijl het nog niet eens helemaal zeker is of de serie komend jaar wel een vervolg krijgt. De website van het programma meldt:

“Momenteel is de NCRV in gesprek met Nederland 2-netmanager Bart Römer van de NPO en Alain de Levita, regisseur en producent van NL Film, over een mogelijk vervolg in de zomer van 2011.”

Als een tweede seizoen van de serie er dus al komt, moet je een klein jaar wachten om te weten welke dramatische boodschap Paul aan het eind van de laatste aflevering te horen kreeg. “Ja, die ken ik”, zegt hij strak kijkend in zijn mobiele telefoon. Heeft zijn suïcidale patiënt Sophie weer een zelfmoordpoging gedaan? Is Uruzgan-veteraan Aron doorgeslagen? Of heeft de op hem verliefde Lara zichzelf iets aangedaan na Pauls afwijzing? We zullen het voorlopig niet weten.

Wellicht kreeg Paul gewoon een telefoontje met de vraag of hij als erkend klankbord de formatie vlot wil trekken. “Maak die gedachte eens af, Mark.” “Wat voel je als je de woorden van Ab nog eens terughaalt, Geert?” “Kun je eens doordenken wat #DeDeur voor jou persoonlijk zou kunnen betekenen, Maxime?” “Voel je je buitengesloten, Emile?” “Job, kun je het?”

Laten we hopen dat er eindelijk eens schot komt in de zaak, linksom of rechtsom. Alles beter dan een open einde.

Tags: , , , , , , ,

4 Responses to “Open einde”

  1. Tom Says:

    Cliffhangers, verschrikkelijk. Die van Sherlock staat mij en menig fan nog in het geheugen gegrift. Het ergste daaraan is dat de scenaristen voorlopig geen tijd hebben en de serie zodoende pas over ongeveer een jaar zullen worden hervat. Ach, dat houd het ook wel weer spannend en je hebt nog eens wat om over te praten.

    Wat In Therapie betreft: De tweede serie zou wel eens sneller kunnen komen dan men denkt, aangezien deze eerste met 15 afleveringen is ingekort: http://www.neerlandsfilmdoek.nl/2010/07/in-therapie-nu-al-ingekort/ . Kortom: Wie weten worden de fans van díe serie eerder verblijd met een vervolg.

  2. Jeroen Mirck Says:

    Ook op Joop.nl is dit stuk gepubliceerd. In reactie op de discussie die daar ontstond, heb ik de volgende comment geplaatst:

    Joop Schouten schreef: “Het lijkt wel alsof je haast hebt, Jeroen. We zitten nu met een algemeen landelijk vertrouwensprobleem in de politiek. […] Ik denk daarom dat ‘we’ eerst maar eens een debat over ethiek, moraal en en Artikel 1 van onze Grondwet moeten afdwingen. Klinks brief is een goede handleiding. Het land wordt ondertussen toch wel bestuurd.”

    Op zich ben ik het helemaal met je eens dat de politiek worstelt met een vertrouwenscrisis. Dat is ook de oorzaak van de onwerkbare verkiezingsuitslag: de burger kan geen heldere keuze maken uit het aanbod dat voorligt, deels uit gebrek aan vertrouwen. Maar wat stel je je voor bij een debat over politieke ethiek? De brief van Klink legde vooral het onwerkbare politieke cynisme van Wilders bloot. Dat het CDA verdeeld is over samenwerking met Wilders, vind ik begrijpelijk: een brede volkspartij verenigt uiteenlopende visies. Zo hebben ook VVD en PvdA interne kampen. Dat hoort erbij.

    Ja, ik heb haast. Ik hoef geen debat over ethiek, ik wil dat er ‘gewoon’ een coalitie wordt gesloten. De demissionaire (maar al wel binnen zijn partij afgetreden) Jan Peter Balkenende regeert al bijna een kwart jaar door, met een minderheidskabinet dat electoraal bovendien ruim twintig zetels inleverde. Tel daar gerust nog een maand bij op. Dat is geen goede zaak. Als ik de Volkskrant mag geloven wil Rutte geen Paars Plus meer. Als dat zo is, dan zij het zo. Ga dan snel met PvdA en CDA om tafel en smeed een middenkabinet. Dan zien we straks wel weer hoe lang dat stand houdt. Mocht het snel sneuvelen, dan mag de kiezer op herhaling. Maar dan zijn we in ieder geval een stap verder: een definitief einde voor Balkenende.

  3. JeroenMirck.nl » De Ochtend: iPad, Gmail en Wilders Says:

    […] Vreemd genoeg heeft Wilders over zijn omstreden speech in New York helemaal niets getwitterd. Ook dat is vast strategisch: de PVV-leider wil dolgraag dat dat rechtse kabinet er toch komt. Ruzie met CDA en VVD is dus even niet gewenst. […]

  4. JeroenMirck.nl » Mark Rutte, minister-president Says:

    […] Sinds afgelopen week heeft Mark Rutte een nieuwe baan: premier van Nederland. De stabiliteit van de minderheidscoalitie met het CDA (gedoogsteund door de PVV van Geert Wilders) mag dan flink ter discussie staan, voor de positie van de kersverse minister-president geldt dat allerminst. Zelf interviewde ik Rutte zes jaar geleden uitgebreid bij een eerdere benoeming: na het opstappen van partijgenoot Annette Nijs werd ‘de wonderboy van de VVD’ ineens staatssecretaris van Onderwijs. Interessant om zijn uitspraken nu terug te lezen. “Mijn overstap naar de politiek was zeer onverstandig.” […]

Leave a Reply