Een geslaagde droomstrip

Droomstrips hebben iets gemakzuchtigs: je kunt als auteur alles laten gebeuren, hoeft geen enkele beperkingen op te leggen aan het eigen scenario. Toch zijn er in de loop der jaren prachtige droomstrips gemaakt, met Little Nemo (1905) van Winsor McCay als onmiskenbaar hoogtepunt. Maar kun je daar als stripmaker anno 2008 nog iets aan toevoegen?

Ik had mijn twijfels toen ik ‘Slaapkoppen’ van Randall C. (Casaer) in handen kreeg, ook al was het de winnaar van de in Haarlem uitgereikte VPRO Debuutprijs 2008. Van Casaer verscheen in 2007 al ‘Als er lucht is moet ge ademen’, een tijdens 24 Hour Comics Day vervaardigde strip die dromerig en associatief van toon is, maar door de haast van de tekenmarathon niet blijft hangen. Zou de talentvolle Vlaming nu weer verzanden in chaos?

Neen, zo bleek al gauw bij lezing. In ‘Slaapkoppen’ lijk je aanvankelijk twee verhaallijnen te lezen die niks met elkaar te maken hebben, maar ze komen uiteindelijk slim bijeen. Een jongen en een meisje raken aan de wandel in een droom. De jongen spreekt tijdens de absurde reis langs dinosauriërs en over zeeën zijn vrees uit ‘dat ik per toeval in een droom zou geraken die zo diep is en zo goed gedocumenteerd dat ik zou denken dat ik in een echt leven ben’. En: ‘dat ik dan in die droom zou gaan slapen, en opnieuw dromen, en ook in die nieuwe droom een dutje doen. En zo verder nog een handvol keren, zodat ik na een poos de tel kwijtraak en ik van dan af als ik wakker word nooit meer weet wat waar is (en wat verzinsel).’

Voila, een vrijbrief voor een idioot verhaal zonder kop of staart. Toch weet Casaer de teugels van zijn fantasie strak in de hand te houden. Het boek houdt de aandacht goed vast, vertedert en verrast. De andere verhaallijn, met twee botte Russen op een onbewoond eiland, zorgt weer voor de broodnodige humor en felheid. Beide sferen worden afgeblust met een Mattotti-achtige tekenstijl. Sferisch is Randall C. een rastalent, maar dat maakt des te benieuwder wat hij in een volgend boek op verhalend niveau gaat laten zien – als hij uit zijn dromen is ontwaakt.

Deze recensie is gepubliceerd in Stripschrift 395, die vandaag verscheen.

Tags: , , , , , , , , ,

5 Responses to “Een geslaagde droomstrip”

  1. Branko Collin Says:

    Zou ik de enige zijn die wel eens het Verloren Kuifjeverhaal droomt? In het begin werd ik van die dromen behoorlijk opgewonden wakker (om me daarna hevig teleurgesteld te realiseren dat het maar een droom was … om vervolgens toch weer opgewonden te raken bij de gedachte dat ik als enige in de hele wereld zojuist het Verloren Kuifje “gelezen” had).

    Hergé heeft in Kuifje trouwens ook enkele interessante droomscenes zitten. Haddock die droomt dat ‘ie naakt in de Opera naar Bianca Castafiore zit te luisteren, bijvoorbeeld.

  2. Reinier Meenhorst Says:

    Interessante recensie. Zeker voor mij, ik ben namelijk geen liefhebber van droomstrips. Maar dit lijkt het checken wel waard.. “De Noorman” is net weer terug van vakantie, dus mental note: eens naar kijken.

  3. Reinier Meenhorst Says:

    De droomscenes in Kuifje vind ik sterk, doen me altijd denken dat Hergé daar zijn surrealistische lusten kon botvieren…

  4. Mike's Webs Says:

    Je maakt me nieuwsgierig naar Slaapkoppen, Jeroen. Maar ja, eigenlijk was ik dat al na je interview met Randall C. op de stripdagen in Haarlem dit jaar.

  5. Jeroen Mirck » Blog Archive » Red de Nederlandse strip! Says:

    […] uitgerekend de Vlaming Randall C. dit jaar de debuutprijs won op de Stripdagen Haarlem. (Zie ook mijn recensie van zijn prijswinnende […]

Leave a Reply